Δικαίωμα Ψήφου στους Μετανάστες

Θα αρχίσω αυτό το άρθρο με μια προσωπική ιστορία. Την περίοδο 2005-2006 ήμουνα φοιτητής στο Λονδίνο όπου είχα πάει για μεταπτυχιακές σπουδές. Εκείνη την περίοδο στην Αγγλία είχε δημοτικές εκλογές. Κάποια μέρα στην εστία όπου μέναμε, μας ήρθανε με το ταχυδρομείο οδηγίες για το πού και πώς μπορούμε να πάμε να ψηφίσουμε. Εντυπωσιάστηκα πολύ που εγώ, ένας ξένος φοιτητής ο οποίος θα έμενε στην Αγγλία μόνο για ένα χρόνο θα μπορούσε να έχει λόγο για την διαχείριση του δήμου και του δημοτικού διαμερίσματος. Γιατί όχι όμως; Εγώ δεν επηρεαζόμουνα από το αν είναι καθαρή ή όχι η περιοχή στην οποία ζούσα (έστω και για ένα χρόνο); Εγώ δεν επηρεαζόμουνα για θέματα σχετικά με το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, με την αποκομιδή των απορριμάτων, με την διαχείριση των δημόσιων χώρων κλπ. Εγώ δεν έμενα, νόμιμα, σε αυτήν την περιοχή, εγώ δεν είχα τις ίδιες υποχρεώσεις με τους άλλους κατοίκους της περιοχής; Γιατί να μην είχα δικαίωμα να αποφασίσω για την περιοχή στην οποία ζούσα;


Εάν αυτό ίσχυε για εμένα, που έμεινα στο Λονδίνο μόνο για ένα χρόνο, ισχύει στο πολλαπλάσιο για τους ανθρώπους που ζουν μόνιμα στην χώρα μας, έχουν εγκατασταθεί, έχουν την ζωή τους, την δουλειά τους, την οικογένειά τους και πληρώνουν δημοτικά τέλη. Μένουν τόσο μόνιμα, όσο μόνιμα μένουν και οι υπόλοιποι έλληνες κάτοικοι μιας περιοχής. Πρέπει λοιπόν να έχουν και αυτοί δικαίωμα λόγου γι' αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή τους και τους επηρεάζουν. Οι επικριτές του νόμου αυτού ισχυρίζονται ότι υπάρχει κίνδυνος αυτός ο νόμος να αλλοιώσει την σύνθεση του εκλογικού σώματος. Καταρχήν, στις δημοτικές εκλογές οι άνθρωποι δεν αποφασίζουν ούτε για θέματα εθνικής εξωτερικής πολιτικής ούτε για θέματα που άπτονται του ευρύτερου, έτσι λεγόμενου, εθνικού συμφέροντος. Ψηφίζουν για την διαχείριση της περιοχής στην οποία μένουν, για πράγματα που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους. Κατά δεύτερο λόγο, πάντα, οι μετανάστες είναι το νέο αίμα το οποίο ενσωματώνεται σε μία κοινωνία και της δίνει νέα δυναμική. Έτσι ενσωματώθηκαν και οι Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Ακόμα και στις εθνικές εκλογές να μπορούσαν να ψηφίσουν, εφόσον είναι πολίτες που φορολογούνται και συμβάλλουν με τις εισφορές τους στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, γιατί να μην έχουν και άποψη σχετικά με το πώς διαμορφώνονται αυτές οι πολιτικές.

Νομοσχέδια σαν και αυτό που δόθηκε στην δημόσια διαβούλευση προωθούν την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία. Η εναλλακτική λύση είναι η περιθωριοποίησή τους. Τότε όμως δεν πρέπει να τολμήσει να βγει να διαμαρτυρηθεί κανείς για αύξηση εγκληματικότητας, την δημιουργία γκέτο κλπ. Η περιθωριοποίηση ή η ενσωμάτωση είναι πολιτική επιλογή. Και οι συνέπειες για την επιλογή της περιθωριοποίησης είναι πολύ σημαντικές τόσο για την κοινωνική συνοχή όσο και για την κοινωνική ειρήνη.