tag:blogger.com,1999:blog-19427804170957534612024-03-18T05:02:20.665+02:00ΓλέντιΣτο glenti.blogspot.com φιλοδοξούμε να σας ενημερώνουμε για όλους τους τομείς της καθημερινότητας που μας απασχολούν.. Απο θέματα καθημερινότητας, και πολιτικής μέχρι καλλιτεχνικά, αθλητικά, ερωτικά, ταξιδιωτικά και φιλοσοφικά... Στην παρέα μας θα έχουμε αιχμηρες πένες που θα σας ''γλεντήσουν'' με τα θέματα τους... Enjoy amigos!!!alejandrohttp://www.blogger.com/profile/16773485478527757173noreply@blogger.comBlogger9879125tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-81989930196838283022018-09-10T17:37:00.002+03:002018-09-10T17:38:36.511+03:00Ένα πανδαιμόνιο ψυχών
Μία άδεια θέση στο λεωφορείο. Κάθεσαι! Πριν βάλω τ' ακουστικά στ' αυτιά μου, μια κοπέλα καθισμένη πίσω μου μιλάει στο τηλέφωνο... γεμάτη γλύκα κι έρωτα η φωνή της... μιλούσε με το αγόρι της. Φοράω τ' ακουστικά, το playlist με τραγούδια φτιαγμένα με ανυπομονησία κι ευτυχία για τις διακοπές! Δεν το ακούσαμε ποτέ... άτιμο cd player... "no disk" σου λέει...
Πρώτο τραγούδι το What About Us τηςDominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-35059054009585637232018-04-08T23:56:00.000+03:002018-04-08T23:56:03.848+03:00Στα γρήγορα | OK
Το δύσκολο δεν ήταν να πάρεις τον έλεγχο…
Να τα κάνεις όλα δικά σου...
Να μας κάνεις να καταλάβουμε ποιος κάνει κουμάντο…
Πως όλα έχουν αλλάξει…
Πως η ζωή όπως την ξέραμε τελείωσε…
Αυτό ήταν μέρος της συνήθειας…
Και η συνήθεια τα κάνει να φαίνονται όλα εύκολα στο τέλος…
Φυσικά στο τέλος δεν είμαστε ακόμα…
Ευτυχώς...
Είμαστε όμως στο σημείο που βλέπουμε, καθαρά πια, τη
δυσκολία…
Louishttp://www.blogger.com/profile/13862992896680189138noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-18088074679205798752017-12-09T01:48:00.000+02:002017-12-27T15:16:51.997+02:00Στα γρήγορα | Οι αριθμοί
Μα γιατί δεν μιλάει κανείς;
Γενικά μου αρέσουν πολύ οι αριθμοί...
Τα ποσοστά...
Οι πράξεις...
Από μικρό παιδί...
Όχι δεν μου άρεσε η λογιστική...
Μάλλον η στατιστική μου άρεσε...
Έχω μάλιστα και προτίμηση σε κάποιους αριθμούς...
Τους "αγαπημένους" μου...
Κλασσικά μου αρέσουν οι αριθμοί της ημερομηνίας γέννησης μου...
Μετά της γέννησης της γυναίκας μου...
Μετά του γιου μου...
Louishttp://www.blogger.com/profile/13862992896680189138noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-83964942062328492042017-11-06T16:04:00.001+02:002017-11-06T16:24:23.150+02:00Μια διαδρομή σε έναν άλλον κόσμο
Μπορείς να βάλεις τα ακουστικά σου...
"Αμαρτία είναι ότι σκοτεινιάζει την ψυχή."
Τοποθεσία: Ρέα, Αττικής.
11 Σεπτεμβρίου...
Αυτό που με ενοχλεί πάρα πολύ είναι πως μεγαλώνω.
Με ενοχλεί πολύ, αλλά δεν αλλάζει.
Τι περίεργος που είναι ο χρόνος ρε γαμώτο...
Θυμάμαι να γράφω για το γκάζι σαν χτες. Δύο χιλιάδες όνειρα πέρασαν...
Μετά είναι η εικόνα να προσπαθείς να φτιάξεις το βίντεο... Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/16883528657270952361noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-81366424597850495702017-06-01T11:57:00.000+03:002017-06-02T10:14:00.566+03:00Θες να σε κλέψω;
Πατήστε play για να ακούσετε τη μουσική που έχω επιλέξει, αν θέλετε...
Θα μπορούσες να αντέξεις;
Μάλλον όχι...
Αν δεν γινόταν θα μπορούσες;
Μάλλον όχι...
Αν μπορούσες να ξέρεις τι θα γίνει, θα το επέλεγες;
Αν ήξερες, θα ήσουν προσεκτικός;
Θα επέλεγες να μην είσαι εσύ; Για το καλό σου;
It's all past and lost. So lost... Almost Forgotten...
Οι ιδέες έχουν Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-49488981369482659942016-11-15T20:22:00.002+02:002016-11-15T20:26:14.249+02:00Σαίξπηρ & Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος
Ανά τα χρόνια έχουν δημοσιευθεί έρευνες που παρουσιάζουν την αξία των τεχνών όχι μόνο σε πνευματικό και ψυχαγωγικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο ψυχολογίας. Μια ανάλογη έρευνα προέρχεται από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Οχάιο. Πώς σχετίζεται λοιπόν η "Τρικυμία" του Σαίξπηρ με τις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος;
Τα παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται με τις μη λεκτικές συμπεριφορές (Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-10853921449201406862016-11-15T14:19:00.000+02:002016-11-16T11:45:21.617+02:00Παράθυρο
Το ξυπνητήρι χτύπησε δύο φορές. Μία στις 8:25 και μία στις 8:30. Ο Μ δεν άκουσε καμία. Είχε τελειοποιήσει από καιρού το τυφλό σύστημα απενεργοποίησης του. 8.50. Άργησε πάλι στην δουλειά. Ντύθηκε βιαστικά με τα ρούχα που είχε πεταμένα στην καρέκλα στο βάθος του δωματίου του. Έγειρε την πόρτα βιαστικά - δεν υπήρχε πια λόγος να την κλειδώνει, πήρε το παμπάλαιο ασανσέρ, απέφυγε τον Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-14947076802099015742016-11-15T13:07:00.000+02:002016-11-15T13:07:13.177+02:00Πρώτη μέρα στη δουλειά
Δουλειά! Δουλειά; Δουλειά... Όλοι ασχολούνται σήμερα με το θέμα αυτό. Σε ρωτούν, έχεις δουλειά; Ψάχνεις για δουλειά; Βρήκες δουλειά; Και από δουλειά τι κάνεις; Δουλεύεις;
Τον κόσμο μου έρχεται πολλές φορές να απαντήσω, αλλά ας όψεται η ευγενική μου καταγωγή!
Κάθε μέρα σε όποια παρέα κι αν βρεθείς θα υπάρχει κάποιος που δεν έχει δουλειά ή προσπαθεί να βρει ή ακόμη κι αν έχει δεν είναι Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-67732153782686248442016-08-03T03:15:00.003+03:002016-08-03T03:17:12.665+03:00Χορεύουμε;
Κόντευε να φτάσει πια τα ενενήντα της χρόνια. Τις περισσότερες φορές της μίλαγες και δεν σου απαντούσε. Δεν μπορούσε να σηκωθεί ή να φάει μόνη της, ούτε και να κάνει τα βασικά. Εκείνη την ημέρα την είχαν βάλει να καθίσει σε έναν καναπέ και εκείνη κοίταγε για ώρες το κενό. Σε κάποια φάση, όταν ήρθε η ώρα της να πάει για ύπνο, εκείνος την μετακίνησε για να την πάει στην κρεβατοκάμαρα της. ΤηνDominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-7285353579594290462016-07-20T17:16:00.001+03:002016-07-20T17:19:04.850+03:00Ιστορία μιας βουκαμβίλιας
Κάθε φορά που ήθελε να ξεφύγει από την αναστάτωση που του προκαλούσαν τα αναπάντητα και τα χιλιοειπωμένα, ο Ν ανέβαινε τα ζεστά μεσημέρια σε εκείνη την γκρίζα ταράτσα. Εκεί, αφού πρώτα την διέσχιζε για να φτάσει μέχρι την απέναντι γωνία της, έβρισκε το μοναδικό σημείο που μπορούσε να βρει μια χαραμάδα σκιάς, καθόταν με τα πόδια απλωμένα και την πλάτη στον τοίχο, έγερνε το κεφάλι του alejandrohttp://www.blogger.com/profile/16773485478527757173noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-31846232921346881062016-04-30T05:10:00.004+03:002016-04-30T05:10:51.375+03:00Αλέκο μου
Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Οι ηθοποιοί μετέφεραν ένα τραπέζι και μερικές καρέκλες. Κι εγώ έκλαψα. Δεν το είπα ποτέ στον Κωνσταντίνο. Γιατί δεν τον βλέπω συχνά.
Με τον Νίκο είμαστε πάλι παιδιά. Το άγχος μου δεν είναι πόσους θα κάνουμε να νιώσουν το ίδιο. Το άγχος μου είναι να μη μεγαλώσουμε ξανά ποτέ. Όσο γελάμε, θα είμαστε ευτυχισμένοι. Του το υπόσχομαι.
Εγώ ερωτεύτηκα. Την γνώρισες την Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-8398201476673198522015-07-18T19:02:00.000+03:002015-07-18T19:02:33.168+03:00Reality
Είμαστε στα μέσα του καλοκαιριού. Έχει αέρα σήμερα αλλά η ζέστη θυμίζει έντονα το καλοκαίρι.
Στο δωμάτιο κυριαρχούν 2 ήχοι. Ο ανεμιστήρας που διώχνει ικανοποιητικά την ζέστη του καλοκαιριού μακριά μέχρι να βραδιάσει. Από τον υπολογιστή ακούγονται μουσικές 'tea time' και σε ένα άλλο δωμάτιο λίγο πιο πέρα το πλυντήριο σαν να παλεύει, στροβιλίζεται σαν να δίνει την δική του μάχη. Μια μάχη που Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-68043163553476680582015-07-14T14:17:00.003+03:002015-07-15T12:57:15.426+03:00Στα γρήγορα | 9 ώρες
Τα μάτια ανοίγουν για λίγο μόνο.
Κι η αγκαλιά της το ίδιο.
Θα προσέχεις;
Η πόρτα κλείνει.
Όταν ξανανοίξει θα 'χουν περάσει 9 ώρες περίπου.
9 εξαντλητικές ώρες.
Στην ίδια καρέκλα.
Κοιτώντας την ίδια οθόνη.
Τα μάτια του θα είναι κουρασμένα.
Και τα δικά της όμως το ίδιο.
Θα είναι κουρασμένα αλλά θα έχουν αρκετό φως για να πλημμυρίσουν την καρδιά του.
Τι έκανες όλη μέρα;
Τίποτα.
Πως είσαι;
ΚαλάLouishttp://www.blogger.com/profile/13862992896680189138noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-42241228194736310672015-07-04T19:08:00.002+03:002015-07-04T19:09:25.759+03:00ΟΧΙ
Είναι ένα post στο facebook σχετικά με το δημοψήφισμα κάτι σημαντικό; Είναι. Στις μέρες μας αυτό είναι το μέσο προβολής απόψεων στα άτομα που γνωρίζουμε. Γι' αυτό και δεν έγραψα τίποτα όλες αυτές τις μέρες, γιατί ένιωθα τεράστιο το βάρος να επηρεάσω έστω και ένα άτομο για κάτι για το οποίο δεν ήμουν σίγουρος. Σήμερα είμαι σίγουρος, γι' αυτό και γράφω. Γιατί τα γραπτά μένουν και θα ξέρω ότι, Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-91557119650207689032015-06-29T21:22:00.000+03:002015-06-30T18:03:02.499+03:00Όχι άλλη εθνική υπερηφάνεια!
Δεν μπορώ να μιλήσω σαν διεθνολόγος ακόμα και αν έχω τελειώσει το Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Υπάρχουν άτομα μακράν πιο ικανά και πιο καταρτισμένα από μένα να το κάνουν αυτό. Το ξεκαθαρίζω εξ αρχής για να μην υπάρξουν παραφωνίες.
Δεν θα πάρω θέση στο τι είναι σωστό και τι λάθος να ψηφίσει κανείς την Κυριακή. Θεωρώ πως όποιος μιλάει με απόλυτη σιγουριά πάνω στο θέμα και ρίξει την ψήφο Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04157774789439798765noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-21984085079804829872015-05-27T16:05:00.002+03:002015-06-07T16:55:26.080+03:00Ψάχνοντας την αγάπη... σ' ένα βαγόνι του μετρό...
Στέκεσαι όρθιος σε ένα γεμάτο από κόσμο βαγόνι του μετρό. Έχεις να κάνεις μεγάλη διαδρομή και ξέχασες τα ακουστικά σου σπίτι. Πολύς θόρυβος. Κουβέντες, γέλια, ο "σκληρός" ήχος που κάνει το τρένο τρέχοντας στους σκοτεινούς διαδρόμους με μεγάλη ταχύτητα. Πολλές στάσεις, δεκάδες άνθρωποι μπαίνουν και βγαίνουν και συ εκεί, χαμένος να τους παρατηρείς.
Μια γυναίκα κάθεται απέναντι σου διαβάζοντας Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04157774789439798765noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-13130886814401178902015-05-11T11:25:00.003+03:002015-05-11T11:39:13.403+03:00Το παζλ
Η Άνοιξη είχε μπει για τα καλά. Η Αθήνα παίρνει μία διαφορετική όψη αυτήν την εποχή. Ανθισμένα δέντρα, δροσερό αεράκι, δρόμοι γεμάτοι, πλατείες ζωντανές. Του αρέσει τόσο η ανοιξιάτικη πλευρά της.
Υπέροχη μέρα, η διάθεση του όμως περίεργη. Οι φίλοι του θα έβγαιναν για μπύρα στο κέντρο. Παρασκευή βλέπεις, τον τρέλαναν στα τηλέφωνα. Αρνήθηκε.
Ήταν δύο μέρες τώρα που προσπαθούσε να Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-62784247650812420622015-05-10T05:54:00.000+03:002015-05-11T16:48:45.337+03:00Δικό σου ρε μάνα!
Παγκόσμια ημέρα της μητέρας, μανούλας, μαμάς σήμερα και, μιας και κατά καιρούς έχω γράψει για τα υπόλοιπα μέλη της - πολυπληθούς - οικογένειάς μου, αποφάσισα να γράψω και γι' αυτήν, την έρμη μάνα που έχω. Η αλήθεια είναι ότι είχε περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου να γράψω και για εκείνη, αλλά το απέφευγα συστηματικά γιατί αυτό σήμαινε ότι παράλληλα θα έπρεπε να κάνω την αυτοκριτική μου καιAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/04157774789439798765noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-86497234333106085692015-05-09T15:30:00.000+03:002015-05-13T13:35:05.140+03:00Η Βρετανική στρατηγική και το "στιγμιαίο λάθος" (70 χρόνια από τα Δεκεμβριανά)
Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 1944, την ημέρα που "άγνωστοι" άνοιξαν πυρ εναντίον αόπλων διαδηλωτών.
Όποιος είχε την τύχη να διαβάσει τα Βρετανικά Αρχεία της εποχής (εγώ είχα την πολυτέλεια να το κάνω λόγω της Διπλωματικής μου με θέμα την Βρετανική Παρέμβαση στην Ελλάδα 1943-1944), καταλαβαίνει ότι η μεταχείριση της Ελλάδας ως Βρετανικής αποικίας
Churchill toDominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-17593576673389094732015-05-08T10:00:00.000+03:002015-05-13T13:35:42.926+03:00Τα ΣΠΙΤΙΑ με τις ΚΑΡΕΚΛΕΣ
Πατήστε play για να ακούσετε τη μουσική που έχω επιλέξει, αν θέλετε... το έχετε ξανακούσει.
Συγνώμη να παραγγείλουμε;
Σε Ακούω...
Ή μάλλον ξέρω...
Mια σαλάτα χωρίς κρεμμύδι, μια πατάτες - πατατένιες, κρασάκι και τα άλλα ανάλογα με την όρεξη... Να υποθέσω ψαρονέφρι με ντομάτα και πίτες;
ΟΧΙ...
29 ΣΕΠΤ.
Ανοίγω τις κουρτίνες και το δωμάτιο μου γεμίζει πάλι αυτό το ήρεμο dArehttp://www.blogger.com/profile/16819420779455083107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-57888630383745999002015-05-03T10:46:00.000+03:002015-05-13T13:36:48.136+03:00When the clock strikes midnight - Γέλιο & κλάμα
Clint Mansell, Martin Jacoby - Together we will live forever
Η ιστορία μας ξεκινάει στις 12. Την ώρα που το ρολόι δείχνει μεσάνυχτα. Και τελειώνει μετά από 12 νύχτες.
Θέλω αυτή η μία ώρα να έρχεται μετά το τέλος της μέρας. Εκεί που είμαστε εμείς και οι σκέψεις μας. Να μας βρίσκει ξαπλωμένους. Σε κρεβάτι διπλό. Μαζί της. Μαζί του. Ή σε κρεβάτι μονό.
Η ιστορία μας είναι μία ιστορία Dominikoshttp://www.blogger.com/profile/03160098355662170176noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-86027417104742618862015-04-24T13:53:00.001+03:002015-05-12T11:45:37.308+03:00Τρίχρονο κοριτσάκι με τεχνητά μέλη υιοθετεί ανάπηρο σκυλάκι
Πρόσφατα, η μικρή βρήκε έναν φίλο που την κάνει να νιώθει λιγότερο διαφορετική. Αν και η επέμβαση της έδωσε την ευκαιρία να περπατήσει με τεχνητά μέλη, η εμπειρία αυτή ήταν τραυματική για τη μικρή Sapphyre, η οποία αισθάνεται πολύ διαφορετική από άλλα παιδάκια της ηλικίας της.
Η Sapphyre Johnson, ένα τρίχρονο κοριτσάκι με τεχνητά μέλη από το Τενεσί των ΗΠΑ, υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό και τωνKathttp://www.blogger.com/profile/14420032599673307190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-85056782198847038512015-04-20T11:45:00.000+03:002015-05-12T11:55:15.076+03:00"Ανέτοιμοι" ιδιοκτήτες σκύλων (video)
Φυσικά και ένα παιδί δεν είναι το ίδιο με ένα σκυλί. Οι περισσότεροι όμως ιδιοκτήτες σκυλιών αισθάνονται τα κατοικίδια τους σαν παιδιά τους.
Αυτό πιθανώς συμβαίνει λόγω της σχέσης που αναπτύσσουν με τον σκύλο όταν τον φέρνουν για πρώτη φορά στο σπίτι. Νιώθουν ότι ο σκύλος τους είναι πλέον και αυτός ένα μέλος της οικογένειάς τους.
Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτός που θα αποφασίσει να Kathttp://www.blogger.com/profile/14420032599673307190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-15900684221287038482015-04-01T12:49:00.000+03:002015-05-12T12:19:42.152+03:00"Ζούμε μαζί"
Με το σύνθημα "Ζούμε Μαζί" ο Δήμος Παπάγου - Χολαργού ενημερώνει δημότες και κατοίκους για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους αναφορικά με την ευζωία των κατοικίδιων, την τήρηση των κανόνων υγιεινής και τον σεβασμό του περιβάλλοντος, για τα οφέλη συνύπαρξης ανθρώπων και κατοικίδιων και τις θεραπευτικές ιδιότητες των δεύτερων, και εν γένει για το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα αδέσποτα Kathttp://www.blogger.com/profile/14420032599673307190noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1942780417095753461.post-36575133036085889702015-02-27T14:22:00.003+02:002015-05-13T12:18:55.257+03:00Ο σκύλος του Παβλόφ
Πριν γίνει διάσημος για τον "σκύλο" του, ο Παβλόφ μελετούσε το πεπτικό σύστημα των σκύλων. Ο Παβλόφ είχε αναπτύξει μία δική του μέθοδο για να μετρά την ποσότητα γαστρικού υγρού που παρήγαγε ο οργανισμός του σκύλου. Με επεμβάσεις, χώριζε τον οισοφάγο απ' το στομάχι και το συνέδεε με ένα μπολ στο πάτωμα. Έτσι, όσο κι αν έτρωγε ο σκύλος, το φαγητό δεν κατέληγε ποτέ στο στομάχι, αλλά στο μπολ, Kathttp://www.blogger.com/profile/14420032599673307190noreply@blogger.com0