Clint Mansell, Martin Jacoby - Together we will live forever
Η ιστορία μας ξεκινάει στις 12. Την ώρα που το ρολόι δείχνει μεσάνυχτα. Και τελειώνει μετά από 12 νύχτες.
Θέλω αυτή η μία ώρα να έρχεται μετά το τέλος της μέρας. Εκεί που είμαστε εμείς και οι σκέψεις μας. Να μας βρίσκει ξαπλωμένους. Σε κρεβάτι διπλό. Μαζί της. Μαζί του. Ή σε κρεβάτι μονό.
Η ιστορία μας είναι μία ιστορία συναισθημάτων, όχι μία ιστορία χαρακτήρων. Οι χαρακτήρες αλλάζουν ρούχα, αλλάζουν γλώσσα, αλλάζουν τον τρόπο επικοινωνίας. Τα συναισθήματα, όμως, είναι διαχρονικά.
Αν είσαι στην ηλικία μου, όταν ήσουν μικρός στο σχολείο, το αστείο στο έλεγε ένας φίλος σου κρυφά στ' αυτί την ώρα του μαθήματος. Στο λύκειο, μπορούσε να στο στείλει και σε sms στο κινητό. Τώρα μπορεί να στο στείλει στο inbox παρέα με μια εικόνα, ένα emoticon, μία ηχογράφηση ή να στο πει μέσα από μία βιντεοκλήση.
Όταν στο λέει από κοντά είναι προτιμότερο. Αλλά, με όποιον τρόπο και να στο πει, αν είναι καλό, εσύ θα γελάσεις. Θα νιώσεις το υπέροχο συναίσθημα που σου δίνει το γέλιο.
Το αυθόρμητο γέλιο είναι ένα συναίσθημα παιδικό που δεν αλλάζει σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι. Όσο γελάς δυνατά και αυθόρμητα θα ξέρεις ότι έχεις ακόμα το παιδί μέσα σου.
Όπως γελάς εσύ, το ίδιο συναίσθημα βίωνε πριν εκατοντάδες χρόνια ένας άνθρωπος της αρχαιότητας όταν ένας φίλος του του έλεγε ένα καλό αστείο. Ανεξαρτήτως της ηλικίας του.
Πρώτο συναίσθημα, λοιπόν, στην ιστορία μας, είναι αυτό που μας δίνει το γέλιο. Το γέλιο που συνήθως ακολουθεί ένα αληθινό χαμόγελο που μας κάνει να φαινόμαστε λίγο πιο όμορφοι. Το πιο δυνατό όπλο που είχε και θα έχει ο άνθρωπος ποτέ για να αντέξει κάθε τι άσχημο.
Michael Jackson - Smile
Ludovico Einaudi, Martin Jacoby - Fly
Το αντίθετο του γέλιου είναι το κλάμα. Επίσης διαχρονικό. Επίσης παρόν σε όλες τις ηλικίες.
Το κλάμα, όμως, έχει μία διαφορά με το γέλιο. Το κλάμα ωριμάζει με τον χρόνο, αλλάζει. Κλαις γιατί δεν έχεις φάει ακόμα. Μετά μεγαλώνεις. Κλαις γιατί η ομάδα σου έχασε έναν τελικό. Και μεγαλώνεις κι άλλο. Και κλαις για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Και μετά, ίσως, για έναν χωρισμό. Μετά σ' ένα οικονομικό αδιέξοδο.
Ο χρόνος περνάει και κλαις για έναν αναμενόμενο θάνατο. Και μετά για έναν αναπάντεχο θάνατο.
Το πιο άσχημο κλάμα της ζωής σου, αλλάζει την κλίμακα της σημασίας που είχαν τα προηγούμενα κλάματα. Τώρα δεν θα κλάψεις γιατί η ομάδα σου έχασε έναν τελικό, μαθαίνεις να αποδέχεσαι την ήττα. Τώρα δεν θα κλάψεις για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, ξέρεις ότι τα αληθινά συναισθήματα δημιουργούνται από δύο καρδιές, όχι από μία. Και αν χάσεις χρήματα, ξέρεις ότι είσαι υγιής.
Κάθε κλάμα σε ωριμάζει. Με κάθε γέλιο παραμένεις παιδί. Χρειάζεσαι και τα δύο.
Amy Winehouse - Tears dry on their own
Ludovico Einaudi, Martin Jacoby - Una mattina
Το κλάμα και το γέλιο είναι αποτέλεσμα έντονου συναισθήματος. Ξέρετε πότε έχουμε ένα συναίσθημα ακόμα πιο δυνατό;
Όταν το κλάμα και το γέλιο έρχονται μαζί. Την ίδια στιγμή. Η ιστορία μας, λοιπόν, ξεκινάει μ' αυτήν τη συνάντηση.
Τους δύο σημερινούς μας πρωταγωνιστές, το γέλιο και το κλάμα, τους συναντάμε στο πρόσωπο μίας κοπέλας που γιορτάζει την τρίτη επέτειο της με το αγόρι της στο φοιτητικό της σπίτι. Στα χέρια της κρατάει την κάρτα που αυτός της ετοίμασε. Διαβάζει με τα μάτια γεμάτα και το στόμα χαμογελαστό. Το αγόρι έχει φροντίσει να της γράψει λόγια που της θυμίζουν την αληθινή ομορφιά της και δεν έχει ξεχάσει να προσθέσει μικρά αστεία που θα την κάνουν να γελάσει. Το δεύτερο το έκανε γιατί, όταν αυτή θα διάβαζε την κάρτα, αυτός θα ήταν εκεί να την κοιτάζει. Το να την βλέπει γελαστή ήταν το δώρο που έκανε στον εαυτό του για την επέτειο τους.
Γιόρτασαν τα μεσάνυχτα με την αλλαγή της μέρας. Και η νύχτα ήταν μεγάλη... Ξενύχτισαν και η ώρα κόντευε έξι.
Δημήτρης Χορν, Μάρω Κοντού - Πες μου μια λέξη
Erik Satie, Martin Jacoby - Gymnopédies Νο. 1
Το γέλιο και το κλάμα κάνουν σπάνια παρέα. Αλλά εκείνη τη μέρα, αφού είχε ξημερώσει, έφυγαν από το πρόσωπο της κοπέλας και ταξίδεψαν παρέα για να βρουν ένα ακόμα πρόσωπο που τα χρειαζόταν. Το βρήκαν σ' ένα αγόρι που καθόταν με τα ακουστικά του στην ταράτσα μίας πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας. Η μοναξιά κόντευε να τον τρελάνει. Όχι μοναξιά από επικοινωνία. Μοναξιά από συναίσθημα. Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα δεν λέει το τραγούδι;
Ο αληθινός έρωτας σου λείπει αφού τον έχεις ζήσει. Όταν δεν τον ξέρεις, δεν σου λείπει πραγματικά. Όταν έχεις φτάσει σ' αυτήν τη συναισθηματική ένταση, μετά πως συμβιβάζεσαι στο μέτριο;
Το αγόρι έψαξε απελπισμένα τον έρωτα. Ξέχασε για λίγο ότι αληθινό μπορεί να γίνει κάτι μόνο όταν και τα 4 μάτια κοιτάζονται με τον ίδιο τρόπο. Ζητούσε το συναίσθημα, χωρίς να λογαριάζει από που θα το πάρει. Και φυσικά απέτυχε.
Εκείνη τη νύχτα, όμως, χρειαζόταν να νιώσει κάτι έντονο, να νιώσει ζωντανός. Το γέλιο και το κλάμα κατέφθασαν πάνω στην ώρα και γέμισαν το στόμα και τα μάτια του. Απελπισία. Τρέλα. Γελάει και κλαίει εκλιπαρώντας να πάρει αυτό που έχασε.
Ed Sheeran - Give me love
