Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

"Υπερπροσπάθεια στη λάσπη" by Dominic


Τις τελευταίες μέρες περισσότερο φοβόμουν αυτήν τη μέρα, παρά ανυπομονούσα γι' αυτήν. Γιατί ήξερα ότι πρέπει να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα περισσότερο από τις προηγούμενες μέρες.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν κράτησα τον λόγο μου. Πέρσι, τέτοια μέρα, έγραφα ότι ο 3ος χρόνος θα είναι αυτός που θα μας απογειώσει. Δεν έγινε ακόμα. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε ποτέ. Αυτό που με νοιάζει είναι να μη σταματήσουμε να προσπαθούμε.


Και θα μου πείτε, μήπως είμαι λίγο υπερβολικός; 120 χιλιάδες επισκέψεις είχαμε στον 3ο μας χρόνο. Και 220 χιλιάδες προβολές σελίδων. Έχω μάθει να είμαι αυστηρός με τις προσδοκίες μου για το Γλέντι.

Γιατί; Γιατί το πιστεύω τόσο μα τόσο πολύ. Όσα παιδιά συμμετέχουν σ' αυτήν την παρέα, μπορούν να δημιουργήσουν αριστουργήματα.

Τι έχει συμβεί; Αυτή τη στιγμή η καθημερινότητα κερδίζει τη δημιουργικότητα. Την όρεξη, την ενέργεια και την επιμονή που χρειάζεται για να κάνεις κάτι μέρος της ζωής σου. Πολλά παιδιά έχουν πλέον το Γλέντι σε δεύτερη μοίρα...

Έτσι, ήμουν σίγουρος ότι σήμερα δεν θα δω πολλά εορταστικά κείμενα. Γιατί δεν υπάρχει ο ίδιος ενθουσιασμός.

Και σταματάω με τα αρνητικά για να περάσω στα θετικά. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη Μαριτίνα, τον MonkeyFeet και την Kat, που τον τελευταίο χρόνο έβαλαν τα... πορτοκαλί τους. Ταλαντούχοι και ξεχωριστοί. Μακάρι να συνεχίσουν...

Θέλω να ευχαριστήσω τον Λούη που δεν έχει σταματήσει να το πιστεύει ούτε δευτερόλεπτο. Που είναι κάθε πρωί εδώ για να πει την καλημέρα του. Χωρίς αυτόν δεν ξέρω τι θα γινόταν...

Οικογενειακές Ιστορίες, Cow Poly in the Car και δύο (1, 2) εκπομπές ήταν ο απολογισμός φέτος για τους dudezz. Μαζί και το τραπέζι με τις 4 καρέκλες του μοναδικού dAre... Το καλό, Νίκο, είναι ότι πιστεύουμε ότι μπορούμε και καλύτερα. Πόσο δύναμη και όρεξη, όμως, έχουμε για να συνεχίσουμε; Το ταλέντο σου πρέπει να σου δώσει την απάντηση.

Κώστα, dAre, White, Φαίδρα, Φένια, Angie, Ναυσικά, Yanka, Δανάη, Στέφανε, Schino και όλα τα παιδιά που χάρισαν κομμάτια του ξεχωριστού τους ταλέντου και φέτος, δύο πράγματα: ευχαριστώ για όλα και μη σταματάτε να είστε παιδιά με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

3 χρόνια Γλέντι, λοιπόν... Για μένα έτυχε να είναι ο πιο δύσκολος χρόνος της ζωής μου. Γι' αυτό δεν μπόρεσα να βοηθήσω όσο ήθελα να πετάξουμε όσο ψηλά μας αξίζει.

Alejandro, αφεντικό, που μπορείς να με συγκινήσεις όσο ελάχιστοι με το γράψιμο σου, να είσαι σίγουρος ότι ο μαγικός κόσμος που δημιούργησες θα σου ανταποδώσει πολλά φέτος. Γιατί, σε όποιο μέρος και να φορέσεις τα χακί, το Γλέντι σε κάνει να νιώθεις παντού τη ζεστασιά ενός πραγματικού φίλου.

Χρόνια μας πολλά! Συντάκτες και φίλοι του Γλεντιού, μη σταματάτε να κυνηγάτε με μανία τα όνειρα σας. Τίποτα πιο σημαντικό. Είμαι ευτυχισμένος που είμαι μέλος αυτής της παρέας. Και περήφανος. Η μη-δημιουργική καθημερινότητα είναι λάσπη που σε βυθίζει. Θέλει υπερπροσπάθεια για να κάνεις τη ζωή σου ξεχωριστή. Όχι μόνο όνειρα. Όχι μόνο ταλέντο. Θυσιάστε την ευκολία της παθητικότητας και θα συγκλονίσετε και θα συγκλονιστείτε.


4 σχόλια: