Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Στα γρήγορα | Οι αριθμοί


Μα γιατί δεν μιλάει κανείς;

Γενικά μου αρέσουν πολύ οι αριθμοί...
Τα ποσοστά...
Οι πράξεις...
Από μικρό παιδί...
Όχι δεν μου άρεσε η λογιστική...
Μάλλον η στατιστική μου άρεσε...
Έχω μάλιστα και προτίμηση σε κάποιους αριθμούς...
Τους "αγαπημένους" μου...
Κλασσικά μου αρέσουν οι αριθμοί της ημερομηνίας γέννησης μου...
Μετά της γέννησης της γυναίκας μου...
Μετά του γιου μου...
Και φυσικά του Michael Jordan...
Από όλους τους αριθμούς όμως ξεχωρίζω δύο...
Από οποιουσδήποτε άλλους αριθμούς...
Ξεχωρίζω αυτούς που έχουν την μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους...
Όπως το μαύρο με το άσπρο...
Τον αριθμό «1»...
Όχι για την (κάθε είδους) πρωτιά...
Αλλά γιατί πιστεύω πως ό,τι κανείς για πρώτη φορά...
Σου αλλάζει τη ζωή σου για πάντα...
Και πως χρειάζεται να κάνεις μόνο 1 πράγμα...
Για να μείνεις ο ίδιος στην ιστορία για πάντα...
Και ο άλλος αριθμός είναι το «0»...
Γιατί ενώ μπορεί να ερμηνευθεί σαν η απουσία οτιδήποτε...
Για μένα σημαίνει το ωραίο εκείνο συναίσθημα...
Να μπορείς να απαντήσεις (και να το εννοείς)...
Με τη λέξη "ποτέ"...
Που αντίστροφα σημαίνει "για πάντα"...

---

Μα γιατί δεν μιλάει κανείς;

Στις 11 Νοεμβρίου 2017 μου ζήτησε να φύγω από το δωμάτιο...
Μου είπε ότι με αγαπάει...
Και σκούπισε τα δάκρυα της...
Λίγα λεπτά μετά...
Και λίγες βδομάδες πριν κλείσει το 2017...
Έκλεισε τα μάτια της...
Και για πρώτη φορά...
Μου έχουν απομείνει μηδέν φορές να τα δω ξανά...
Και έτσι απλά...
Η γιαγιά μου, μου απέδειξε πόσο εύκολο είναι να αγαπάς για πάντα...
Και εγώ την ευχαριστώ που έγινε το 1 μου και το 0 μου...

Στα γρήγορα | by Louis

2 σχόλια:

  1. Είμαι περήφανος για σένα. Είμαι περήφανος που ήταν εδώ το σπίτι μας για να γράψεις. Και θαυμάζω τη γιαγιά σου γιατί θαυμάζω εσένα. Για πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ Dom. Η ύπαρξη του Γλεντιού ήταν/είναι για μένα καταφύγιο για να εκτονώσω (εν μέρει) όσα ένιωθα/νιώθω. Μια αποσαφήνιση, θα ήθελα να κάνω, και ταυτόχρονα μια ευχαριστία στο παιδάκι που στο κοιμητήριο είχε ρωτήσει τη μαμά του "Μα γιατί δεν μιλάει κανείς;" όταν όλοι έστεκαν σιωπηλοί πάνω από τον τάφο. Αυτό έγινε το έναυσμα μου για να "μιλήσω" για εκείνη που μου λείπει τόσο πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή