"Η μουσική είναι..." by Dominic

Σημερινό τραγούδι της ημέρας στο Γλέντι μας είναι το Musica è. Το τραγούδι αυτό μου έλυσε την απορία για το ποιο θα ήταν το θέμα του επόμενου κειμένου μου. Η μουσική είναι μία από τις πιο σημαντικές λέξεις στη ζωή μας. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο δυνατό από τη μουσική που να σε κάνει να νιώθεις ότι δεν είσαι απλώς ένα σώμα. Η μουσική μιλάει στη ψυχή μας και η ψυχή μας μας το δείχνει αυτό στο σώμα μας...

Μία βροχερή νύχτα...

Μέσα σε μία βροχερή νύχτα, βρίσκεσαι σ' ένα μπαράκι. Μόλις έχει μάθει ότι ένα αγαπημένο σου πρόσωπο σε πρόδωσε. Γυρνάς σπίτι σου. Ανοίγεις τον υπολογιστή σου. Ακούς το "You make me feel" των Archive. Ό,τι συναισθήματα ένιωθες πριν βάλεις το κομμάτι να παίζει, τώρα τα νιώθεις εκατό φορές πιο δυνατά. Το κενό πλέον μπορείς να το αγγίξεις στο στήθος σου. Το μούδιασμα βρίσκεται σ' όλο σου το κορμί. Το δάκρυ σου δεν μένει στα μάτια σου. Κάθε φορά που θα ακούς αυτό το τραγούδι, θα σου υπενθυμίζει μ' ένα τσίμπημα στο στήθος πως είχες νιώσει τότε...

Ένας σημαντικός αγώνας...

Προσπαθείς να κοιμηθείς όλο το βράδυ και δεν μπορείς. Την επόμενη μέρα παίζεις έναν σημαντικό ποδοσφαιρικό αγώνα. Η ώρα δεν περνάει. Επιτέλους έρχεται η στιγμή που πρέπει να μπεις στο αμάξι σου και να πας στο γήπεδο. Βάζεις τη μουσική δυνατά. Ακούς το "All these things that I've done" των Killers. Από τα μάτια σου μπροστά περνάνε όλες οι φάσεις που θα ήθελες να σου συμβούν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Νιώθεις την αναπνοή σου, η καρδιά σου χτυπάει πιο γρήγορα, νιώθεις όλο σου το σώμα πιο ζεστό από ποτέ. Και μετά μπαίνει σκέτη η ηλεκτρική κιθάρα, λίγο πριν τα λόγια "I got soul but I'm not a soldier"...

Μια καλοκαιρινή βραδιά...

Είναι καλοκαίρι και είσαι σ' ένα νησί με την καλύτερη παρέα που έχεις φανταστεί. Έχεις περάσει μία μέρα μέσα στο γέλιο, στιγμές που θα τις θυμάσαι για μια ζωή. Ετοιμάζεσαι για να βγεις. Βγαίνεις και φτάνεις σ' ένα πολύ ωραίο καλοκαιρινό ανοιχτό κλαμπάκι... Χορεύεις χαζά, βγάζεις όλη σου τη χαρά στις κινήσεις σου, και μετά μπαίνει το refrain... Είναι σαν να έχει κάποιος το κουμπί της έντασης. Και έτσι όπως είσαι χαρούμενος, ανεβάζει το κουμπί της έντασης στο τέρμα και όλο αυτό μετατρέπεται σε ένα αίσθημα δυνατής ζωής... Νιώθεις όλο σου το κορμί να θέλει να χορέψει και δεν ελέγχεις την ένταση με την οποία βγαίνει η φωνή σου...

Ένα μάτσο προβλήματα...

Δυσκολεύεσαι να συντηρήσεις την οικογένεια σου. Νιώθεις ανήμπορος στα προβλήματα. Σ' έχουν γονατίσει. Έχεις πάει σε μία ταβέρνα και ξαφνικά ακούς τη "Ρόζα" του Μητροπάνου. Ακούς το ρυθμό του ζεϊμπέκικου. Ασυναίσθητα αρχίζεις και τον χτυπάς με το πόδι σου. Σε παρασέρνει, σε σηκώνει. Το χορεύεις. Ό,τι ένιωθες πριν πολεμάει μ' αυτό που θέλεις να νιώσεις τώρα. Και, εκεί που το τραγούδι σταματάει και μένει μόνο η μουσική, βγαίνεις νικητής. Καταλαβαίνεις ότι, αν το πιστέψεις, όλα μπορείς να τα καταφέρεις. Και με τη μουσική, το νιώθεις πιο έντονο από ποτέ. Έχεις σηκωθεί, έχεις φουσκώσει το στήθος σου, ξέρεις ότι θα γελάσεις τελευταίος...

Η νύχτα της ζωής σου...

Είσαι με τον άνθρωπο σου... Έχεις μόλις κάνει έρωτα, θα τον πάρεις αγκαλιά και θα κοιμηθείς μαζί του. Δεν χρειάζεται να βάλεις τα ρούχα σου. Ούτε ο άνθρωπος σου θα τα βάλει. Στον υπολογιστή, όταν έκανες έρωτα, έπαιζε το "Comptine d'un autre ete" του Tiersen... Έπαιζε ξανά και ξανά... Και θα συνεχίζει να παίζει όλη τη νύχτα... Την πιο ωραία νύχτα της ζωής σου...

Καταλαβαίνεις που το πάω, ε;

by Dominic