Ένα καλαθάκι με σκουπίδια (κεφ. 6/10)

Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Φεγγάρια Χάρτινα" (κεφάλαιο 6/10).

Γυρνάει από το περίπτερο με μία καινούρια κάρτα για το κινητό του. Μαζί κρατάει και μία αθλητική εφημερίδα. Όπως τρέχει προς το σπίτι, σταματάει, κάνει ένα άψογο jumb shot με την εφημερίδα στο καλαθάκι με τα σκουπίδια και συνεχίζει να τρέχει. Σήμερα έχουν επέτειο. Κλείνουν 15 μήνες μαζί. Όλη τη νύχτα θα την περάσουν στο τηλέφωνο. Αυτός ξαπλωμένος στο πάτωμα με τα χέρια του πάνω σε ένα μαύρο μαξιλάρι... Και αυτή έχει αφήσει το κορμί της πάνω σε έναν κατακόκκινο καναπέ...

Δεν είχαν περάσει πέντε μέρες που ανέπνεαν ο ένας την ανάσα του άλλου. Το ίδιο θα προσπαθούσαν να κάνουν και σήμερα. Απόψε, όμως, από μακριά...

Ο χρόνος κυλάει διαφορετικά. Όταν ο χρόνος χαμογελάει, τρέχει. Μετά, λοιπόν, από αρκετά ποτήρια κόκκινο κρασί, από διαφορετικά μπουκάλια, αυτός βάζει ένα τραγούδι να παίξει από τον υπολογιστή του. Ήταν το Φεγγάρια Χάρτινα του Ρέμου.

Κατά την προσφιλή του συνήθεια, βάζει το ακουστικό κοντά στο στόμα του και αρχίζει να τραγουδάει. Τραγουδάει με όλη του τη ψυχή, χωρίς, όμως, να ενδιαφέρεται για τα λόγια. Συνήθως, τον συγκινούσε μόνο η μουσική. Γιατί δεν είχε κανέναν λόγο να είναι στεναχωρημένος.

Μετά, λοιπόν, από κορώνες, γυρίσματα και συναίσθημα που θα ζήλευε και ο... Αντώνης, το τραγούδι τελειώνει και αυτός περιμένει αναψοκοκκινισμένος τις εντυπώσεις που προξένησε.

"Μπράβο... Πολύ σου πάει αυτό το κομμάτι...", είπε. "Αλλά", συνέχισε, "είναι δυνατόν σήμερα που έχουμε επέτειο να μου τραγουδάς κομμάτι με τέτοιους στίχους;". Ένα ωραίο παιδικό γέλιο ήταν η αντίδραση του αγοριού. "Τι γελάς βρε; Μπορεί να έφυγες; Μπορεί να ξέχασες; Μου το αφιερώνεις;". Και εκεί γελάνε και οι δύο μαζί για μία ακόμα φορά. Δυνατά και ζωντανά. Ερωτευμένα...

Ύστερα το λόγο πήρε το αγόρι, "τι φοβάσαι, βρε; Αφού εμείς δεν θα χωρίσουμε ποτέ! Τη φατσούλα σου θα βλέπω κάθε πρωί μέχρι την τελευταία μου μέρα!".

Τι όμορφη βραδιά... Σαν μία κοφτή ανάσα πέρασε.

Και τα χρόνια περάσαν. Και το ραδιόφωνο εκείνο το βράδυ έπαιζε πάλι το ίδιο κομμάτι. Και το αγόρι το τραγούδησε ξανά. Και αυτή τη φορά συγκινήθηκε με τους στίχους...



Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Cold Wind Blows" (κεφάλαιο 1/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Secret Smile" (κεφάλαιο 2/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Someone Like You" (κεφάλαιο 3/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Comptine d'un autre été: l'après-midi" (κεφάλαιο 4/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "So Bad" (κεφάλαιο 5/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Φεγγάρια Χάρτινα" (κεφάλαιο 6/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Your Hand in Mine" (κεφάλαιο 7/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Nobody's Perfect" (κεφάλαιο 8/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Buon Giorno Principessa" (κεφάλαιο 9/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Take a Bow" (κεφάλαιο 10/10)

by Dominic