Ένα τσιγάρο που και που δεν βλάπτει, σωστά; Λάθος σύμφωνα με μία νέα μελέτη, που δείχνει ότι ακόμα και η σποραδική έκθεση στον καπνό μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμες βλάβες στα κύτταρα του αναπνευστικού.
Η βλάβη παρατηρήθηκε σε περιστασιακούς καπνιστές, καθώς και σε παθητικούς. Αν και η αρχική βλάβη συνήθως είναι μικρή και όχι ιδιαιτέρως σοβαρή, με το πέρασμα του χρόνου αθροίζεται και υπάρχει ενδεχόμενο να οδηγήσει σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή ακόμα και σε καρκίνο του πνεύμονα, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι το παθητικό και το περιστασιακό κάπνισμα προκαλούν βλάβες στην υγεία, αλλά δεν ξέραμε πόση ακριβώς έκθεση απαιτείται για να προκληθούν αναπνευστικές βλάβες», λέει ο ερευνητής δρ Ρόναλντ Κρυστάλ, επικεφαλής του Τμήματος Πνευμονολογίας στο Πρεσβυτεριανό Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης και του Τμήματος Γενετικής Ιατρικής του Ιατρικού Κολλεγίου WeillCornell, στην πόλη της Νέας Υόρκης.
«Αυτό που διαπιστώσαμε είναι πως όταν πια η νικοτίνη είναι ανιχνεύσιμη στα ούρα, είναι ανιχνεύσιμες και αλλοιώσεις στα γονίδια των κυττάρων που επιστρώνουν τους αεραγωγούς».
Η ουσία της υποθέσεως; «Δεν υπάρχει επίπεδο καπνίσματος ή έκθεσης στον καπνό του τσιγάρου που να μην αρρωσταίνει τους πνεύμονες», προσθέτει. «Εάν ένας άνθρωπος καπνίζει περιστασιακά, κινδυνεύει. Να μην νομίζει ότι επειδή κάνει ένα ή δύο τσιγάρα την εβδομάδα, είναι ασφαλής».
Το ίδιο ισχύει και για το παθητικό κάπνισμα. «Εάν εργάζεστε σε χώρο όπου κάποιοι καπνίζουν, ζητήστε να σταματήσουν ή να καπνίζουν έξω, ειδάλλως αλλάξτε δουλειά», συνιστά. «Κι αν ζείτε με έναν καπνιστή, πείτε του να καπνίζει στην βεράντα. Τοπανείναιναμηνεκτίθεστεστονκαπνότου».
Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Αναπνευστικής & Επείγουσας Ιατρικής» (AJRCCM), συμμετείχαν 121 εθελοντές, άλλοι εκ των οποίων ήταν καπνιστές και άλλοι μη ή περιστασιακοί καπνιστές. Για να εξακριβώσουν οι ερευνητές πόσο κάπνιζε κάθε εθελοντής, τους υπέβαλλαν όλους σε αναλύσεις ούρων για κοτινίνη (είναι ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού της νικοτίνης).
Στη συνέχεια, ανέλυσαν το γονιδίωμα κάθε ενός εξ αυτών, για να εξακριβώσουν κατά πόσον λειτουργούσαν σωστά τα γονίδια των αναπνευστικών κυττάρων.
Όπως διαπίστωσαν, δεν υπήρχε επίπεδο νίκοτινης, όσο μικρό κι αν ήταν, που να μην προκαλούσε γενετικές δυσλειτουργίες – και αυτές οι δυσλειτουργίες αποτελούν την απαρχή των ασθενειών του πνεύμονα, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και ο καρκίνος, κατά τον δρα Κρυστάλ.
πηγή: tanea.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου