Μακεδονικό - Ιστορικά Στοιχεία

Ένα από τα πλέον φλέγοντα διακρατικά ελληνικά ζητήματα αποτελεί σίγουρα το Μακεδονικό.

Εδώ και περίπου έναν αιώνα, από τότε που η Μακεδονία χωρίστηκε σε 3 μέρη (ελληνικό, σερβικό και βουλγαρικό μέρος (1913)), η ταυτότητα της περιοχής που "εμείς" αποκαλούμε σκόπια, ενώ "εκείνοι" αποκαλούν Μακεδονία δεν είναι ξεκάθαρη. Ιστορικά η περιοχή των Σκοπίων δεν είναι ούτε Σλαβική, αλλά ούτε και Μακεδονική, όπως αποδεικνύεται από το παρακάτω γράμμα, που έχει ως συγγραφείς καταξιωμένους Έλληνες και ξένους Πανεπιστημιακούς. Το γράμμα έχει ως παραλήπτη τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Barack Obama. Σας το παρουσιάζω, και αναμένω σχόλια και σκέψεις.

Προς τον Αξιότιμο Barack Obama
Πρόεδρο των ΗΠΑ,
Λευκό Οίκο, 1600 Λεωφόρος Πενσυλβανίας
Ουάσινγκτον, DC 20500

Αγαπητέ Πρόεδρε Obama,

Οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί Καθηγητές σε τομείς της Ελληνικής και Ρωμαϊκής αρχαιότητας, ζητούμε με σεβασμό την παρέμβασή σας, γιά να ξεκαθαρίσουν διάφορα ιστορικά ερείπια, που έχουν εναπομείνει στην νοτιοανατολική Ευρώπη, από προηγούμενες αμερικανικές Κυβερνήσεις.

Την 4η Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η Κυβέρνησή του αναγνώρισε μονομερώς τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η ενέργεια αυτή, όχι μόνο ακύρωσε γεωγραφικά και ιστορικά γεγονότα, αλλά παράλληλα προκάλεσε μία επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, της οποίας το πλέον εμφανές σύμπτωμα, είναι η κατάχρηση από την Κυβέρνηση των Σκοπίων του πλέον διάσημου από όλους τους Μακεδόνες, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει πάει πολύ μακριά και οι ΗΠΑ δεν έχουν δουλειά να υποστηρίζουν την ανατροπή της Ιστορίας. (Η στοιχειοθέτηση αυτών των γεγονότων, τα οποία εδώ σημειώνονται με έντονη γραφή, βρίσκεται στην Ιστοσελίδα http://macedonia-evidence.org/documentation.html)

Η υπό συζήτηση χώρα, με τη σύγχρονη πρωτεύουσα της τα Σκόπια, στην αρχαιότητα ονομαζόταν Παιονία. Τα βουνά Βαρνούς και Όρβηλος, τα οποία είναι σήμερα τα βόρεια όρια της Ελλάδας, αποτελούν ένα φυσικό σύνορο, το οποίο διαχώριζε και διαχωρίζει την Μακεδονία από το βόρειο γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση είναι κατά μήκος του ποταμού Αξιού/Βαρδάρη, αν και ακόμη αυτή η κοιλάδα, δεν αποτελεί γραμμή επικοινωνίας, διότι διακόπτεται από φαράγγια.

Παρά το ότι είναι αληθινό πως οι Παίονες κατακτήθηκαν περί το 358 π.Χ. από τον Φίλιππο τον ΙΙ, πατέρα του Αλεξάνδρου, οι Παίονες δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, παραδείγματος χάρη, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, διοικήθηκαν από τους Μακεδόνες, στους οποίους περιλαμβάνεται και η περίφημη Κλεοπάτρα, αλλά ποτέ δεν ήταν οι Αιγύπτιοι Μακεδόνες, και ποτέ η Αίγυπτος δεν ονομαζόταν Μακεδονία.

Η Μακεδονία και οι Έλληνες Μακεδόνες είναι από τουλάχιστον 2.500 ετών, εκεί που βρίσκεται και η σημερινή Ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Η ίδια ακριβώς σχέση ισχύει γιά την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργίους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κτλ

Δεν καταλαβαίνουμε πως οι σημερινοί κάτοικοι της Παιανίας, που μιλούν Σλαβικά, γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μία χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, μπορούν να τον παρουσιάζουν ως Εθνικό τους Ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν καθ’ ολοκληρία και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προπάππος του Αλέξανδρος Ι, είχε πάρει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους η συμμετοχή περιοριζόταν μόνο σε Έλληνες.

Ακόμη και πριν από τον Αλέξανδρο Ι, οι Μακεδόνες έλκυαν τη καταγωγή τους από το Άργος και πολλοί Μακεδόνες Βασιλιάδες χρησιμοποίησαν σε νομίσματά τους την κεφαλή του Ηρακλή, που αποτελούσε την πεμπτουσία του Έλληνα Ήρωα.

Ο Ευριπίδης, που πέθανε και ενταφιάστηκε στη Μακεδονία, έγραψε στην Ελληνική γλώσσα το έργο του Αρχέλαος, προς τιμή θείου του Αλεξάνδρου. Ευρισκόμενος ο Ευριπίδης στη Μακεδονία, έγραψε και το έργο του Βάκχες, επίσης στην Ελληνική γλώσσα. Προφανώς, το Μακεδονικό ακροατήριο καταλάβαινε διαβάζοντας τη γλώσσα στην οποία είχε γράψει ο Ευριπίδης και καταλάβαινε επίσης αυτή τη γλώσσα αυτή όταν την άκουγε.

Ο πατέρας του Αλεξάνδρου Φίλιππος, κέρδισε νίκες σε ιππικά αγωνίσματα στην Ολυμπία και τους Δελφούς, δύο από τα πλέον Ελληνικά Ιερά από όλα τα Ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στους αγώνες των οποίων μόνο Έλληνες είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οι πρόγονοί του ήταν Έλληνες 100%. Ελληνική ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η Αθηναϊκή αντιπροσωπία, η οποία επισκέφτηκε τον Φίλιππο το 346 π.Χ.

Ο Αριστοτέλης, ένας ακόμη Έλληνας από τη βόρεια Ελλάδα, φοίτησε γιά 20 περίπου χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Ο Αριστοτέλης επιστρέφοντας στη Μακεδονία, έγινε Δάσκαλος του Αλεξάνδρου ΙΙΙ. Στα μαθήματά τους χρησιμοποιούσαν την Ελληνική γλώσσα, όπως μπορούμε και σήμερα ακόμη να διαπιστώσουμε κοντά στη Νάουσα, πόλη της Μακεδονίας.

Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες τις εκστρατείες του την Ιλιάδα του Ομήρου, που είχε εκδώσει ο Αριστοτέλης. Επίσης ο Αλέξανδρος διέδωσε την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό σε όλη του την Αυτοκρατορία, εγκαθιδρύοντας πόλεις και κέντρα σπουδών. Έτσι συναφείς επιγραφές που αφορούν σε τέτοια, τυπικά Ελληνικά ιδρύματα και γυμνάσια, ανακαλύπτονται σήμερα ακόμη και μέχρι το μακρινό Αφγανιστάν. Όλες αυτές οι επιγραφές, είναι γραμμένες στην Ελληνική γλώσσα.

Μετά τα προαναφερόμενα προκύπτουν ερωτήσεις όπως:
· Γιατί η Ελληνική ήταν κοινή γλώσσα σε όλη την Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου, εάν αυτός ήταν «Μακεδόνας» και όχι Έλληνας;
· Γιατί η Καινή Διαθήκη, γιά παράδειγμα, γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα;

Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας και όχι Σλάβος. Οι Σλάβοι και η γλώσσα τους, που εμφανίστηκαν 1000 χρόνια αργότερα, δεν είχαν τίποτε το κοινό με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του. Αυτή η διαπίστωση μας επιστρέφει στην γεωγραφική περιοχή, που κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Παιονία. Γιατί οι σημερινοί κάτοικοι αυτής της περιοχής ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και την χώρα τους Μακεδονία; Γιατί υποκλέπτουν μιά πλήρως Ελληνική προσωπικότητα και την αναγορεύουν σε Εθνικό τους Ήρωα;

Οι αρχαίοι Παίονες, είναι πιθανό να ήταν ή να μην ήταν Έλληνες, αλλά εξελληνίστηκαν και δεν ήταν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως επίσης ήταν η Ιωνία, η Συρία η Παλαιστίνη, η Αίγυπτος η Μεσοποταμία, η Βαβυλωνία, η Βακτριανή και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί οι προαναφερόμενοι τόποι να έγιναν προσωρινά «Μακεδονικοί», αλλά κανένας από αυτούς δεν αποτέλεσε τη «Μακεδονία». Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η κλοπή του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, από μιά χώρα που ποτέ δεν υπήρξε Μακεδονία.

Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας, μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τους σημερινούς της κατοίκους, με σημαντική κατανόηση. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η επέκταση της γεωγραφικής ονομασίας «Μακεδονία», στην νότια Γιουγκοσλαβία. Ακόμη και στα τέλη της του 19ου αιώνα, αυτή η κατάχρηση δείχνει αρρωστημένες εδαφικές διεκδικήσεις.

Τα ίδια κίνητρα διαφαίνονται και σε σχολικούς χάρτες στη Σλαβική γλώσσα, που δείχνουν την ψευδομεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι και τον Όλυμπο. Οι ίδιοι χάρτες και διεκδικήσεις εμφανίζονται σε ημερολόγια, τραπεζικά χαρτονομίσματα, αυτοκόλλητα κτλ, τα οποία κυκλοφορούν από το 1991, που η περιοχή αυτή αποσχίστηκε και ανεξαρτοποιήθηκε από την Γιουγκοσλαβία. Γιατί μιά χώρα περίκλειστη από στεριές αποτόλμησε αυτή την ιστορική ανοησία; Γιατί αναιδέστατα εμπαίζει και προκαλεί τον γείτονά της;

Όπως και να χαρακτηρισθεί η προαναφερόμενη συμπεριφορά, δεν αποτελεί προφανώς ιστορική αλήθεια και δεν συμβάλλει στην σταθερότητα των Βαλκανίων. Είναι λυπηρό που οι ΗΠΑ υποκινούν και υποβοηθούν αυτή τη συμπεριφορά.

Απευθυνόμαστε σε σας κ. Πρόεδρε, προκειμένου όπως σεις κρίνετε ενδεδειγμένο, να βοηθήσετε την Κυβέρνηση των Σκοπίων να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει μιά εθνική ταυτότητα σε βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινή διεθνής μας κοινωνία, δεν μπορεί να επιβιώσει, όταν αγνοείται η Ιστορία, ιδίως δε όταν η Ιστορία κατασκευάζεται.