INN. DEVIL 2.3: Ανάγκη για ζωή και για θάνατo

To Innocent Devil είναι η εβδομαδιαία ιστορία του Θεόδωρου Καλαμπόκη, της οποίας τα πνευματικά δικαιώματα, είναι κατοχυρωμένα στο ονομά του.

1.1: Το θέατρο του παραλόγου.
1.2: Αυθορμητισμός και ένστικτα, ένοχοι για τη δολοφνία της λογικής.
1.3: Αγάπη και Εφιάλτης σε σκηνές παθιασμένου έρωτα
2.1: Από τη νεύρωση στη ψύχωση
2.2: Άρωμα Γυναίκας. Η αρχή...

INNOCENT DEVIL

(Η ακόλουθη ιστορία είναι φανταστική. Οποιεσδήποτε ομοιότητες με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι συμπτωματικές και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα)

EPISODE 2.3... Ανάγκη για ζωή και για θάνατο…
(bring me to life… join me in death)

Περπατούσα την βροχερή Oxford Street σχεδόν μηχανικά. Ενώ τα βήματα μου διαδέχονταν γρήγορα και αποφασιστικά το ένα το άλλο, οι σκέψεις μου όσο περνούσε η ώρα, πνίγονταν αβοήθητες σε αχανείς ωκεανούς αδράνειας και αμφιβολίας. Μάταια έστρεφα το βλέμμα μου, πότε στους αναστατωμένους από την δυνατή βροχή περαστικούς και πότε στα επιβλητικά κτίρια του δρόμου, μήπως και ξεχαστώ.. Καμία βελτίωση. Ξαφνικά χωρίς να το επιδιώξω, άρχισα να φαντάζομαι ένα ιδιαίτερα μεγάλο, ψυχρό, και εντελώς άδειο - αν εξαιρέσεις πως στο βάθος του, υπήρχε ένα χαμηλό διπλό κρεβάτι με μαύρα σατέν σεντόνια- δωμάτιο. Η Βάνα ξαπλωμένη, φορώντας μόνο τα μαύρα της εσώρουχα, μου έγνεφε να την πλησιάσω. Είχα φτάσει σχεδόν 1 βήμα μακριά της, όταν συνέβη κάτι που άλλαξε εντελώς, τον μέχρι τότε ερωτικό χαρακτήρα της φαντασίωσης μου.. Μια γνώριμη μεθυστική φωνή, με προέτρεψε να παρατηρήσω προσεκτικότερα την "διακόσμηση" του δωματίου. Υποταγμένος στο άκουσμα της, αφού πήρα με δυσκολία το βλέμμα μου από την Βάνα, άρχισα να εξετάζω τις επιφάνειες του δωματίου.. Τότε είδα πώς στους κατά τα άλλα ολόασπρους τοίχους, ήταν σημαδεμένες με έντονο κόκκινο κραγιόν φράσεις όπως…

"πως πέρασα την 1η μου εβδομάδα, μετά το χωρισμό":

1η μέρα Φιλιππος (με ικανοποίησε πλήρως)…..

2η μέρα Χρήστος (όχι και τόσο καλός στο κρεβάτι)

3η μέρα..……..

7η μέρα Αλκίνοος (με σιγουριά, ο μακράν ο χειρότερος)…

ΒΑΝΑ…..

Αηδιασμένος, έστρεψα αυτόματα το βλέμμα μου πίσω στο κρεβάτι. Προς μεγάλη μου έκπληξη, την θέση της Βάνας, είχε πάρει η Χριστίνα. Η γνώριμη μεθυστική φωνή - που εν τέλει, δεν ήταν άλλη από την δική της - ακούστηκε ξανά.

- "ειλικρινά περίμενες να θέλει να ξανακοιμηθεί μαζί σου; ήσουν χειρότερος με διαφορά και από τους 7 που δοκίμασε μετά τον χωρισμό.. Μην μου στενοχωριέσαι όμως, εγώ είμαι εδώ για να περάσουμε καλά.. χαχαχαχαχα"

Ήταν ολοφάνερο πως το μυαλό μου ανεξέλεγκτο, λειτουργούσε άκρως σαδιστικά εναντίον μου τα τελευταία λεπτά.. Πρέπει να αντέδρασα σχεδόν ακαριαία. Έτσι, μόνο αφού ανοιγόκλεισα απότομα τα μάτια μου για λίγη ώρα, χτύπησα με μανία το πρόσωπο μου 4-5 φορές, και ρούφηξα μονομιάς το υπόλοιπο κρασί που απέμενε στο μπουκάλι που κουβαλούσα μαζί μου, κατάφερα να ξεφύγω για λίγο από τους δαίμονες μου.

Και όμως ….

Παρ' όλες τις νοσηρές φαντασιώσεις που είχα παρέα μου στο δρόμο για την Bondstreet, και την εσωτερική σύγκρουση που βίωνα ήδη από το σπίτι, άκουγα πλέον ολοκάθαρα την μουσική από το παρτυ. Στιγμιαία, μου φάνηκε πως ερχόταν από μια πολυτελή 7oροφη νεοκλασική πολυκατοικία. Δίστασα όμως γιατί δεν ήμουν και απόλυτα σίγουρος. Ξαφνικά, την πόρτα της "πιλοτής" άνοιξε ένας 65άρης, εξαγριωμένος, γκριζομάλλης, Άγγλος..

- "βρομάς αλκοόλ.. για το πάρτυ θα είσαι.. Τράβα γρήγορα στον 4ο μην ξεσπάσω πάνω σου.."

- "εεε….."

- "τι θα γίνει ;; θα μπείς ή θα το σκέφτεσαι μέχρι αύριο ;;"

Αφού πρόλαβα να μπω, ο τύπος έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του..

Έτσι έμεινα μόνος, να κοιτάζω αποχαυνωμένος το ασανσέρ.. Πήγα να πατήσω το κουμπί αλλά τελευταία στιγμή κάτι με απέτρεψε.. Πέρασε τότε από το μυαλό μου, η σκέψη να γυρίσω πίσω όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Αντί όμως να το βάλω στα πόδια, πάτησα με τρεμάμενο χέρι το κουμπί του ασανσέρ.. "Από την στιγμή που κατάφερα να αντιμετωπίσω τους δαίμονες.." σκέφτηκα, δεν υπήρχε κανένας λόγος να διστάζω μπροστά στην σαγηνευτική πρόκληση της πραγματικότητας..

- "δεν θα κοιμηθώ προτού η Βάνα γίνει δική μου…"

24.00 στο παρτυ της οδού Bondstreet

- "βάλε άλλο ένα cuba libre.."

Αν εξαιρέσεις ότι το πάρτυ είχε επαγγελματία μπάρμαν, κατά τα άλλα όλα πήγαιναν στραβά μέχρι στιγμής…. Η Βάνα πλήρως νηφάλια για κακή μου τύχη, με σνόμπαρε αλύπητα από την πρώτη στιγμή που πέρασα το κατώφλι του διαμερίσματος. Αφού με χαιρέτησε τυπικότατα, δεν έπαψε στιγμή να χορεύει σαν τρελή, πότε latin χορούς με τις φίλες της και πότε παθιασμένα τανγκό με διάφορους τύπους. Εγώ όλη αυτήν την ώρα, καθισμένος στο ειδικά διαμορφωμένο μπάρ, δεν έπαψα στιγμή να την παρατηρώ.. Δεν με ένοιαζε τόσο το γεγονός πως η συμπεριφορά της έθιγε τον εγωισμό μου. Όμως το ότι γνώριζε πως δεν ήξερα κανέναν στο παρτυ, και με άφηνε να ξεφτιλίζομαι πίνοντας ολομόναχος το ένα ποτό μετά το άλλο, ειλικρινά με είχε εξαγριώσει για τα καλά.. Ευτυχώς που ο μπάρμαν ήταν σχετικά κοινωνικός τύπος και λέγαμε καμία κουβέντα μεταξύ μας..

- "ρε φίλε, ποιος αποφάσισε να έχει μόνο ρούμι σε αυτό το κολοπάρτυ ;;"

- "τι να σου πω.. εμένα μου είπαν να σερβίρω αποκλειστικά ρούμι όλη την νύχτα…"

- "αποκλείεται να μην υπάρχει έστω μια κωλοβότκα σε αυτό το σπίτι"

" Τι να σου πω ρε φίλε, ρώτα την Όλγα, αυτή κάνει το πάρτυ, αυτή ξέρει..". Τι να του έλεγα τώρα;; Ότι δεν ξέρω καν ποια είναι αυτή η Όλγα;; Ότι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω εδώ μέσα είναι η Βάνα, και αυτή με έχει εντελώς γραμμένο;; Πάντως το χειρότερο από όλα ήταν, πως αν είχα την παραμικρή ιδέα από τέτοιου είδους χορούς, θα πήγαινα να την αρπάξω να χορέψουμε. Όλο και κάποιο αποτέλεσμα θα είχε. Έλα όμως που έχω πλήρη άγνοια. Ήμουν πραγματικά εγκλωβισμένος..

- "που να την βρίσκω τώρα την Όλγα μέσα στο χάος… δεν έχεις καμιά άλλη λύση ;;"

- "Ποιο χάος ρε, σχεδόν απέναντι σου στα 10 μέτρα είναι.. το ποτό σε έχει σκαλώσει για τα καλά μου φαίνεται, κάτσε να στην φωνάξω.."

- "όχι, όχι, όχι.. τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, ποιά βότκα ;;; βάλε εκεί άλλο ένα ρούμι.. Λοιπόν άσε κατά μέρους την Όλγα, και βάλε μου ένα cuba libre.."

Το πώς γλίτωσα τον απόλυτο εξευτελισμό, ένας θεός ξέρει.. ξαφνικά με την άκρη του ματιού μου είδα την Βάνα. Κατευθυνόταν χορεύοντας προκλητικά μαζί με μια φίλη της προς ένα υπνοδωμάτιο… Έτσι πίτα που ήμουν, πέρασε από το μυαλό μου πως ίσως κάτι λεσβιακό να έτρεχε μεταξύ τους.

- "Αλκίνοε αγόρι μου, δεν είσαι καθόλου μα καθόλου καλά.."

24.30 στο υπνοδωμάτιο Βάνα, Ίρις

- "Ρε Βάνα έχεις τρελαθεί;; Αφού σου αρέσει γιατί δεν αράζεις μαζί του.."

- "Ρε Ίρις σου εξήγησα.. και μαλακία έκανα που του είπα να έρθει.."

- "σε γδύνει με τα μάτια του την τελευταία ώρα, και εσύ κάνεις τα δικά σου.. Ασε που δεν ξέρει κανένα άλλο εκτός από σένα. Εγω στην θέση του, θα σου είχα δώσει ένα γερό χαστούκι και θα είχα φύγει…"

- "καλά βλαμμένο, εσύ όλο χαστούκια και αγριάδες σκέφτεσαι. Επειδή σου αρέσουν εσένα τέτοιοι άντρες, δεν σημαίνει πως πρέπει να είναι όλοι τους "ανώμαλοι"… Άσε που έχει και τσάμπα ποτά.. μια χαρά θα περνάει, ο παλιοαλκοολικός"

- "παιδί μου επικοινωνείς; τι σχέση έχει τι είδους άντρες μου αρέσουν; Ο τύπος κουβαλήθηκε ολομόναχος μέχρι εδώ για σένα, και όχι επειδή δεν έχει τι άλλο να κάνει Σάββατο βράδυ.."

- "καλά για το τελευταίο μην ορκίζεσαι.. ρε σου είπα δεν είμαι καλά.. περιμένω και τις εξετάσεις αίματος.. Ουφ Ίρις μου ειλικρινά θέλω να βάλω τα κλάματα.."

- "τι έχεις ρε χαζό μου; εμένα μου είπες ότι έκανες εξετάσεις λόγω αναιμίας.. τρέχει τίποτα άλλο ;;"

- "όχι ρε ούτε καν.."

- "Βανάκι κάτι έχεις εσύ, και ότι και να μου λες εγώ δεν σε πιστεύω.. Πες μου τι τρέχει, ίσως νιώσεις καλύτερα.."

- "να... ο Γιάννης μου είχε κάνει μεγάλες μαλακίες όσο ήμασταν μαζί, για αυτό και τον χώρισα.."

- "και για αυτό είσαι έτσι;; Με τον Γιάννη ρε Βάνα μου δεν ήσουν ποτέ ερωτευμένη.. Ασε που σε κακομεταχειριζόταν κιόλας. Εσύ όσο καιρό ήσουν μαζί του, τον Αλκίνοο μου έλεγες πως σκεφτόσουν…. Και τώρα που αυτός είναι εδώ, εσύ σκέφτεσαι τον Γιάννη ;;;"

- "ρε ο Γιάννης μου συμπεριφερόταν άσχημα, με απατούσε με όποια έβρισκε, δεν με νοιάζουν όμως τόσο αυτά…"

- "Αν όχι αυτά, τότε τι άλλο ρε Βανα που να έχει σχέση με τον βλάκα τον Γιάννη ;;"

- "να μου είπε χθές στο τηλέφωνο ότι ……………………………………………………………………. Για αυτό είμαι και τόσο αναστατωμένη.. Ρε δεν είμαι καθόλου καλά και ας το παίζω τόσο άνετη στο πάρτυ. Κατάλαβες τώρα γιατί δεν έχω διάθεση να αράξω με τον Αλκίνοο ;;"

- "Τιιιιιιιι ;;; το κάθαρμα, ο αλήτης…. έτσι και έχεις πάθει το παραμικρό, σου ορκίζομαι θα τον σκοτώσω…. Πότε βγαίνουν οι εξετάσεις ;;"

- "αύριο στις 08.00 το πρωί"

Η Βάνα έβαλε τότε τα κλάματα και χώθηκε στην αγκαλιά της Ίρις….

01.10 στον κεντρικό χώρο του πάρτυ

Τις είδα να βγαίνουν χέρι χέρι από το υπνοδωμάτιο.. Κοίταξα τότε το ρολόι μου, και συνειδητοποίησα πως ήταν εξαφανισμένες 30 ολόκληρα λεπτά εκεί μέσα.. Διάολε τι άλλη εξήγηση να υπάρχει;; Η Βάνα, το αντικείμενο των ονειροπολήσεων μου για πολύ καιρό, είχε γίνει λεσβία. Διάολε δεν μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά το ίδιο βράδυ σε μένα..

Βέβαια έδινα και μια ελάχιστη πιθανότητα να έκανα και λάθος λόγω ποτού. Για αυτόν το λόγο λοιπόν, αποφάσισα να συμβουλευτώ με έμμεσο τρόπο τον μπάρμαν…

- "χαχ, μάγκα μου, το πάρτυ μπορεί να μην έχει βότκα, έχει όμως λεσβίες."

- "πάλι οράματα βλέπεις ρε ;; Που τις είδες ;;"

- "να να πίσω δεξιά, δες γρήγορα.."

- "ποιες εννοείς αγορίνα μου ;;"

- "να εκεί εκεί, είναι πιασμένες χέρι χέρι.."

- "τι λες ρε βλάκα;;; Η Ίρις είναι κοπέλα ενός γνωστού μου.."

- "Λογικά η Ιρις είναι η κοπέλα που κρατάει το χέρι της Βάνας. Τι ανόητος που είναι ο μπάρμαν, και πόσο μεγάλος κερατάς μπορεί να είναι ο φίλος του;; Χαχα", σκέφτηκα από μέσα μου..

- "τον λυπάμαιιιιιιιιιιι"

- "τι λυπάσαι ρε βλάκα; οι κοπέλες είναι ολοφάνερο πως είναι φίλες.. έχεις θολώσει για τα καλά φιλαράκι…"

- "καλά εσύ λέγε ότι θες.. βάλε τώρα μια βοτκίτσα"

- "ρε στο ξαναείπα, δεν σερβίρω βότκες…"

Ο Αλκίνοος ήταν πλέον αρκετά μεθυσμένος ώστε να αρχίσει να κάνει την μία ανοησία πίσω από την άλλη, μην έχοντας καμία συναίσθηση…

- "φέρε μου την Όλγα τώρα εδώ… Όλγααααααα, Όλγααααααα"

- "σκάσε ρε σκάσε.. πίσω σου είναι η κοπέλα…"

Γύρισα τότε, και επιτέλους κατάλαβα ποια έκανα το πάρτυ..

- "Ωραίο το παρτάκι σου δεν λέω, αλλά χρειάζομαι επειγόντως μια βότκα"

- "χμμμ.. γνωριζόμαστε ;;"

- "άσε τις πολλές τις λεπτομέρειες και φέρε μου μια βότκα.. τι δεν καταλαβαίνεις ;;"

Ο μπάρμαν πήρε τότε το λόγο..

- "ρε Ολγάκι είναι πίτα, μην του δίνεις σημασία.. έχεις κανά μπουκάλι βότκα να του βάλω να πιει η μπά ;;"

- "φυσικά και έχουμε. Το πάρτυ όμως έχει θέμα νύχτες τανγκό και έτσι κανένας δεν θα πιεί βότκα σήμερα. Προφανώς ούτε και αυτός ο παλιόμπεκρης.."

- "καλά, καλά.. δεν γαμιέσαι και εσύ και το κωλοπάρτυ σου, τσάμπα είμαι τόση ώρα εδώ και καταστρέφομαι…", είπα και άρχισα να τρέχω με μανία προς την έξοδο του διαμερίσματος χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, ώστε να γλιτώσω το βρίσιμο. Εκεί για κακή μου τύχη έπεσα πάνω στην Βανα, που άραζε με ένα περίεργο τύπο και την Ίρις. Μάλλον θα έπαιρναν ανάσες από τους συνεχόμενους κωλοχορούς.. Δυστυχώς δεν κρατήθηκα…

- "πως περνάει η μικρή μας λεσβία ;;;"

- "Αλκίνοε πόσο έχεις πιεί παιδί μου ;;"

- "όσο χρειάζεται για να αντέξω τα λεσβιακά σου παιχνίδια με την κυρία από εδώ.."

- "σκάσε μαλάκα, ούτε καν που με ξέρεις, πως τολμάς και μιλάς έτσι για μένα και την Βάνα ;;"

- "έλα τώρα.. είσαι εσύ μια υποκρίτρια.. δεν βαριέσαι, γραμμένη σε έχω. Βάνα, θέλω να έρθεις μαζί μου.."

- "που ρε Αλκίνοε;; και ειλικρινά τι σε έχει πιάσει με τα λεσβιακά ;;"

- "Στο hyde park βόλτα.."

- "η Βάνα δεν έχει να πάει πουθενά μαζί σου…"

Ξαφνικά ο άντρας της "παρέας" τους άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικός…

- "εσύ καλά θα κάνεις να το βουλώσεις όσο είμαι ήρεμος ακόμα.."

- "Τι είπες ρε γελοίε ;;" μου κάνει και με σπρώχνει με μανία πάνω στον τοίχο.. Φαινόταν τύπος που γουστάρει αρκετά να μπλέκεται σε ξύλα.. Έτσι όπως ήμουν όμως, τον έβλεπα απλώς ως ένα εκνευριστικό εμπόδιο που πρέπει να βγάλω από τον δρόμο μου, χωρίς να του δώσω κανένα ίχνος σεβασμού.. Ετσι του έσκασα 3 γερά μπουκέτα, 1 στην κοιλιά και 2 στο πρόσωπο.. Πρίν καλά καλά συνέλθει, τράβηξα την Βάνα να βγει μαζί μου έξω από το πάρτυ.. Η αλήθεια είναι πως δεν αντιστάθηκε και πολύ…. Κατεβήκαμε γρήγορα χωρίς να πούμε τίποτα στο δρόμο, και πήραμε ταξί με κατεύθυνση το Hyde park…

02.30 στο HYDE PARK σε ένα παγκάκι μπροστά σε μια λιμνούλα στο ύψος του Paddington…

Ένιωθα αμήχανα, ταυτόχρονα όμως η έντονη ερωτική μου επιθυμία για την Βάνα σε συνδυασμό με τις μειωμένες αντιστάσεις λόγω ποτού, δεν θα με άφηναν αμέτοχο για πολύ ώρα ακόμα. Μπορεί βέβαια κανένας μας να μην είχε μιλήσει ακόμα με λόγια, το βλέμμα μου όμως ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο. Ειδικότερα από την ώρα που καθίσαμε στο παγκάκι, δεν σταμάτησα στιγμή να περιεργάζομαι την εικόνα της… Το πρόσωπο της να λούζεται από το ασημένιο φως του φεγγαριού, το άσπρο εφαρμοστό φόρεμα της, τις μαύρες γόβες της… Ηταν πραγματικά πανέμορφη. Επίτηδες είχα διαλέξει αυτό το σποτάκι για να αράξουμε. Χωρίς υπερβολή, έμοιαζε να είναι βγαλμένο από παραμύθι. Το παγκάκι που καθόμασταν είχε για φόντο πολλά πανύψηλα δέντρα, ενώ μπροστά του εκτεινόταν μια από τις τεχνητές λίμνες του πάρκου, σε ασημένιες αποχρώσεις λόγω της πανσέληνου.
Τελικά μίλησε πρώτη εκείνη…

- "τι ήταν όλο αυτό ρε Αλκίνοε; Δεν έπρεπε να χτυπήσεις τον Γιώργο. Είναι κολλητός του πρώην μου… είναι πολύ μπλεγμένοι και οι δύο.."

- "πρόβλημα τους… μετά από όλο το βράδυ, αυτό έχεις μόνο να μου πείς ;;"

- "έχεις δίκιο συγνώμη…"

- "συγνώμη επειδή με έγραψες, επειδή δεν είχε βότκα, ή μήπως για τα λεσβιακά σου παιχνιδάκια ;;"

- "δεν σε ανάγκασα να έρθεις… και μπορείς να μου πεις επιτέλους, τι εμμονή σε έχει πιάσει ρε αγόρι μου με τις λεσβίες ;;"

- "Εντάξει έχεις δίκιο πως και εσείς έχετε δικαίωμα στον έρωτα. Απλώς το μόνο που θέλω είναι να παραδεχτείς πως έχεις γκόμενα την Ίρις και σου υπόσχομαι να φύγω χωρίς να πω τίποτα.."

- "Ορίστε ;;; Χαχαχαχα... τι βλακείες λες παιδί μου ;; Πως σου ήρθε αυτό ;;"

- "να σας είδα που πηγαίνατε χέρι χέρι στο δωμάτιο και υπέθεσα…"

- "καλά, πόσο έχεις πιεί ρε βλάκα… κολλητή μου είναι, τίποτα παραπάνω.."

- "εντάξει, και πες πως σε πιστεύω, τότε όμως για ποιο λόγο δεν σταμάτησες στιγμή να με αποφεύγεις ;;"

- "γιατί σε θέλω από την πρώτη στιγμή που σε είδα στο πάρτυ, δεν μπορώ όμως, αλήθεια δεν μπορώ"

Δεν είχα υπολογίσει σε καμία περίπτωση την απάντηση της…

- "δεν καταλαβαίνω τίποτα…"

- "ρε Αλκίνοε, ειλικρινά δεν θέλω να συζητήσουμε για αυτό… πως είσαι εσύ κατά τα άλλα; Έχεις κάνει φίλους ;;"

- "είσαι ηλίθια, μόνο αυτό έχω να σου πώ. Από την μέρα στο Γκάζι και μετά, δεν έχω σταματήσει στιγμή να σε σκέφτομαι, ενώ εσύ δεν έχεις σταματήσει να παίζεις μαζί μου.."

- "είσαι άδικος…"

- "μπορείς να μου πείς τι στο διάολο είχες στο μυαλό σου όταν μου έστειλες μήνυμα να έρθω σε αυτό το κωλοπάρτυ ;;"

- "εσένα και εμένα να κάνουμε έρωτα.."

- "καλά εσύ είσαι θεότρελη.. από το να με δουλεύεις, μάλλον είναι καλύτερα να πηγαίνω…"

Σηκώθηκα από το παγκάκι, έκανα 5 βήματα, αλλά γύρισα πάλι πίσω…

- "δεν μπορώ να φύγω. Ξέρω πως θα γυρίσω σπίτι, και θα μετανιώνω όλη την νύχτα που σε άφησα.. Τουλάχιστον κόψε την πλάκα .. Ας μιλήσουμε σαν "φίλοι", ε ;;"

- "δεν σου κάνω καμία πλάκα ρε Αλκίνοε, σε θέλω πάρα πολύ, δεν γίνετε όμως.."

- "Τι μαλακίες είναι αυτές ρε Βάνα;; αν ισχύει, πες μου τουλάχιστον το γιατί ;;"

- "Αρκέσου στο ότι περιμένω να πάρω κάτι πολύ σημαντικές εξετάσεις αίματος σήμερα το πρωί, είμαι πολύ αγχωμένη, και ειλικρινά δεν έχω καμία διάθεση"

- "Άκου τι λέει… Κοπέλα μου δεν πιστεύω λέξη από όσα μου είπες, στο πάρτυ φαινόσουν μια χαρά.."

- "Καλά όπως θες.. καλύτερα να φύγω τότε.. Και πάλι συγνώμη για την συμπεριφορά μου στο πάρτυ.. Καληνύχτα…"

Πήγε να σηκωθεί.. Πριν προλάβει όμως, την άρπαξα και άρχισα να την φιλάω.. Δυστυχώς δεν κράτησε για πολύ ώρα, αφού με έσπρωξε με δύναμη μακριά της..

- "τρελάθηκες ρε γαμώτο;; Παράτα με…"

Ήμουν αποφασισμένος να μην την αφήσω να φύγει έτσι, μετά από όσα μου είχε "κάνει" όλο το βράδυ.. Παρ' όλο που αντιστεκόταν, ήταν παραπάνω από φανερό πως με ήθελε και εκείνη.. Ημουν πλέον σχεδόν σίγουρος, πως κάτι άλλο την εμπόδιζε να μου δοθεί, η δύναμη της στιγμής όμως το κατέτασσε στο μυαλό μου ως κάτι παντελώς αδιάφορο. Έτσι, χωρίς καν να απαντήσω στην αντίδραση της, άρχισα ξανά να την φιλάω.. Αυτή την φορά δεν κατάφερε να με αποτρέψει.. Πλέον είχε αρχίσει να παραδίνεται και αυτή στις αισθήσεις τις… Αναπάντεχα, πήρε εκείνη την πρωτοβουλία, πότε με παθιασμένα φιλιά και πότε με δαγκωματιές στο λαιμό μου. Από ένα σημείο και μετά δεν άντεχα άλλο, με αποτέλεσμα να την σηκώσω απότομα, βάζοντας την να καθίσει πάνω μου.

- "όχι Αλκίνοε, σε ικετεύω όχι αυτό.."

Βέβαια ολοκληρώνοντας την φράση της, έσπρωξε το κεφάλι μου προς το στήθος της για να το φιλήσω.. Άλλα έλεγε, άλλα ήθελε, με λίγα λόγια συμπεριφερόταν σαν τρελή….

- "σταμάτα να μιλάς ρε Βάνα, δεν μας βλέπει κανείς"

Ξεκούμπωσα τότε το παντελόνι μου, και αφού της σήκωσα το φόρεμα και παραμέρισα το εσώρουχο της, μπήκα με δύναμη μέσα της.. Ήμουν πραγματικά εκστασιασμένος. Δεν υπολόγιζα καν, ούτε τις γεμάτες υποκρισία αντιστάσεις τις Βανας, ούτε το ότι βρισκόμασταν σε δημόσιο χώρο.

- "όχι, όχι, γιατί μου το κάνεις αυτό;; Γιατί εδώ;; Σου είπα από την αρχή πως δεν πρέπει ρε μωρό μου.."

- "Από το Γκάζι το έχω απωθημένο"

- "σου κάνω κακό ρε μωρό μου, δεν πρέπει αλήθεια δεν…"

- "Ρε Βάνα, πάψε επιτέλους να μιλάς"

Δεν είχα άλλη επιλογή από το να της κλείσω το στόμα.. Ήταν τόσο έντονο αυτό που ζούσα, που σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να μου χαλάει την στιγμή η φωνής της..

Περάσαμε έτσι γύρω στα 10 λεπτά, μέχρι που μας διέκοψε απότομα το κινητό της Βάνας.. Αν και τρομάξαμε και οι 2 πολύ, λόγω του σημείου που βρισκόμασταν, η Βάνα μόλις συνήλθε λίγο, απάντησε το τηλέφωνο της..

- "παρακαλώ;"

- "καλά κάνεις και με παρακαλείς πουτανάκι", ο τύπος φώναζε, και έτσι μπορούσα να ακούσω καθαρά τα όσα έλεγε….

- "Γιάννη εσύ είσαι ;; Πάλι ήπιες ;;"

- "κάνεις και πώς δεν ξέρεις ε;; πάνω σου τα έχεις κάνει, γελοία… για αρχή πες τα χαιρετίσματα μας, στο gay τον γκόμενο που έχεις δίπλα σου.."

- "λάθος κάνετε.. καληνύχτα.."

Πριν προλάβει να κλείσει η Βάνα, ο τύπος άρχισε να βρίζει χυδαία τόσο την οικογένεια της, όσο και την δική μου. Δεν κρατήθηκα στιγμή, με αποτέλεσμα να τραβήξω βίαια το τηλέφωνο από τα χέρια της....

- "Ό,τι θέλεις να το πεις σε μένα ρε παλιοαλήτη"

- "δεν φτάνει που βάρεσες τον Γιώργο, βγαίνεις και για βραδινή βολτούλα με την πρώην μου… Ένα σου λέω μόνο.. θα σε βρώ και θα σε σκοτώσω κωλόπαιδο, και δεν υπερβάλλω.. Έχω και την διεύθυνση σου μαλακισμένο, και για να μην νομίζεις ότι σου κάνω πλάκα.. OXFORD STREET 50"

Ο τύπος είχε ώντος την διεύθυνση μου…

- "Ναι εκεί μένω.. τόλμα να περάσεις από εκεί και θα σε γαμήσω...."

- "Είμαι ήδη εκεί με 4 δικούς μου.. Σε μισή ώρα να είσαι εδώ μαζί με την Βάνα, αλλιώς θα σας βρώ και θα σας θάψω.. Α, και πού είσαι, όπως θα έρχεστε, ρώτησε την πόσο με μισεί, και για ποιο λόγο έκανε εξετάσεις αίματος.. Φιλάκια…"

Η Βάνα άρχισε να τρέμει και να βγάζει κάτι ακαταλαβίστικες κραυγές, που περισσότερο έμοιαζαν με σπαραγμοί.. Εγώ πάλι, είχα θυμώσει απίστευτα, σε βαθμό που πραγματικά αν είχα μπροστά μου τον τύπο, θα τον σκότωνα.. Μεσ' τα νεύρα μου, άρχισα να χώνω δυνατές γροθιές στο παγκάκι, μέχρις ότου μάτωσαν τα δάχτυλα μου. Η αλήθεια είναι, πως το κράμα των συναισθημάτων που βίωνα στιγμιαία, εκτός από θυμό περιελάμβανε και αρκετό φόβο και απορία, εξαιτίας της ψυχεδελικής αντίδρασης της Βάνας.

- "Είναι τρελός, μου κατάστρεψε την ζωή, θέλω τόσο πολύ να τον δω νεκρό…. Σκότωσε τον για μένα.. αν το κάνεις θα σε αγαπάω περισσότερο και από τον ίδιο μου τον εαυτό…", στρίγκλιζε, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορούσε να πάρει ανάσα… Ηταν σίγουρο πως αγνοούσα κάποιο κομμάτι από το μεταξύ τους πάζλ, από την άλλη όμως δεν υπήρχε χρόνος για πολλές κουβέντες…

- "Ηρέμησε Βανάκι, σε παρακαλώ ηρέμησε, δεν θα επιτρέψω να πάθεις τίποτα, μην κάνεις έτσι να χαρείς…"

- "Έπεσα στο επίπεδο του.. σε κατέστρεψα, δεν πρέπει καν να μου απευθύνεσαι.. Βρίσε με, ξεφτίλισε με.. μόνο αυτό αξίζω."

- "Κορίτσι μου, κάνε μου την χάρη να ηρεμήσεις. Δεν καταλαβαίνεις πως με τρομάζουν οι ασυναρτησίες που λες.. Ηρέμησε, πρέπει να πάρω τηλέφωνο τα παιδιά"

Έτσι πληκτρολόγησα εσπευσμένα τον αριθμό του Αλεξ…

- "έλα ρε μαν , τι έγινε που είσαι ;;"

- "Αλεξ δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις.. είσαι μέσα για ξύλο;; Ο Eduard είναι μαζί σου ;;"

- "ναι ρε λιώνουμε σε μια pub.. εννοείται πως είμαστε μέσα.. Που να έρθουμε ;;"

- "στην έξοδο του hyde park που είναι πιο κοντά στο σπίτι μου, σε 20' "

Η ώρα ήταν αισίως 04.00….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Πόσο εύθραυστο μπορεί να αποδειχθεί από την μία στιγμή στην άλλη, το νήμα που μας κρατάει στην ζωή…; Μην χάσετε το επόμενο επεισόδιο της σειράς…..