Οι περισσότεροι συνεχίζουν να μην αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων. Δεν κατανοούν ότι η χώρα μας, η πατρίδα μας, βρίσκεται μπροστά σε ένα χρηματοδοτικό κενό, ότι κινδυνεύει να ξεμείνει από χρήματα και απειλείται με αυτό που οι τραπεζίτες περιγράφουν ως «αιφνίδιο θάνατο».
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε ευθέως ότι εκ του καταστατικού του και στον βαθμό που αναφύονται πιστωτικοί κίνδυνοι δεν μπορεί να δώσει το μερίδιό του για την πέμπτη δόση του δανείου. Και οι ευρωπαίοι εταίροι μας μετέδωσαν στον κ. Παπανδρέου ότι αν δεν λάβουν εγγυήσεις εθνικού επιπέδου, με τη συναίνεση των κομμάτων θα δεν θα καλύψουν τα χρήματα που αναλογούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η κυβέρνηση της Ολλανδίας και άλλες δήλωσαν ότι δεν είναι διατεθειμένες να πληρώσουν αν τα δικά μας κόμματα δεν συναινέσουν στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στην έκτακτη σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από την οποία αν δεν βγει καπνός η χώρα θα κινδυνεύσει με ''ατύχημα'' πρώτου μεγέθους, να βρει τοίχο και να πέσει.
Ηδη το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, η διευρυνόμενη αμφισβήτηση της κοινωνίας, μας σπρώχνει προς το ατύχημα.
Αν δεν διαμορφωθεί περιβάλλον ιστορικού συμβιβασμού η χώρα θα κινδυνεύσει να μην πάρει τα χρήματα που χρειάζεται, ο κόσμος να νοιώσει απόλυτα ανασφαλής, να κυριαρχηθεί από αισθήματα πανικού και να υπάρξουν συμπεριφορές ανεξέλεγκτες.
Αυτή την ώρα δεν υπάρχει άλλη οδός από μια πολιτική συμφωνία ολίγων μηνών, ώστε να ληφθούν οι αποφάσεις που θα επιτρέψουν στους ευρωπαίους να προσφέρουν συνολικότερη λύση αποφυγής της χρεοκοπίας.
Και αργότερα, στις αρχές του φθινοπώρου, να γίνουν εκλογές ώστε να ξαναμετρηθούν κόμματα και πρόσωπα.
Οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή οδηγεί σχεδόν με μαθηματική βεβαιότητα στην χρεοκοπία ή στον ''αιφνίδιο θάνατο''.
Η ευθύνη που πέφτει στις πλάτες της πολιτικής ηγεσίας είναι μεγάλη και η στάση τους θα είναι καθοριστική για τη χώρα και τους πολίτες της.
Ο κ. Παπανδρέου οφείλει να αποδεχθεί πολιτικές και πρόσωπα της άλλης πλευράς, ο κ. Σαμαράς να υπερβεί το κομματικό συμφέρον του και να δώσει χείρα βοηθείας και οι υπόλοιποι των μικρότερων κομμάτων να διευκολύνουν τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.
Αν από τη σύσκεψη δεν βγει καπνός οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι μπορούν να συμβούν τα χειρότερα.
Εικόνες Αργεντινής δεν σηκώνει η Ελλάδα. Εδώ θα σκοτωνόμαστε στους δρόμους, το φάντασμα του εμφυλίου θα αναβιώσει και οι εθνικές απώλειες θα πρέπει να θεωρούνται βέβαιες.
Η Ελλάδα θα ζήσει καταστροφή αντίστοιχη της Μικρασιατικής! Ας το λάβουν όλοι υπόψιν.
Glenti Comment: Δημοσιεύουμε αυτό το άρθρο σε μια προσπάθεια να είμαστε αντικειμενικοί αλλά οφείλουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά ότι διαφωνούμε με αυτές τις κινδυνολογίες. Πρώτον εάν πτωχεύσουμε δεν θα είναι η πρώτη φορά. Η ιστορία μας αποδεικνύει ότι για τις χώρες που πτωχεύουν, υπάρχει ζωή μετά θάνατον. Δεύτερον, ο εμφύλιος προήλθε ως αποτέλεσμα μιας σειράς διαδικασιών οι οποίες δεν ισχύουν τώρα. Τρίτον, η συναίνεση δεν μπορεί να επιβληθεί. Πρέπει να προκύψει από ζύμωση απόψεων. Να είναι προϊόν συμβιβασμού. Συναίνεση με το ζόρι είναι φασισμός... Τέταρτον, εάν γίνουμε Αργεντινή τουλάχιστον θα παίζουμε καλύτερο ποδόσφαιρο...
συμφωνώ απόλυτα με το glenti comment. αυτό έλειπε να κάτσουμε μπροστά στους τηλ. δέκτες μας και να παρακολουθούμε τη καταστροφή μας σαν να ήταν μία disaster movie με άλλους πρωταγωνιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ: λάτρεψα το 4ο point σου! χαχαχα...