Όταν πριν από δύο εβδομάδες ο συντάκτης μας Κώστας στο άρθρο του για τους αγανακτισμένους του Συντάγματος πρότεινε το Γλέντι σαν ένα forum για ιδέες και προτάσεις για την οικονομική κρίση και όχι μόνο για φωνές και μούντζες (όχι βέβαια πως δεν τους αξίζουν) κάθισα και προσπάθησα να σκεφτώ μια ιδέα για μια πιθανή λύση λαμβάνοντας υπόψη τις κάτωθι παραδοχές.
1. Το παιχνίδι είναι στημένο.
Όταν οι Διεθνείς παίκτες έχουν επενδύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε CDS (CDS είναι η ασφάλιση για χρεοκοπία, όπως π.χ να ασφαλίσεις το μαγαζί του γείτονα, όχι το δικό σου, ότι θα πάρει φωτιά αυτόν το χρόνο).
Αν δεν υπάρχει πιστωτικό φαινόμενο (ακόμα και roll over των Ελληνικών ομολόγων) τότε όλοι αυτοί οι μάγκες να μην πω με τι θα μείνουν να κρατάνε στο χέρι, συνεπώς θα επιμείνουν στην χρεοκοπία και θα την πετύχουν είναι βέβαιο.
Ο Αγώνας της Ελλάδας μοιάζει με τους αγώνες που διοργάνωνε ανά την Ευρώπη η κατοχική Βέρμαχτ με ομάδες φυλακισμένων με φυσικά Γερμανό Διαιτητή, θυμάμαι δύο πολύ καλές ταινίες, μία Αμερικάνικη και μία Ρώσικη, που περιέγραφαν πραγματικές ιστορίες και που το έπαθλο σε περίπτωση ήττας της Βέρμαχτ ήταν η εκτέλεση των παικτών της αντιπάλου ομάδας όπως συνέβη στην πραγματικότητα στο Κίεβο.
2. Η Αξία ενός ομολόγου είναι αυτή που του δίνουν οι Αξιολογητές και όχι αυτή που πραγματικά είναι.
Τα Ελληνικά ομόλογα έχουν αξιολογηθεί σκουπίδια, όπως και αξία του μάρκου στην Δημοκρατία της Βαϊμάρης που χρειαζόσουν 5 κιλά μάρκα για ένα κιλό ψωμί.
Συνεπώς οι διάφοροι οίκοι που ανήκουν και στις τράπεζες που κατέχουν τα CDS δεν πρόκειται να μας αναβαθμίσουν ποτέ.
3. Όλοι οι δανειστές (κυρίως τα κράτη της Ευρωζώνης) συμφέρει να μας δανείζουν γιατί εισπράττουν τη διαφορά του τόκου που μας δανείζουν από αυτό που δανείζονται, μόνο η Γερμανία έβγαλε το 2010 κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ.
4. Οι μεγαλύτεροι δανειστές μας είναι οι Ελληνικές Τράπεζες που κατέχουν περί τα 150 Δισεκατομμύρια.
Συνεπώς λέμε στις τράπεζες τι έχετε στα χέρια σας, σκουπίδια;
Όχι, εμείς λέμε ότι έχετε ομόλογα στην αξία που αναγράφουν, ελάτε να μας τα δώσετε και εμείς τα ανταλλάσσουμε με περιουσία του Δημοσίου ισόποσης αξίας, έτσι επιτυγχάνουμε τρία πράγματα.
1. Μειώνουμε το χρέος και το καθιστούμε βιώσιμο.
2. Οι τράπεζες έχουν εμπράγματες εγγυήσεις να διεκδικήσουν ρευστότητα από την ΕΚΤ.
3. Τα φιλέτα του δημοσίου πάνε σε Ελληνικές Τράπεζες και όχι σε επίδοξους επενδυτές από τις Παρθένες νήσους.
Πως σας φαίνεται η ιδέα; Είναι πολύ απλή και αυτό με στεναχωρεί.
Λέω ότι δεν μπορεί να μην την σκέφτηκαν και κάτι άλλο συμβαίνει που εγώ δεν ξέρω που καθιστά την ιδέα απραγματοποίητη.
Γιατί αν καταλάβω ότι απλά δεν το σκέφτηκαν θα σκίσω το δίπλωμα του LSE, του Κώστα γιατί εγώ δεν έχω, και θα καθίσω να πεθάνω...
by G. J. White
αρχικά κύριε White 1. μη σκίσετε το δίπλωμα του Κώστα, κρίμα είναι! 2. επείδη υπάρχουν πολλά απλά πράγματα που δεν έχουν σκεφτεί οι... φωστίρες μας, μη σκέφτεστε να αποθάνετε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως, λογικά πρέπει πράγματι να υπάρχουν κι άλλες δύσκολες παράμετροι που δεν γνωρίζουμε...