Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Στιχομένη Δευτέρα - Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο (2/10)


Μέσα στο όμορφο δωμάτιο με τους άσπρους νησιώτικους τοίχους, ένας άνδρας και μία γυναίκα μπαίνουν μεθυσμένοι. Πριν καλά-καλά φτάσουν στο κρεβάτι, αυτός την έχει γδύσει. Παίρνει βαριές αναπνοές για να βρει τον αέρα που του κλέβει η νικοτίνη.

Μπαίνει μέσα της, για να απολαύσει το τρόπαιο του. Αυτή προσπαθεί να του αντισταθεί, γιατί μόνο έτσι θα τον έκανε να την ήθελε παραπάνω. Δεν βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο ούτε δευτερόλεπτο. Αυτός κοιτάζει το σώμα της. Αυτή, όταν ανοίγει τα μάτια της, κοιτάζει έξω από το μπαλκόνι του δωματίου.

Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο (Στίχοι: Μάρω Βαμβουνάκη,
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας, Εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου και Πυξ Λαξ)



- Μωρό μου θα μπω για ένα μπάνιο.
- Ωραία. Βγαίνω στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο και θα έρθω στο κρεβάτι σε κανά δεκάλεπτο.

Όταν δεν είσαι με κάποιον ερωτευμένος, τα πιο χαρούμενα δευτερόλεπτα είναι λίγο πριν τελειώσεις το σεξ. Για λίγα σαρκικά δευτερόλεπτα. Τα χειρότερα δευτερόλεπτα είναι αυτά που ακολουθούν. Αυτά είναι τα χειρότερα δευτερόλεπτα. Τα χειρότερα λεπτά. Η στιγμή που νιώθεις πιο μόνος στον κόσμο από ποτέ.

Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα...

Βγαίνει στο μπαλκόνι. Μπροστά του απλώνεται η θάλασσα. Ανάβει το τσιγάρο. Το μυαλό του είναι σ' εκείνη. Βγάζει το κινητό του και της στέλνει "Σ' αγαπάω". Η καρδιά του χτυπάει. Όλη τη νύχτα δεν χτυπούσε. Τώρα χτυπάει. Η αναμονή τον κάνει να νιώθει ζωντανός ξανά.

Κοιτάζει στο δωμάτιο. Η γυναίκα είχε γυρίσει. Είχε ξαπλώσει. Είχε κοιμηθεί. Το είδε και χάρηκε. Κέρδισε χρόνο με το κινητό του. Στο δωμάτιο ένιωθε πιο μόνος.

Πέρασαν τριάντα λεπτά. Το κινητό χτύπησε.

"Ξέρεις σε πόσο δύσκολη θέση με φέρνεις όταν μου στέλνεις μήνυμα τα ξημερώματα; Δεν είμαι μόνη μου. Όταν σου έλεγα να μη μ' αφήσεις; Όταν σου ούρλιαζα ότι θα τα καταφέρουμε; Εσύ μου έλεγες ότι δεν ξέρεις αν θέλεις να είσαι μαζί μου για πάντα. Ό,τι φοβόσουν μήπως ήταν λάθος. Μήπως θα έφτανε η στιγμή που θα το μετάνιωνες και δεν θα μπορούσες να φέρεις τον χρόνο πίσω. Σεβάσου με έστω τώρα και μη μου δημιουργείς πρόβλημα".

Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...

Αυτός ξάπλωσε δίπλα στη γυναίκα που κοιμόταν και κοίταζε φοβισμένος σαν παιδί το ταβάνι. Σκεφτόταν σαν στρατιώτης. "Πόσο μεγάλες είναι οι μέρες και οι νύχτες θεέ μου...".

Αυτή;

Αυτή ήταν μόνη της. Ανήμπορη ν' αντισταθεί, έμεινε ώρες να κοιτάει αυτό το "Σ' αγαπάω". Μέχρι που την πήρε λυτρωτικά ο ύπνος.

Υ.Γ: Πάντα με άγγιζε η μουσική παραπάνω από τον στίχο. Γι' αυτό στα 10 αυτά κεφάλαια έσπρωξα τον εαυτόν μου να... ακούσει καλύτερα. Και μετά προσπάθησα να βρω πρωταγωνιστές και ιστορίες. Για 10 Στιχομένες Δευτέρες.



10 σχόλια:

  1. Μπράβο Dominic !!! Η συναισθηματική δύναμη των κειμένων σου είναι εκπληκτική ! Απο εδω και εμπρος αυτά τα τραγούδια θα τα συνδιάζω με τις ιστορίες σου ! Συγχαρητήρια !!

    ΥΓ. Προβλέπω δυνατά ξενύχτια για να ολοκληρώσεις την σερια των Στιχομενων Δευτέρων. Το αντικειμενο που διαπραγματεύεσαι γράφεται μόνο τη νυχτα και με την ανάλογη συναισθηματική φόρτιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το υστερόγραφο σου Alejandro είναι μία μεγάλη αλήθεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι κάνεις ρε αλήτη; Τι μας κάνεις πρωί πρωί;

    Το ΥΓ του Alejandro είναι πέρα για πέρα αληθινό όμως καθόλου δύσκολο για ένα καλλιτέχνη που ξέρω πως έχει φάει με το κουταλάκι τη νύκτα. Όλο και κατι μπορώ ΝΒΑ σκεφτώ ότι μπορεί να συνδιάσει περιμένοντας την έμπνευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ποιητικός λόγος του Δομήνικου είναι φοβερός. Τα κείμενα μεταδίδουν συναισθήματα απευθείας στην καρδιά χωρίς καμιά διαμεσολάβηση. Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το Γλέντι ειναι η διαμεσολάβηση :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. like για το γεγονός ότι η παύλα στο επίθετο του αφεντικού δεν έχει διάστημα και είναι απλά κολλητή στο Diamantis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. egw ehw na pw oti sta niata mou pou to akouga sto repeat (pou den upirhe repeat, apla evazes kai pali pisw to track sto cd player..stin kaliteri periptwsi) me melagholouse polu afto to tragoudi.. i simerini ermineia itan koda se afto pou tote skeftomoun. mas taxidepses pali dom..anipomonw gia to no.3!

    ΑπάντησηΔιαγραφή