Ένα καλαθάκι με σκουπίδια (κεφ. 10/10)

Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Take a Bow" (κεφάλαιο 10/10).

Oh, how about a round of applause? Yeah, standing ovation? Ώρα για επίλογο, λοιπόν. Το καλαθάκι με τα σκουπίδια άδειασε. Και στο 10ο κεφάλαιο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία του γραψίματος του. Και αυτόν τον επίλογο τον γράφω ακούγοντας δυνατά, ξανά και ξανά το Take a Bow της Rihanna...

Για να κατέβει κανείς από το στρατόπεδο στο οποίο βρίσκομαι στην παραλία της Αλεξανδρούπολης, πρέπει να κατέβει μία μεγάλη κατηφόρα. Πριν λίγο καιρό, είχα στο mp3 περασμένο ολόκληρο τον τελευταίο δίσκο του Eminem. Και το κομμάτι που μου είχε κολλήσει πρώτο (ακολούθησαν και άλλα) ήταν το Cold Wind Blows...

Ο τρόπος που δημιουργήθηκαν τα κείμενα στη συνέχεια ήταν ιδιος με τον τρόπο με τον οποίο βγήκε η ιδέα για τη σημασία που θα έπαιρνε για μένα το καλαθάκι με τα σκουπίδια. Όταν ακούς ένα τραγούδι που σε αγγίζει, γιατί ταιριάζει με τη συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι, τότε το ίδιο το κομμάτι σου χαρίζει ιδέες, λέξεις και συναισθήματα.

Και έτσι, για μένα, το καλαθάκι με τα σκουπίδια έγινε το ασυνείδητο μου. Και ποιος πλησιάζει το ασυνείδητο του; Ποιος έχει το θάρρος να το δει κατάματα; Όπως συμβαίνει και μ' ένα καλαθάκι με σκουπίδια, έτσι συμβαίνει και στο ασυνείδητο. Εκεί πετάμε ό,τι δεν θέλουμε να έχουμε καθόλου στη ζωή μας πλέον. Ό,τι δεν θέλουμε να το δούμε ξανά στα μάτια μας.

Για μένα, όπως και σε πολλές άλλες εκφάνσεις της ζωής μου, το στοιχείο που με έπιασε από το χέρι και με έβαλε... μέσα στο καλαθάκι με τα σκουπίδια ήταν η μουσική. Κάθε φορά που έγραφα ένα κείμενο, άκουγα, είτε στο mp3 μου είτε στον υπολογιστή, το κομμάτι που ένιωθα ότι ταίριαζε με το ταξίδι που ήθελα να κάνω (άλλες φορές το ίδιο το κομμάτι διάλεγε το ταξίδι). Και το άκουγα άπειρες φορές. Ξανά και ξανά. Με την ένταση στο τέρμα. Και έτσι το τραγούδι έγραφε το κείμενο...

Και θα μου πείτε, γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Για να κάτσετε να γράψετε τις συνέχειες αυτού του κύκλου που θα ονομάζονται "μία λεκάνη με σκατά" ή "ένας βόθρος με... απ'όλα"!; Όχι.

Σας τα λέω γιατί ίσως ήρθε η ώρα να πάρετε και εσείς μία βαθιά ανάσα και να ανοίξετε το καλαθάκι με τα δικά σας σκουπίδια. Δεν θα μπορέσετε να βγάλετε όλα τα αντικειμένα που έχει. Ούτε εγώ τα κατάφερα. Αλλά, όταν βάλετε τα τραγούδια δυνατά, τα ακούσετε ξανά και ξανά, και δημιουργήσετε το δικό σας μπουκέτο με "σκουπίδια" που θα έχετε σώσει από το θάνατο, τότε, αφού πονέσετε πολύ, ίσως, να φορέσετε ένα από τα πιο ωραία χαμόγελα στο πρόσωπο σας. Ακόμα και για λίγο. Ακόμα και αν τα σκουπίδια δεν ζωντανέψουν ξανά ποτέ, παρά μόνο στην καρδιά σας...



Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Cold Wind Blows" (κεφάλαιο 1/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Secret Smile" (κεφάλαιο 2/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Someone Like You" (κεφάλαιο 3/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Comptine d'un autre été: l'après-midi" (κεφάλαιο 4/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "So Bad" (κεφάλαιο 5/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Φεγγάρια Χάρτινα" (κεφάλαιο 6/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Your Hand in Mine" (κεφάλαιο 7/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Nobody's Perfect" (κεφάλαιο 8/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Buon Giorno Principessa" (κεφάλαιο 9/10)
Ένα καλαθάκι με σκουπίδια - "Take a Bow" (κεφάλαιο 10/10)

by Dominic