Ένα καλαθάκι με σκουπίδια (κεφ. 8/10)

Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Nobody's Perfect" (κεφάλαιο 8/10).

Είχε αυτήν την τρελή ιδέα εδώ και μήνες. Δεν το είχε τολμήσει, γιατί του φαινόταν λίγο χαζό. Από το παράθυρο το έβλεπε κάθε μέρα. Οι άνθρωποι περνούσαν από εκεί και συναντούσαν τη ζωή τους μαζί του. Δεν του έδιναν καμία απολύτως σημασία. Αλλά, χωρίς να το συνειδητοποιούν, μέσα σ' αυτό άφηναν τα συναισθήματα τους... Γιατί δενόμαστε με αντικείμενα; Χωρίς τη ψυχή που τους φυσάμε θα ήταν απλώς υλικά. Στο καλαθάκι με τα σκουπίδια, όμως, δεν υπήρχαν μόνο υλικά. Υπήρχαν συναισθήματα, και αυτός είχε αποφασίσει σήμερα να τα εξερευνήσει...

Είναι αργά το βράδυ, παίρνει μία βαθιά ανάσα και το πλησιάζει. Μέσα από διάφορα αντικείμενα, επιλέγει τρεις τουλίπες, μερικά χαρτάκια από τσίχλες, ένα άδειο σακουλάκι από ποπ κορν, το φακελάκι από ένα προφυλακτικό, μια αθλητική εφημερίδα, ένα όμορφο μαύρο κοριτσίστικο κοκκαλάκι και ένα όμορφο μαύρο κοριτσίστικο λαστιχάκι. Όλα τα αντικείμενα έχουν πάνω τους στάχτη...

Ανεβαίνει στο δωμάτιο του. Η καρδιά του χτυπάει δυνατά, νιώθει ότι στα χέρια του έχει τόσα διαφορετικά και έντονα συναισθήματα. Δεν τα πλένει. Δεν θέλει να φύγει η στάχτη από πάνω τους. Στα μάτια του τα σκουπίδια είναι θησαυροί και η στάχτη η χρυσόσκονη.

Πιστεύετε ότι είναι τρελός; Λίγο βρομιάρης; Nobody's perfect, no. Αυτό το τραγούδι της Jessie J άκουγε, ενώ κοίταζε τα αντικείμενα και προσπαθούσε να νιώσει τις ιστορίες που κρύβανε... Μετά από αρκετή ώρα είπε στον εαυτόν του: "δεν θα τα αφήσω να πεθάνουν. Να γίνουν πάλι χαρτί, πλαστικό και ξύλο. Πρέπει να φτιάξω εγώ κάτι με αυτά και έτσι να γεμίσουν με το δικό μου συναίσθημα. This is a lesson learnt".

Παίρνει, λοιπόν, τις τρεις μαραμένες τουλίπες και τις βάζει μέσα στο σακουλάκι από τα ποπ κορν. Ύστερα παίρνει το λαστιχάκι και δένει το σακουλάκι γύρω από τα τρία κλαράκια. Στην βάση του μπουκέτου του περνάει και το υπέροχο μαύρο κοκκαλάκι, για να υπάρχει σαν χειρολαβή. Παίρνει υγρή κόλλα και την περνάει ελαφρά από τα λουλούδια και τα κλαριά που εξείχαν από το σακουλάκι. Τώρα παίρνει τα χαρτάκια από τις τσίχλες, το φακελάκι από το προφυλακτικό και μία σελίδα από την αθλητική εφημερίδα. Τα βάζει μέσα στο blender και έτσι δημιουργεί πολύ-πολύ μικρά κομματάκια. Τα παίρνει και σαν επιδέξιος μάγος από ταινία του Disney τα αφήνει να πέσουν πάνω στα λουλούδια...

Έτοιμο! Ζωντανό ξανά! Το χαμόγελο του φωτίζει το σκοτεινό δωμάτιο. Είναι ενθουσιασμένος με το αποτέλεσμα. Θέλει να τρέξει να το δείξει στην κοπέλα του. Μπορεί να μην τα κατάφερνε να την κάνει όσο ευτυχισμένη ήθελε, αλλά nobody's perfect, no... Και αφού δεν δίστασε να βάλει τα χέρια του μέσα σ' ένα καλαθάκι με σκουπίδια, τίποτα δεν θα τον σταματούσε από το να τρέξει μέσα στα ξημερώματα προς τα εκεί.

Τρέχει. Ασταμάτητα. Όπως ο Forrest Gump. Χαρούμενος. Ώσπου ένας δυνατός ήχος από φρενάρισμα τον σταματάει... Now I'm the one that's hurting, yeah...


Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Cold Wind Blows" (κεφάλαιο 1/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Secret Smile" (κεφάλαιο 2/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Someone Like You" (κεφάλαιο 3/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Comptine d'un autre été: l'après-midi" (κεφάλαιο 4/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "So Bad" (κεφάλαιο 5/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Φεγγάρια Χάρτινα" (κεφάλαιο 6/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Your Hand in Mine" (κεφάλαιο 7/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Nobody's Perfect" (κεφάλαιο 8/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Buon Giorno Principessa" (κεφάλαιο 9/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Take a Bow" (κεφάλαιο 10/10)

by Dominic