Μιλώντας ως μία από αυτές που δεν είναι τόσο σίγουρες ότι λατρεύουν τη δουλειά που κάνουν αλλά, από την άλλη, δεν είναι και τόσο σίγουρες για το τι θα λάτρευαν να κάνουν εναλλακτικά, είδα αυτό το άρθρο.
Ομολογώ ότι ένιωσα λίγο καλύτερα βλέποντας κάποια από τα παρακάτω επαγγέλματα. Ωστόσο, ίσως, το να διαβάζω μυθιστορήματα, προς τέρψιν των υπολοίπων αλλά και δική μου, δεν θα με χαλούσε για κάποιο διάστημα. Θα ήταν ένα win-win scenario, όπως λένε στην εποχή μας...
Πριν εμφανιστούν τα ψυγεία, οι άνθρωποι αποθήκευαν τα τρόφιμα που χρειάζονταν συντήρηση μέσα σε κομμάτια πάγου. Υπήρχαν, λοιπόν, τα άτομα που έκοβαν αυτά τα κομμάτια.
Κάποιοι έπρεπε να πιάνουν και τους αρουραίους!
Τα φανάρια στους δρόμους ήθελαν και κάποιον να τα ανάβει...
Φοβερό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εργασία του "ανθρώπινου ξυπνητηριού".
Προσλαμβάνονταν άτομα που θα χτυπούσαν το παράθυρο όσων χρειάζονταν αφύπνιση,
για να σηκωθούν από το κρεβάτι!
Η εργασία στο εργοστάσιο ήταν πάντοτε κάτι μονότονο. Υπήρχε, όμως, ένας διασκεδαστής:
ένας άνθρωπος που διάβαζε στους εργάτες μυθιστορήματα.
Προσλαμβάνονταν από τους εργάτες, με μεροκάματο ρεφενέ!
Οι τηλεφωνήτριες / τηλεφωνητές έκαναν τις συνδέσεις μεταξύ των τηλεφωνημάτων.
Όταν έπρεπε να μεταφερθούν κορμοί δέντρων, κάποιος έπρεπε να τους μετακινεί,
κι αυτό γινόταν μέσω ποταμιών.
Ακόμη, κάποιος έπρεπε να ξεθάβει πτώματα από τους τάφους,
για να γίνουν αντικείμενο μελέτης στα Πανεπιστήμια Ιατρικής.
πηγές: e-radio.gr | koutipandoras.gr
Πολύ ωραίο θέμα, Kat. Το "ανθρώπινο ξυπνητήρι" μου φάνηκε πολύ αστείο ενώ ο άνθρωπος που διαβάζει μυθιστορήματα στους εργάτες μου φάνηκε εξαιρετικό. Το ότι δηλαδή οι άνθρωποι μάζευαν ρεφενέ για έναν τέτοιο σκοπό είναι πολύ ξεχωριστό.
ΑπάντησηΔιαγραφή