Στις μέρες που ζούμε βομβαρδιζόμαστε κατά βάση από αρνητικές ειδήσεις: αυτοκτονίες, δολοφονίες, οικονομική κρίση, ανεργία και τόσα άλλα. Και επιλέγουμε ορισμένοι να διατηρούμε θέλοντας και μη μια ρεαλιστική στάση για τα πράγματα! Ναι! Ρεαλιστική στάση! Η οποία ρεαλιστική στάση μεταφράζεται από κάποιους (και μέρα με τη μέρα βλέπω ότι γίνονται όλο και περισσότεροι) σαν αρνητισμός. Δηλαδή έχουμε αναγάγει τη ρεαλιστικότητα (το μέτρο του αισιόδοξου και του απαισιόδοξου) σε αρνητικότητα. Αν σε ρωτήσουν τι κάνεις και απαντήσεις ένα ξερό "καλά" ή κάτι παραπλήσιο, σε κοιτάνε περίεργα με ένα βλέμμα του τύπου "μα γιατί, είσαι νέος, υγιής κλπ κλπ".
Και φυσικά οι λέξεις που ακούς γύρω σου είναι "έχε θετική σκέψη", "έχε θετική ενέργεια". Λες και όταν έχεις προβλήματα - μικρά ή μεγάλα - πρέπει να στέκεσαι απέναντί σε αυτά σαν βλάκας και να πιστεύεις ότι μόνο αν σκεφτείς θετικά θα τα αντιμετωπίσεις! Οι άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό ή δεν έχουν κάποιες φορές αίσθηση της πραγματικότητας ή δεν έχουν προβλήματα! Δεν είναι δυνατό όταν δεν μπορείς να βρεις δουλειά ή δεν έχεις αρκετά χρήματα για να ζήσεις, ή έχεις χωρίσει, να σκέφτεσαι θετικά. Να έχεις θετική ενέργεια και όλα θα πάνε καλά! Έχω κουραστεί να ακούω τους γύρω μου να μιλάνε για θετική ενέργεια! Λες κι αν εγώ σκεφτώ θετικά το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να μου πάνε όλα καλά! Πολύ φοβάμαι ότι μάλλον το αντίθετο θα συμβεί.
Ναι, μπορεί με αυτόν τον τρόπο να "ξορκίζουν το κακό", ή να έχουν ένα είδος άμυνας απέναντι σε όλα αυτά, αλλά πλέον με την πολυχρησία αυτών των φράσεων έχει χαθεί κάθε νόημα. Ακόμη και να ήθελα να πιστέψω σε αυτό, πλέον το έχω σιχαθεί σαν ένα πολυακουσμένο τραγούδι στο ραδιόφωνο. Και όσοι από εμάς αρνούμαστε να ασπαστούμε αυτό το "φρόνημα", αυτόματα γινόμαστε ο κακόβουλος, αρνητικός και απαισιόδοξος της παρέας. Επειδή επιλέγουμε να βλέπουμε τις καταστάσεις γύρω μας ρεαλιστικά, αυτόματα γινόμαστε δακτυλοδεικτούμενοι.
Φυσικά από την άλλη, το αίσθημα της αισιοδοξίας είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, πρόκειται για ένα ανθρώπινο γνώρισμα. Αυτό σημαίνει ότι η πηγή της δεν είναι ανεξάντλητη, ούτε μόνιμη. Οπότε και είναι λογικό να μην είναι κανείς αισιόδοξος όλη τη μέρα!
Γι' αυτό καλό θα ήταν όλοι εσείς που έχετε βάλει σαν νέο σκοπό της ζωής σας να μας πείσετε ότι όλα λύνονται με "θετική σκέψη", να είστε λίγο πιο προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα μας το κουνήσετε σαν παντιέρα!
by liuq
Αγαπητέ/ή liuq να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξεκινώ… Η θετικότητα της δικής μου μέρας μέχρι σήμερα είναι που ξύπνησα δίπλα στη γυναίκα μου, που έβρεχε όπως οδηγούσα, που είμαι καλά στην υγεία, που μυρίζει καφές τώρα που γράφω, που είναι Παρασκευή, που μπορώ να έχω τη δυνατότητα να σου απαντώ σε αυτό το post σου, που οι φίλοι μου είναι μόλις ένα τηλεφώνημα μακριά (ή ένα μήνυμα). Η θετικότητα είναι στο ότι χαίρομαι που είσαι άτομο που αναλύεις πράγματα (έστω και αν διαφωνούμε) γιατί δεν είναι πλέον πολλοί που το κάνουν.
Και τώρα ας χοντρύνουμε λίγο τη συζήτηση. Όλοι μας θα πεθάνουμε. Όλοι. Κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική. Κάθε δευτερόλεπτο κάθε μας μέρας. Πόσο άδικο και κρίμα είναι να περνάνε όλα αυτά τα δευτερόλεπτα και εμείς να είμαστε σουφρωμένοι/λυπημένοι/αρνητικοί;
Δεν σε αδικώ αν νιώθεις ότι η θετικότητα σε αυτό τον σκάρτο κόσμο είναι μάταια. Μάταια όμως είναι και η ζωή μας. Εμείς απλά επιλέγουμε με βάση αυτά τα δύο συγκρουόμενα δεδομένα. Αν ζήσεις είσαι αναγκασμένος να τα υποστείς, αλλά μπορείς πάντα να το κάνεις με το δικό σου τρόπο. Επέλεξε το χαμόγελο.