Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

"Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε...", by Danai


Η ερώτηση που μου άλλαξε τη ζωή: "Θες να πας να μείνεις  μόνη σου;", πήραμε κάτι λεφτά από κάποια κτήματα, μη φανταστείς ότι τρώμε με χρυσά κουτάλια. Το να μείνω μόνη μου είναι κάτι που το περίμενα από το γυμνάσιο και το ζήτησα νόμιμα πια στα 18 μου. Δεν είναι ότι μου κάνανε κάτι τα γερόντια μου! Κάνοντας μια ανασκόπηση - ειλικρινή και ώριμη - είμαι πολύ τυχερή που διαθέτω από τους καλύτερους γονείς που θα μπορούσε να έχει κανείς. Απλά δεν είναι το ίδιο με το να μένεις μόνος σου και όποιος πει το αντίθετο είναι ψεύτης. Η απάντηση ήρθε αυτόματα: "ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ" και έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση της νέας μου κατοικίας.

Προσωπικά δεν είδα άλλα σπίτια , ένα είδα και αυτό πήραμε. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά αν και σε άθλια κατάσταση. Περιοχή: Πανόρμου. Η περιοχή που έβγαινα ούτως ή άλλως τα τελευταία - τότε - 3 χρόνια. Οι τζίφρες πέσανε και το σπίτι ήταν δικό μου. Ακόμα και πριν το ανακαινίσουμε, πηγαίναμε και αράζαμε με φίλους μου στο άδειο σπίτι, στρώνοντας στο βρώμικο δάπεδο χαλάκια. Είχε γίνει ήδη κομμάτι μου. Αυτό το κομμάτι θα μπορούσα να το μοιραστώ με ελάχιστα άτομα και ένα απ' αυτά ήταν η Μαριτίνα (κολλητή από την 1η δημοτικού). Η πρόταση για συγκατοίκηση ήταν το φυσικό επακόλουθο και έτσι και έγινε. Η πορεία προς την καινούρια μου ζωή είχε μόλις ξεκινήσει και ήταν Μάιος του 2010.


Αύγουστος 2012: η μετακόμιση. Όλα τα ωραία κρατάνε λίγο μου ξαναθύμισε κάποιος χθες και δεν έχει άδικο. Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει για τα καλά τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες και η δική μου δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμα και εγώ, που είμαι στην κοσμάρα μου και η σχέση μου με το χρήμα δεν είναι από τις καλύτερες, το κατάλαβα (και, πιστέψτε με, ήταν μεγάλο βήμα αυτό για μένα). Είχε έρθει η ώρα να φύγουμε και να νοικιαστεί το σπίτι. Δυο χρόνια είχε γίνει ομφαλός της γης για την παρέα μας. Του δόθηκαν  διάφορα παρατσούκλια όπως κονάκι, γιάφκα κ.α. Το κονάκι, λοιπόν, γνώρισε μεγάλες δόξες. Στέγασε έρωτες, δικούς μας, φίλων που δεν είχαν ένα μέρος να πάνε, ήταν αιτία να δημιουργηθούν έρωτες (Μαριτίνα - Αλέξανδρος),  ήταν καταφύγιο για τις τρομερές εκείνες στιγμές που τελείωναν οι έρωτες  ή για όταν ανακάλυπτες ότι ποτέ δεν υπήρξαν... Ήταν ο χώρος που φιλοξένησε τον "πολιτικό αναβρασμό" του Σεπτέμβρη του 2011 με τις σχολές. Εδώ μαζευόμασταν και συζητάγαμε πότε έντονα, πότε σε πνεύμα ομόνοιας, για τους Ανεξάρτητους (εξού και γιάφκα). Ωράριο δεν υπήρχε ποτέ! Όταν κάποιος ήταν κοντά ή ήθελε να έρθει, έπαιρνε τηλέφωνο και του πέταγες το κλειδί (κουδούνι δεν υπάρχει - παράπλευρη απώλεια της ανακαίνισης). Ήταν μέρος που μαζευόμασταν να κάνουμε τα περίφημα γκρουπάκια μελέτης για την εξεταστική, μέρος που έγιναν party εκπλήξεις σε αγαπημένα πρόσωπα, τσικνοπέμπτες, πρωτοχρονιές...

Δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα εννοείται αλλά - όπως και να έχει - δημιουργήθηκαν οι δικές ΜΟΥ αναμνήσεις! Της δικής ΜΟΥ - όσο γινόταν - ανεξάρτητης ζωής. Πέρασα τα καλύτερά μου χρόνια εδώ, τα πιο ζωντανά, τα πιο χαρούμενα, τα πιο αληθινά και σας ευχαριστώ όλους γι' αυτό. Αυτό το σπίτι ήταν εν τέλει το δικό ΜΑΣ σπίτι. Ένα κοινό σημείο αναφοράς. Σε λίγες μέρες μετακομίζουμε κλείνοντας ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στη ζωή μου και είναι - όσο βλακώδες και να ακούγεται - πραγματικά δυσβάσταχτο να τα αφήσω όλα πίσω. Το μόνο που σκέφτομαι και με ηρεμεί είναι πως τουλάχιστον είχα την ευκαιρία και την πολυτέλεια να τα ζήσω, κάτι που καμία μετακόμιση δεν θα μπορέσει να μου το πάρει.

Μερικοί  αναγνώστες μπορεί να αναρωτιούνται "και μας τι μας νοιάζει;". Έχετε δίκιο και σας παρακαλώ να με συγχωρέσετε. Μπορεί να μη σας αφορά αλλά το Γλέντι αποτελεί από τα λίγα - πια - οικεία μου καταφύγια που μπορώ να πω τι αισθάνομαι. Άλλωστε, οι περισσότεροι συντελεστές του είναι φίλοι μου προσωπικοί και έχουν μοιραστεί το σπίτι αυτό μαζί μου.

Κλείνοντας, θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το κείμενο αρχικά στους γονείς μου - που χωρίς αυτούς όλα αυτά δεν θα μπορούσα να τα ζήσω, στους συγκάτοικους μου - τη Μαριτίνα που ήταν δίπλα μου σε όλο αυτό εξ' αρχής και τον Αλέξανδρο που προστέθηκε στην πορεία, στον Μιχάλη, στον Τάσσο, στον Αλέξανδρο (Ντούρα), στον Θοδωρή, στην Έλια , σε όλους μου τους φίλους που χωρίς  αυτούς το σπίτι θα ήταν απλά ένα κούφιο κατάλυμα χωρίς ουσία και υπόσταση και σε εκείνο το άτομο που μου έδειξε πως αυτό είναι το σπίτι μου.. Το ευτυχές είναι πως το σπίτι περνάει στα χέρια της ξαδέρφης μου και είμαι σίγουρη πως θα της μεταλαμπαδεύσει την ζεστασιά και την αγάπη που ζήσαμε όλοι εμείς εδώ. Κάθε τέλος μια αρχή, λοιπόν!  Να 'στε όλοι καλά, σας αγαπώ πολύ!


by Danai

13 σχόλια:

  1. to 1o diko sou spiti den to xehnas pote, oso kai na emeines, o,ti anamniseis kai na apektises(kales i kakes)...kai einai magiko pws 1 aplo spiti, mia apli katastasi tou tipou 'zw monos/i mou', simvallei stin exelixi olis tis proswpikotitas sou.danaiko mi masas, pame gia kala epomena!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Etsi einai..to prwto diko sou katadiko sou spiti den to 3exnas pote..oute auto oute osa ezises ekei.teleio keimeno danai..fen

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Danai to glenti ontws apotelei gia olous mas katafigio... einai fisiko epakoloutho na trekseis na to moirasteis kai emeis me ti seira mas na treksoume na agkaliasoume to arthro sou...

    kathe telos einai ontws mia arxi kai exe ipopsi sou pws oti zei mesa stis anamniseis mas den pethainei pote :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφο και συγκινητικό κείμενο Δανάη... Για κάθε τι υπέροχο που τελειώνει, η σκέψη "τουλάχιστον εγώ το έζησα" είναι η πιο σοφή και σημαντική σκέψη... Και κάτι ακόμα: όταν μία παρέα αποτελείται από τόσο ξεχωριστά άτομα, θα βρίσκει πάντα τον τρόπο να κάνει καινούρια μέρη τόσο σημαντικά. Να τους δίνει χαμόγελο. Εσείς είστε μία από αυτές τις πολύ λίγες και ξεχωριστές παρέες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α ρε Δανάη...τα έχουμε πει χίλιες φορές αλλά όσο πλησιάζει η μέρα που θα φύγουμε είναι όλο και πιο δύσκολο. Στο σπίτι μας έχω ζήσει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου, στιγμές που που δεν θα ζήσουμε ποτέ σε άλλα σπίτια με άλλους ανθρώπους. Ήταν για 3 χρόνια το σημείο αναφοράς μιας μεγάλης παρέας με τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα και σας ευχαριστούμε πολύ που μας βοηθήσατε να το γεμίσουμε αναμνήσεις. Και πάνω απ’όλα ένα ευχαριστώ στη Δανάη γιατί χωρίς αυτήν δεν θα είχα την ευκαιρία να το ζήσω όλο αυτό. Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, μόνο ότι χαίρομαι για όσα περάσαμε μαζί μέσα σ’αυτό το σπίτι. Κι αν αλλάζει ο χώρος, η παρέα είναι ακόμα εδώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. paidia sas euxaristo polu :) i agapi metaferetai ekei pou einai i parea k 3ero oti dn 8a xa8oume !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Poli siginitiko keimeno kai omorfa sinaisthimata. Xairomai pu ezisa kai gw s auton ton xwro kai imun parwn sta perissotera ap osa perigrafeis parapanw. Kai gia mena fernei xehwristes anamniseis :) Parea, erwta kai xiliades vlakeies !!! pizza dominos kathe triti me tin prosfora, apoliti ebeiria ''buuuuerger'' . xronia polla ston maki me erwtikus xwrus, oi eisodoi mu xwris na to katalavaineis pu xaizosun panw su, '' mi, eimai gimni'' , anexartitoi ( i dinami tis pareas na ta valei me ena olokliro sistima), diavasmata gia exetastiki , xipnimata stis 4-5to apogevmata , politikes kuventes stis 8 to prwi, prin ton ipno fysika, i volta tis fajitas kai oi vlakeies tis fajitas. Proswpika gia mena ateleiwtes wres me tin psili sigatoiko su kai panemorfa sinaisthimata, apofoitisi , apoxairetismos prin ton strato, pro me ton pelati mu ton maki, sinaxeis prin kai meta to basket, tainiules kai tosa polla alla pu sinthetun mia apo tis pio omorfes periodus tis zwis mu pu en pollois gi auto sinevalan auto to spiti, ma kiriws i katoxos tu. Opote dn borw para na pw monaxa EFXARISTW :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. :) k ta spanks kai ta trivial k i makaronosalata by alejandro kai fisika to http://www.youtube.com/watch?v=QP0tAZ2cGTA enamorada estoy !!!!! elpizo na upar3ei k part 2 stin ollandia balaskinio !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν υπάρχουν λόγια!
    Τυχερό σπίτι.... το σπίτι σου, το σπίτι σας, το σπίτι μας!
    Σ΄ευχαριστώ είχες τις πόρτες του ανοιχτές και για μένα όσες φορές ήρθα Αθήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είσαι πάντα τόσο περιγραφική και συναισθηματική που νομίζει κανείς ότι σ'έχει απέναντι του και του μιλάς...σαν να μην πέρασε μια μέρα...Ένα είναι σίγουρο: H Carrie Bradshaw έχει ζήσει λιγότερο έντονα στο θρυλικό διαμερισματάκι του Manhattan...απ'ότι εσύ με την Μαριτίνα στο δικό σας.Σε φιλώ πολύ και σου εύχομαι καλή συνέχεια σε κάθε εγχείρημα σου,άλλωστε το αξίζεις ολοκληρωτικά.Έχεις δημοσιογραφική πέννα βρε παιδί μου,το έχουμε πεί ξανά!!!Βασιλική Μαθιουδάκη.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. kaneis plakaaaaaaaa !!!!! pou eisai esu re trelo ?!!!!pou to 3etruposes auto ?!!!! seuxaristo para poluuuuu !!!! exo xasei tous ari8mous m gt exo alla3ei suskeui ! to diko m til einai to idio steile m na ta poume !!!! filia polla !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή