"Ευχαριστώ και απογείωση" by Dominic

Με μεγάλη συγκίνηση ξεκινάω να γράψω κάτι για τα δύο χρόνια του Γλεντιού. Τα γράφω ημέρα Παρασκευή, γιατί αύριο πιθανότατα θα είμαι μέσα στο στρατόπεδο χωρίς τη δυνατότητα να βγω.

Έκλεισε και ο δεύτερος χρόνος του Γλεντιού μας... Και ο δεύτερος χρόνος αγαπητοί αναγνώστες μας ήταν τόσο μα τόσο δύσκολος. Για προσωπικούς λόγους. Που πέσανε στα κεφάλια όλων των αρχισυντακτών συγχρόνως!

Πως αλλιώς, όμως, θα φαινόταν η αξία της παρέας του Γλεντιού αν δεν αντιμετώπιζε καμία δυσκολία; Πέρσι ήταν η χρονιά που έπρεπε να σηκωθούμε. Σηκωθήκαμε. Φέτος ήταν η χρονιά που έπρεπε να μην πέσουμε κάτω. Και δεν πέσαμε. Του χρόνου σας υπόσχομαι ότι θα κάνω quote τη πρόταση που γράφω τώρα και αυτή είναι: του χρόνου θα είναι η χρονιά που θα πετάξουμε. Και όσοι ξεκίνησαν μαζί αυτό το όμορφο παραμύθι, θα είναι περήφανοι που ήταν εκεί από τις 30 Απριλίου του 2009...

Ας ευχαριστήσω, λοιπόν, τους ανθρώπους που μου ομορφαίνουν τη ζωή, γιατί στο blog μας πρέπει να ξέρετε ότι ζείτε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη δημιουργικότητα μίας αληθινής παρέας...

Το αφεντικό μας, τον Alejandro, που είναι η αιτία που γράφω εγώ κάτι αυτήν τη στιγμή. Γιατί έστησε ένα ατελείωτο Γλέντι όπως μόνο αυτός ξέρει. Alejandro, ζήσε το υπέροχο όνειρο και ετοιμάσου συντόμως για... εκτόξευση!

Τον έναν από τους τρεις dudezz, τον μοναδικό Νίκο. Τους επόμενους μήνες θα δείτε πράγματα και θαύματα, και ο ασύλληπτα ταλαντούχος Cow Poly είναι ο λόγος. Ετοιμάσου και εσύ, δεν κρατιέμαι για όσα έρχονται...

Τον άνθρωπο στον οποίον πρέπει να κάνουμε άγαλμα φέτος γιατί μας κράτησε όρθιους, τον Λούη:

Μία θάλασσα...
Χαμόγελο
Ένας καφές
Δάκρυ
Ένα ποτό
Γέλιο
Ένας φίλος
Γλέντι...

Αφιερωμένο αγαπημένε κουμπάρε... Σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, και μη σταματάς... Δημιουργία.

Τον αδερφό μου Κώστα. Που πάντα με αγάπη επιμελείται τα θέματα που γράφει και αναδημοσιεύει. Και που τα λόγια του πάντα με κάνουν να το θαυμάζω. Πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει; Είναι ο μεγάλος μου αδερφός! Ο 3ος χρόνος του Γλεντιού θα σε βρει μέσα σε ένα μεγάλο Γλέντι. Είμαι περήφανος που θα είμαι εκεί και που θα είμαι εκεί κάθε φορά που θα δημιουργείς κάτι μέσα και έξω από το blog. Σ' ευχαριστώ...

Τον Breed και τον Nets. Ξέρουμε πολύ καλά πόσα μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί. Και για να το κάνουμε, το πρώτο και το πιο σημαντικό είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να το πιστεύουμε. Και να είμαστε dudezz όσο κανείς άλλος. Στους δύο ανθρώπους που αγαπάνε όσο λίγοι όσα αντιπροσωπεύει το Γλέντι, στα καλύτερα που έρχονται...

Ύστερα, πρέπει να ευχαριστήσω όλην την τεράστια γλεντο-παρέα συντακτών (με ιδρυτικά αλλά και πιο καινούρια μέλη), μα πάνω απ' όλα φίλων, που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει κάθε φορά που ετοιμάζει κάτι καινούριο και να με κάνει να μαθαίνω και να αισθάνομαι. Ιδιαίτερως ευχαριστώ το άτομο με τη μεγαλύτερη συμμετοχή, την τόσο ιδιαίτερη Yanka, και για προσωπικούς λόγους τον αξιοσέβαστο κύριο White, που κάθε κείμενο του με κάνει περήφανο που τον έχω μέσα στη ζωή μου...

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τη συντάκτρια Φένια. Γιατί οτιδήποτε πετυχαίνω στη ζωή μου (και το Γλέντι ως γενική έννοια είναι μεγάλο μέρος αυτής), είναι ο άνθρωπος που θα με κάνει να αισθανθώ περήφανος που το κατάφερα. Χωρίς να της το πω. Μόνο και μόνο που υπάρχει. Ευχαριστώ...

Πάμε, λοιπόν! Τρίτος χρόνος. Σας το υπόσχομαι, πρέπει να προσδεθείτε!

Υ.Γ: Όλοι μας χρωστάμε ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γλεντο - αναγνώστες... Που γίνονται όλο και περισσότεροι. Ο 2ος χρόνος ήταν η χρονιά των dudezz με τους χιλιάδες ανθρώπους που μας είδανε... Όσο συνεχίζουμε να γλεντάμε μαζί, ο κύκλος του χορού μεγαλώνει, και θα δείτε που και ο ρυθμός του χορού θα πηγαίνει όλο και πιο γρήγορα...