Είχα τη χαρά τις τελευταίες δύο εβδομάδες να μου διαβάζει η κοπέλα μου το βιβλίο του Αντουάν ντε Σαιντ - Εξυπερύ, ο Μικρός Πρίγκιπας. Νομίζω ότι όταν ήμουν πολύ μικρός πρέπει να το είχα ξαναδιαβάσει, αλλά δεν το θυμάμαι. Το βιβλίο ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το πρώτο βιβλίο που πρέπει να διαβάζει κανείς όταν βρίσκεται στην εφηβία. Και ύστερα πρέπει να το διαβάζει ξανά και ξανά όταν νιώθει ότι έχει χάσει τον εαυτόν του, τις αξίες του, τους φίλους του, όταν γενικά νιώθει χαμένος μέσα στην ταχύτητα της καθημερινότητας που δεν σε αφήνει να σκεφτείς.
Ακούστε όσο διαβάζετε το κείμενο και το τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, ο Μικρός Πρίγκιπας
Δύο είναι τα απόσπασματα από το βιβλίο που με συγκίνησαν περισσότερο. Το πρώτο απόσπασμα αφορά τη σχέση του Μικρού Πρίγκιπα με ένα τριαντάφυλλο και μία αλεπού. Όλα τα πράγματα δεν έχουν αξία μέχρι να βάλουμε την καρδιά μας σε αυτά. "Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν". Έτσι είναι. Αξία στη ζωή μας εχουν μόνο όσα πράγματα τα κοιτάμε με τη ψυχή μας. Διαβάστε εδώ ολόκληρο το απόσπασμα.
Το δεύτερο απόσπασμα, το οποίο επίσης είναι συγκλονιστικό, αφορά τον μικρό πρίγκιπα και τον ταξιδιώτη. "Για όλους τους ανθρώπους τα αστέρια δεν είναι τα ίδια. Για εκείνους που ταξιδεύουν τα αστέρια είναι οδηγοί. Για καποιους άλλους δεν είναι παρά μικρά φωτάκια. Για άλλους, που είναι σοφοί, είναι προβλήματα. Για τον επιχειρηματία μου ήταν χρυσάφι. Όμως όλ' αυτά τ 'αστέρια σωπαίνουν. Εσύ θα έχεις τ' αστέρια που δεν έχει κανένας... Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού εγώ θα μένω σ' ένα από αυτά, αφού εγώ θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, θα είναι για σένα λοιπόν σαν να γελάνε όλα τ' αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε". Διαβάστε εδώ ολόκληρο το απόσπασμα.
Το βιβλίο που πρέπει όλοι να διαβάζουμε κάθε τόσο στη ζωή μας είναι ο Μικρός Πρίγκιπας. Για να γνωρίζουμε ότι με τα μάτια της καρδιάς μπορούμε να έχουμε το πιο όμορφο τριαντάφυλλο στον κόσμο και αστέρια που γελάνε μόνο για εμάς...
by Dominic
ena apo ta omorfotera paramu8ia.. an oxi to omorfotero..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι μικροι, καποια στιγμη ολοι μας ειχαμε διαβασει το βιβλιο αυτο(αλλοι θελοντας αλλοι παρα τη θεληση τους).Ακομα νομιζω οτι κανεις μας δεν το καταλαβε οπως του επρεπε.Γιατι ειναι ενα διηγημα γραμμενο για παιδια, που ομως θα επρεπε να το διαβασουν(κυριως)οι μεγαλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο παντως που καταλαβα εγω διαβαζοντας το αρκετα αργοτερα, ειναι πως,καθε φορα, αναλογα με το πως αντιλαμβανεσαι τον κοσμο, τα νοηματα αλλαζουν, ομως μενουν παντα διαχρονικα,all time classic.(Πολυ ωραιο και τ αρθρο κυριε Dominic btw
ΕΙΧΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ 2 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΕΙΣ,ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΧΑΘΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΟΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ....Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΘΑΡΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ......
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι το πιο τελιο παραμιθι που εχω διαβασι γιατι μου βγαζι πολα σινεστιματα τα οπιο δεν τα ειχα νιοσι ποτε.επεισις μου θιμιζι εναν δασκαλο που ειχα στιν προτι γυμνασιου ο οπιος δεν ζει πια
ΑπάντησηΔιαγραφήσκια
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν σκια το παρελθο μου
με ακολουθι μεσα σε δρομους
στο σκοταδι περπαταο
μα παλι πισο μου κιταο
με στιχιονουν η αναμνισις
με σκοτονουν η σιναντισις
που πισο στα παλια γιρναο
και στον εαυτο μου ξεσπαο
σαν τον ουρανο με σινεφα
σαν τιν ζωη μου
χορις το σιμερα
ετσι απλα προσπαθο
να σοθο απο το χαος αυτο
Ρε ανωνυμε έλεος με την ορθογραφία σου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως το διαβάζατε ρε παιδιά με κλειστά μάτια; Πόνεσαν τα ματακια μας ρε ήμαρτον
ΑπάντησηΔιαγραφή