Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

"Γιατί θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ" (2/4), by Kostas


Συνεχίζοντας τη χθεσινή σειρά άρθρων για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αναλύσω τον δεύτερο λόγο για τον οποίον εγώ προσωπικά θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.

Μνημόνιο

Η ελληνική οικονομία είναι σε ύφεση (και μάλιστα σε χοντρή ύφεση) τα τελευταία 5 χρόνια. Όταν σε μια οικονομία που είναι σε τόσο μεγάλη ύφεση επιβάλεις τόσο βαθιές περικοπές είναι λογικό η ύφεση να βαθαίνει και να υπάρχει ένας φαύλος κύκλος. Ο φαύλος αυτός κύκλος οδηγεί στην εξαθλίωση. Αυτό δεν το βλέπουμε μόνο στην Ελλάδα γιατί το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είναι πανευρωπαϊκό. Αυτό το βλέπουμε σε όλες τις οικονομίες που εξαναγκάστηκαν σε περικοπές: Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία. Όμως οι "εγκέφαλοι" της Ευρώπης μάλλον είναι εξαιρετικά ανιστόρητοι. Δεν γνωρίζουν τι είναι το "New Deal", δεν γνωρίζουν πώς ξεπεράστηκαν παρόμοιες κρίσεις στο παρελθόν. Ο λαός έχει εξαθλιωθεί. Ποια είναι η εναλλακτική στον ΣΥΡΙΖΑ; Η συνέχιση των μνημονίων και αυτής της αδιέξοδης πολιτικής.

Υπάρχει ζωή μετά το μνημόνιο; Μπορεί ο κόσμος να συνεχίζει να ζει έτσι χωρίς καμιά ελπίδα για το μέλλον; Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η πολιτική εξαθλιώνει τον κόσμο και είναι καταστροφική. Πιστεύω ότι η αλλαγή αυτής της πολιτικής πρέπει να γίνει με οποιοδήποτε κόστος. Αλλιώς θα πρέπει να ήμαστε μέσα στο τέλμα για πάρα πολλά χρόνια και να έχουμε κάποιον κ. Τόμσεν να μας λέει εάν ήμασταν καλοί και να ζούμε με το μαρτύριο της δόσης. Και όλα αυτά ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν ότι η πολιτική της λιτότητας είναι λάθος.

Δεν μπορούμε λοιπόν να συνεχίσουμε έτσι. Αυτή η πολιτική δεν βγάζει πουθενά και - το κυριότερο - δεν υπάρχει ελπίδα. Εάν βλέπαμε ότι με την λιτότητα τα πράγματα βελτιώνονται, υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ και ελπίδα, τότε θα μπορούσαμε και να κάνουμε υπομονή. Αλλά με το μνημόνιο, η ελπίδα δεν υπάρχει πουθενά.

Γι' αυτό και κατά τη γνώμη μου ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει τη μόνη ελπίδα για αλλαγή.



by Kostas



9 σχόλια:

  1. Και σ'αυτό το point εγώ προσωπικά θα συμφωνήσω. Μία ερώτηση για συζήτηση, όμως, θα μπορούσε να είναι: εμείς έχουμε κάνει τις απαραίτητες εσωτερικές αλλαγές ώστε να βοηθήσουμε και εμείς τους εαυτούς μας να αναπτυχθούν; Αν, πχ., δεν έχουμε ένα normal αριθμό δημοσίων υπαλλήλων και όχι τον υπέρογκο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων που δημιούργησε το πελατειακό σύστημα των προηγούμενων κυβερνήσεων, πως περιμένουμε να αναπτυχθούμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προφανώς και χρειάζονται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Δεν λέει κανείς το αντίθετο. Ούτε λέμε ότι θα πρέπει να κάτσουμε έτσι όπως είμαστε. Ειδικά πάντως για τους δημοσίους υπαλλήλους, δεν πιστεύω ότι έχουμε υπεράριθμους. Τους έχουμε απλά σε λάθος θέσεις. Έχουμε πολλούς που κάθονται και σε κάποιες άλλες θέσεις (π.χ. νοσοκομεία) ο αριθμός είναι απελπιστικά μικρός. Μετατάξεις και αναδιοργάνωση χρειάζεται, όχι απολύσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν δεν κάνω λάθος έχουμε περί το 1 εκατομμύριο δημόσιους υπαλλήλους.Αυτό σημαίνει ότι το 10% της Ελλάδας (όχι της εργαζόμενης Ελλάδας,της Ελλάδας γενικότερα) απασχολούνται στο δημόσιο. Δηλαδή αναλογεί ένας υπάλληλος σε 10 κατοίκους.

    Προσωπικά νομίζω ότι είναι απίστευτο αυτό το νούμερο. Ειδικά όταν σε κράτη 50 και 60 εκατομμυρίων έχουν τους μισούς από ότι η Ελλάδα. Εκτός των εξόδων και του πελατειακού κράτους που είπε ο Dom, αυτός ο τεράστιος ιδιωτικός τομέας επιβάλλει ένα καθεστώς γραφειοκρατίας γιατί αφού έχουμε τόσους, κάτι πρέπει να τους κάνουμε, ενω τη δουλειά των 3 άνετα θα μπορούσε να την κάνει ο 1.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξυπνήστε Συμπατριώτες μου. Είμστε σε Εμπόλεμη κατάσταση (χωρίς όπλα), με πολλούς αυτόχειρες νεκρούς. Είμαστε Έλληνες, είμαστε απόγονοι του Λεωνίδα, του Μ.Αλέξανδρου, του Κολοκοτρώνη και πόσων άλλων ηρώων που με το αίμα τους, βάψανε κόκκινο το χώμα που ζούμε και πατάμε. Για να ζούμε εμείς ελεύθεροι και όχι υπόδουλοι σε ξένους Ανθέλληνες, ή σε Ελληνες Προδότες. Ζήτω η Ελλάς !!! "Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος" . Ψήφισε Ενότητα και Πατρίδα την Κυριακή 17 Ιουνίου 2012. Οποιος δεν πάει στην κάλπη είναι και αυτός υπεύθυνος για ότι θα ακολουθήσει !!! Σκέψου Υπεύθυνα είσαι Ελληνας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οχι στην φοροδιαφυγή.
    Οχι στην εργατοδιαφυγή.
    Ισοδύναμα πιστεύω αυτός που δεν κόβει πχ απόδειξη και δεν αποδίδει ΦΠΑ & φόρους είναι κλέφτης του Ελληνικού Κράτους.
    Ισοδύναμα πιστεύω αυτός που πάει στην δουλειά του για να παράγει έργο, για το οποίο αμείβετε με μισθό από το Ελληνικό Κράτος, αλλά αντί για 8ώρες εργασίας που πρέπει να παράγει έργο δεν παράγει σε μεγάλο ποσοστό τίποτα !!! (υπάρχουν και εξαιρέσεις) είναι και αυτός ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ κλέφτης του Ελληνικού κράτους.
    Πρέπει όλοι να δουλέψουμε για να πάμε την χώρα μπροστά, όπως και να αποδίδουμε Φόρους και ΦΠΑ, αφού αναδιοργανωθεί πρώτα το Κράτος μας.
    Συμπέρασμα Φοροδιαφυγή = Εργατοδιαφυγή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Monkeyfeet: Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (η Ελλάδα έχει 22% των εργαζομένων στο δημόσιο). Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (στοιχεία διαφορετικών ετών ανά χώρα, από το 2006 ως το 2009), η Ελλάδα αναλογικά έχει περισσότερους εργαζομένους σε κρατικούς φορείς από: το Λουξεμβούργο με 11%, την Πορτογαλία, με 13%, τη Γερμανία και την Ιταλία με 14%, την Ισπανία και την Ελβετία με 15%, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ με 16%, την Κύπρο και την Ιρλανδία με 18%, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο με 20%, ίσους με τη Σλοβακία, και λιγότερους από: την Εσθονία με 24%, τη Φινλανδία με 26%, την Ολλανδία με 27%, τη Σλοβενία με 28%, τη Γαλλία με 29%, τη Μάλτα και το Βέλγιο με 31%, τη Δανία με 32%, τη Νορβηγία και τη Σουηδία με 34%.
    Το θέμα δεν είναι ο αριθμός αλλά η αξιοποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα προηγούμενα στοιχεία ήταν από το protagon.gr
    http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=8861

    @Ανδρέας 46 ετών: Συμφωνώ 100% με τη φοροδιαφυγή. Απλά η κατανομή των φορολογικών βαρών θα πρέπει να είναι δίκαιη. Τώρα η πολύ πατρίδα, το πολύ αίμα, ο πολύς Λεωνίδας και ο πολύς Μ. Αλέξανδρος μου φαίνονται κάπως περίεργοι και άσχετοι με το θέμα μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θεωρώ ότι οποιαδήποτε σύγκριση της Ελλάδας με Φινλανδία,Δανία,Σουηδία,Νορβηγία είναι άτοπη, καθώς σε αυτές τις χώρες το καθεστώς είναι άλλο σε πολλά πράγματα(φορολογικά,θέματα διεθνούς δικαίου,εργασιακά κλπ κλπ).Αν πηγαίναμε να εφαρμόσουμε αυτά που γίνονται εκεί στην Ελλάδα, τότε θα γινόταν καταποντισμός από κάθε πιθανή κατεύθυνση.

    Άρα μιλάμε ότι έχουμε λιγότερους από την Εσθονία,την Ολλανδία, τη Σλοβενία,τη Γαλλία,τη Μάλτα και το Βέλγιο.

    Είναι ενδιαφέρον, πάντως, ότι αν μπεις στη σελίδα του οργανισμού εργασίας και από εκεί στο LABORSTA (όπου βρίσκονται τα εν λόγω στατιστικά) στην Ελλάδα αναφέρει πλήρως από πού προέρχονται όλοι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι ενώ στη Γαλλία για παράδειγμα όχι (εννοώ τους τομείς γιατί σε κάθε χώρα είναι διαφορετικοί). Νομίζω ότι χρειάζεται μια συνολική μελέτη περί του θέματος.

    Ακόμα και αν λάβουμε, πάντως τα στοιχεία αυτά ως δεδομένα και δεν τα μελετήσουμε παραπάνω νομίζω ότι βλέπουμε ότι και στα κράτη που είναι κάτω από την Ελλάδα δεν υπάρχουν μόνο αυτά του ΔΝΤ αλλά και το Λουξεμβούργο, η Γερμανία, η Ελβετία, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, χώρες οικονομικά εύρωστες. Ο καθένας κρίνει, λοιπόν, σύμφωνα και με τα πιστεύω του.

    Αν μη τι άλλο, πάντως,κανένας νομίζω δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το κράτος μας είναι άκρως πελατειακό και να αναρωτηθεί ακολούθως για πόσο καιρό θα χρειαστεί να το συντηρούμε (πιθανώς και εις βάρος του ιδιωτικού τομέα) και να αναλογιστούμε και την πιθανότητα να το μεγαλώσουμε.

    Εν τέλει διαφωνώ μαζί σου. Για μένα το θέμα είναι και ο αριθμός και η αξιοποίηση.Είμαι αντίθετος με τα μεγάλα και δυσκίνητα σχήματα (είτε αυτό είναι στον αθλητισμό, είτε στην κυβέρνηση, είτε στις διακοπές (ξέρουν μερικοί),είτε στο κράτος εν προκειμένω) γιατί θεωρώ ότι δεν είναι αποτελεσματικά και καταλήγουμε σε έναν συνωστισμό και μια γραφειοκρατία που δε μας προσφέρει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμφωνώ σχεδον απόλυτα με το αρθρο και ακομα περισσότερο με τα σχόλια του Κώστα! Το πρόβλημα του δημοσίου τομέα δεν είναι το μέγεθος αλλά ο τρόπος λειτουργίας του. Το πρόβλημα δεν είναι οτι υπαρχουν πολλοί υπάλληλοι, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί δεν δουλεύουν με αποτέλεσμα να μηνείναι παραγωγικός ο δημόσιος τομέας. Επίσης, οι απολύσεις θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ανεργία και επακόλουθα σε ακόμη βαθύτερη ύφεση. Το βασικότερο λάθος των μέχρι τώρα επιλογών είναι ότι προσπάθησαν αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα με μειώσεις μισθών και φορολογία χωρίς να αντιλαμβάνονται οτι με αυτό τον τρόπο συρικνώνεται η αγοραστική δυναμη της κοινωνιας.
    Τέλος, καλό θα ήταν να μην κατηγορούμε συνέχεια για όλα τον δημόσιο τομέα γιατι τα λεφτα που χάνει το κράτος απο την φοροδιαφυγή και τη μη απόδωση ΦΠΑ απο το μεγαλύτερο μέρος του Ιδιωτικού τομέα ειναι πολλές φορές πολλαπλάσια των χρημάτων που ξοδεύονται για τη διατήρηση του όντως δυσλειτουργικού δημοσίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή