Oι Έλληνες INDIGO μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη

Φέτος ο ελληνικός κινηματογράφος γιορτάζει τα εκατό του χρόνια από τη δημιουργία της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους "Γκόλφω" το 1914. Με την οικονομική κρίση να έχει χτυπήσει τα περισσότερα επαγγέλματα, όμως, όλο και λιγότερα κινηματογραφικά projects, ακόμα και τα πολλά υποσχόμενα, καταφέρνουν να υλοποιηθούν τελικά.

Ωστόσο, αυτή η κατάσταση δεν εμπόδισε τον βραβευμένο σκηνοθέτη Αντώνη Σωτηρόπουλο, αφού ήρθε κι ο ίδιος αντιμέτωπος με τις κλειστές πόρτες των εταιριών παραγωγής, να βρει έναν πρωτοποριακό τρόπο για να καταφέρει τελικά να πραγματοποιηθούν τόσο η δική του ταινία "Indigo", όσο και άλλες.

Χρησιμοποίησε την διαδικτυακή πλατφόρμα IndieGoGο και μέσα από αυτή ψάχνει χρηματοδότες για την ταινία του. Η βασική ιδέα πίσω απ' αυτό είναι να αποφασίζει το κοινό για το ποια ταινία αξίζει να βγει στην μεγάλη οθόνη. Γίνεται συμμέτοχο σε μια διαδικασία πολύ ανατρεπτική για τα ελληνικά - τουλάχιστον - δεδομένα, κάνοντας roi mat στους μεγαλοπαραγωγούς εύπεπτων και μαζικής κατανάλωσης ταινιών.

Πες μου λίγα λόγια για την ταινία. Τι πραγματεύεται και γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το θέμα αυτό;

Αντώνης Σωτηρόπουλος: Η ταινία πραγματεύεται την ζωή 7 παιδιών που είναι γεννημένα τον Απρίλιο του 1983 και τα μελετάει η Ακαδημία Αθηνών από την γέννησή τους. Η Ακαδημία είχε στείλει στα παιδιά αυτά κάποια ερωτηματολόγια την περίοδο του δημοτικού και του λυκείου για να τα συμπληρώσουν τα ίδια, κάποια άλλα τα συμπλήρωσαν οι μαιευτήρες τους και κάποια άλλα οι γονείς τους. Αυτά τα ερωτηματολόγια υποτίθεται πως ήταν για μια έρευνα για καρδιαγγειακά νοσήματα, είχαν μέσα μεταφυσικές ερωτήσεις του στυλ: "ακούς φωνές όταν δεν υπάρχει κάποιος άλλος γύρω σου;", "πιστεύεις ότι η σκέψη σου επηρεάζει τους Η/Υ;". Αυτό με ιντρίγκαρε, να φτιάξω μια ιστορία μυστηρίου με 7 παιδιά τα οποία είναι χαρισματικά αλλά όχι με την χολλυγουντιανή έννοια. Δεν πετάνε ή κάτι τέτοιο.

Το σημαντικό είναι και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν οι χαρακτήρες. Είχαν την δυνατότητα και την ελευθερία να μιλήσουν για τις δυνάμεις τους και να τις αναπτύξουν ή φοβόντουσαν να τις εκμεταλλευτούν; Έτσι βρισκόμαστε σε μια τωρινή κατάσταση της Ελλάδας του σήμερα με την κρίση και όλα αυτά και τα παιδιά αυτά έχουν την δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο.

Ποιοι είναι οι χαρακτήρες του έργου και τι χαρίσματα έχουν;

A.Σ: H Ευγενία Δημητροπούλου που κάνει την Αθηνά στην ταινία έχει συναισθησία. Αυτό συμβαίνει όταν ένα άτομο έχει δυο αισθήσεις μαζί. Για παράδειγμα μπορεί να ακούει ήχους και να βλέπει και χρώματα. Αυτό συμβαίνει είτε από γενετική ανωμαλία, είτε από κάποιο χτύπημα γιατί το οπτικό και το ακουστικό νεύρο είναι πολύ κοντά, είτε από την χρήση παραισθησιογόνων. Η Αθηνά το έχει σαν χάρισμα και σαν κατάρα. Η Κατερίνα Τσάβαλου έχει την ικανότητα - και είναι η πιο extreme ικανότητα που έχω βάλει στην ταινία - να επηρεάζει τους Η/Υ και τα μηχανήματα με την σκέψη της. Ο Αποστόλης Τότσικας είναι μαθηματική διάνοια. Και υπάρχει άτομο τέτοιο στην Ελλάδα. Του δίνεις μια λέξη και σου βγάζει αμέσως τον λεξάριθμο με το πυθαγόρειο θεώρημα. Ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης έχει το χάρισμα της εξωσωματικής εμπειρίας (αστρική προβολή) και υπάρχουν όντως άτομα που το κάνουν. Ο Γιώργος Καραμίχος βλέπει διορατικά όνειρα και η Γιουλίκα Σκαφιδά έχει υψηλή διαίσθηση. Ο 7ος και τελευταίος χαρακτήρας είναι ο Σταύρος Σβήγκος που εμφανίζεται στην αφίσα της ταινίας πράσινος και υπάρχει λόγος που δεν θα ήθελα ν' αποκαλύψω πριν βγει η ταινία. Ωστόσο είναι αυτός που έχει την ιδέα πώς ν' αλλάξει ο κόσμος.

Ο σκοπός της ταινίας ποιος είναι;

Α.Σ: Είναι να ιντριγκάρω τον κόσμο να δει την ταινία λόγω αυτής της μυστηριώδους έρευνας, να μάθει για τα παιδιά αυτά και να περάσουμε κάποια πολύ θετικά μηνύματα ακόμα και εν μέσω κρίσης.

Έχεις κάνει προσωπική έρευνα πάνω στο θέμα των παιδιών του Απρίλη 1983;

Α.Σ: Ναι. Δυο χρόνια έκανα έρευνα διαβάζοντας πάρα πολλά βιβλία γύρω από το θέμα, συναντώντας παιδιά που είχαν γεννηθεί τότε και παίρνοντας συνεντεύξεις. Έτσι έφτιαξα τους χαρακτήρες και την πλοκή της ιστορίας.

Αυτά που πίστευες πως θα ανακάλυπτες, αντικατοπτρίζουν αυτά που βρήκες;

Α.Σ: Ναι και γι' αυτό προστέθηκαν πολλά στοιχεία ακόμα. Οι προσωπικές μαρτυρίες ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικές. Αλλά να πω το εξής: όσα παιδιά συνάντησα δεν μου συστήθηκαν ως χαρισματικά ή ξεχωριστά, αλλά διέκρινα σε όλα τους υπερευαισθησία. Δεν ήταν απλά ευαίσθητα. Ήταν υπερευαίσθητα. Ίσως μάλιστα να ήταν αυτός ο λόγος που οι καιροί που ζούμε τους κεντρίζουν και δεν τους αφήνουν απαθείς και προσπαθούν να κάνουν κάτι για να αλλάξει η κατάσταση.

Πες μου λίγο την λογική του crowd funding και την πλατφόρμα IndieGoGo.com.

Α.Σ: Είναι μια νέα μέθοδος που πλέον δεν αποφασίζουν τα μεγάλα studio ποιες ταινίες θα γυριστούν. Είναι μια ευκαιρία για τους ανεξάρτητους παραγωγούς και σκηνοθέτες - όπως είμαι και εγώ - να βρουν λεφτά για να κάνουν τ' όνειρό τους πραγματικότητα. Ο κόσμος συμμετέχει σ' αυτό ανταποδοτικά. Δηλαδή με 5e κάποιος μπορεί να παίξει ως extra στην ταινία. Με 20e μπορεί να πάρει το soundtrack της ταινίας. Με 50e το cd, το dvd και κάποιο poster, με 100e εισιτήριο για την πρεμιέρα και - όποιος είναι πολύ ανοιχτοχέρης - με 5.000e μπορεί να γίνει συμπαραγωγός της ταινίας και να μπει τ' όνομά του στους τίτλους.

Και πώς σου ήρθε η ιδέα;

Α.Σ: Ύστερα από 4 χρόνια ανέλπιδων προσπαθειών και πηγαίνοντας σχεδόν σε όλες τις εταιρίες που κάνουν ταινίες και παίρνοντας την ίδια απάντηση κάθε φορά: "Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο και ενδιαφέρον σενάριο, με πολύ δυνατό cast, αλλά είναι μια πολύ δύσκολη εποχή που προτιμούν πιο εύκολες και εύπεπτες συνταγές". Κάποια στιγμή υπογράψαμε συμβόλαιο με μια εταιρία και μετά από 6 μήνες δυστυχώς έκλεισε. Έχω σκοπό να μην το αφήσω κάτω, να βάλω όλα μου τα δυνατά και να γίνει αυτή η ταινία και έτσι σκέφτηκα το crowd funding.

Πιστεύεις ότι το crowd funding έχει αλλάξει την σχέση του κοινού με το έργο, από την στιγμή που το ίδιο το κοινό γίνεται πιο ισχυρό και εάν δεν του αρέσει το concept της ταινίας δεν θα την χρηματοδοτήσει; Μεγαλώνει η πρόκληση για σένα;

Α.Σ: Είναι διπλή πρόκληση γιατί αρχικά το crowd funding δεν είναι καθόλου διαδεδομένο στην Ελλάδα. Έχει γίνει μόνο μια με ταινία μέσω του IndieGoGo.com και άλλες 2 ανεξάρτητες παραγωγές - documanter του Άρη Χατζηστεφάνου. Οπότε πέραν του ότι πρέπει να βρεις ένα ξεχωριστό concept, πέρα από τα τετριμμένα, για να βγει ένα ωραίο αποτέλεσμα, πρέπει να "εκπαιδευτεί" το ελληνικό κοινό σε κάτι εντελώς καινούργιο για τα δεδομένα του.

Πόσα λεφτά χρειάζεται για να γίνει η ταινία;

Α.Σ: Στις παλιές εποχές, οι ταινίες μεγάλου μήκους για να βγουν στο cinema κόστιζαν από μισό έως 1 εκατ. ευρώ. Όταν είχα πάει στις εταιρίες, το σενάριο το είχαν κοστολογήσει περίπου στις 300.000. Στο crowd funding έχω βάλει έναν στόχο 125.000e, με πολύ πιεσμένες καταστάσεις, μειωμένους μισθούς σε όλους, ώστε να βγει η ταινία. Τα λεφτά αυτά δεν θα πάνε σε πολυτέλειες. Με αυτό το ποσό δεν θα βγει κάτι απλώς αξιοπρεπές αλλά κάτι πάρα πολύ καλό. Επίσης σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ηθοποιούς που συμμετέχουν στην ταινία γιατί όσα promo έχουμε κάνει τα έχουν κάνει αφιλοκερδώς και αυτό σπανίζει στις μέρες μας.

Γιατί να χρηματοδοτήσει εσάς το κοινό; Τι διαφορετικό έχετε να προσφέρετε;

Α.Σ: Θα δουν μια ταινία διαφορετική από τις άλλες. Θα δουν μια ταινία η οποία έχει να μεταδώσει μηνύματα, δεν θα είναι μόνο ψυχαγωγική. Θα είναι μια ταινία αφύπνισης. Έτσι λέγεται και η ταινία "Indigo - η αφύπνιση". Ο θεατής θα πάρει στοιχεία από την ταινία όπως όλοι μας. Δεν χρειάζεται να είσαι super - ήρωας για να κάνεις κάτι που μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο σου. Πιστεύω πως ο θεατής όταν φύγει από την αίθουσα, δεν θα φύγει με απλώς ένα χαμόγελο ή συγκινημένος. Θα του γεννηθεί ο "σπόρος" να αναζητήσει τα χαρίσματα που έχει και εκείνος μέσα του.

Τι σας έκανε να πείτε το "ναι" σ' αυτήν την ταινία;

Ευγενία Δημητροπούλου: Καταρχάς, το γεγονός ότι ή ταινία έχει ένα θέμα το οποίο με αφορά πάρα πολύ, γιατί είμαι ένα από τα παιδιά του Απρίλη του '83. Έχω απαντήσει στο ερωτηματολόγιο και είναι κάτι που με έχει απασχολήσει πολύ. Την περίοδο μάλιστα που ήρθε να με βρει ο Αντώνης, το έψαχνα πολύ διαβάζοντας και ερευνώντας γύρω από το θέμα. Έτσι θεώρησα ότι θα έπρεπε να συνεισφέρω και εγώ με τον δικό μου τρόπο σ' αυτήν την ταινία. Αυτό δε σημαίνει ότι ταυτίζομαι ακριβώς με τον χαρακτήρα που υποδύομαι, αλλά έχω στοιχεία που τα βλέπω στους άλλους χαρακτήρες.

Κατερίνα Τσάβαλου: Λοιπόν, εγώ δεν ανήκω στα παιδιά Indigo αλλά είχα ασχοληθεί πολύ με το θέμα και θα ήθελα να είμαι. Μου αρέσει πολύ το concept και η προσέγγιση του Αντώνη. Επίσης μέσα από τους χαρακτήρες, αν το ψάξεις λίγο παραπάνω, όλοι μας έχουμε κάποια στοιχεία που μπορούμε να τα δουλέψουμε και να τα εξελίξουμε στην ζωή μας.

Λεωνίδας Καλφαγιάννης: Η ιστορία που έχει γράψει ο Αντώνης Σωτηρόπουλος, από μόνη της, είναι αρκετή για να θες να συμμετάσχεις . Η ιστορία προτείνει αφύπνιση και δεν θα μπορούσα να αρνηθώ να είμαι μέρος της, αφού είμαι ένας άνθρωπος κι εγώ που προτιμώ να μένω ξύπνιος όσο περισσότερο μπορώ.

Πιστεύετε στην ιστορία πίσω από τους Indigo;

Ε.Δ: Εγώ πια και ναι και όχι. Δεν θεωρώ πως όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν τότε ή όλα τα παιδιά που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο είναι Indigo. Στο λέω αυτό γιατί υπήρξαν συμμαθητές μου που μου είπαν πως δεν είχαν νιώσει τίποτα απ' αυτά που ρωτάει το ερωτηματολόγιο.

Κ.Τ: Ξέρεις τι; Πιστεύω και δεν πιστεύω. Το σίγουρο είναι ότι κάτι παίζει και έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν.

Λ.Κ: Πιστεύω πως όλοι κρύβουμε ένα χάρισμα, μικρό ή μεγάλο, και πως είναι η ώρα να του δώσουμε σημασία, να το εξελίξουμε, να το μοιραστούμε και να το καταθέσουμε σε ένα κοινό καλάθι από το οποίο πρέπει να αντλήσουμε για να πάμε την Ελλάδα πιο μπροστά. Όλοι είμαστε εν δυνάμει παιδιά indigo, ακόμα κι αν δεν έχουμε γεννηθεί το 1983. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας και να αποβάλουμε τον φόβο. Θεωρώ πως μπορούμε οι νέοι άνθρωποι να ξαναφτιάξουμε το μέλλον μας, να βρούμε νέο όραμα και να αποκτήσουμε τις προοπτικές που εμείς επιθυμούμε, αρκεί να είμαστε γενναίοι να απορρίψουμε οτιδήποτε στάσιμο και να επιλέξουμε την εξέλιξή μας.

Μέσα από την ταινία έχετε αρχίσει να αντιλαμβάνεστε διαφορετικά την καθημερινότητα; Παρατηρείτε πράγματα στα οποία δεν δίνατε πριν σημασία;

Κ.Τ: Εγώ επειδή ήμουν πάντα με τα σημάδια και με αυτά πολύ προσεκτική, τώρα απλά έγινα πιο "ανοιχτή". Αλλά ανέκαθεν έμπαινα σε αυτό το "τρυπάκι". Πάντως, πολλά άτομα έχουν το χάρισμα της διαίσθησης και απλά δεν δίνουν σημασία σ' αυτό. Εμένα μου βγαίνουν τα όνειρα πάρα πολύ χωρίς κάτι το "τσαρλατάνικο". Γι' αυτό είναι ωραία αυτή η ταινία.

Ε.Δ: Εγώ γενικότερα θεωρώ ότι κάποια από τα δυνατά μου χαρακτηριστικά είναι το ένστικτο και η διαίσθηση, που τα έχω πολύ έντονα. Πολλές φορές αισθάνομαι κάποια πράγματα και είτε βγαίνουν αληθινά, είτε όχι. Ωστόσο, όσο μεγάλωνα είχα μια πάρα πολύ δυνατή λογική η οποία έλεγε να μην επηρεαστώ από το ένστικτο και υπήρχε πάντα μια μεγάλη μάχη μεταξύ αυτών των δυο. Τα όρια τα ξέρεις μέσα σου. Πάντως υπήρξαν περιστατικά όταν ήμουν μικρή που έλεγα ότι κάτι θα συμβεί και όντως συνέβαινε, απλά εγώ δεν το αντιλαμβανόμουν ως κάτι περίεργο, περισσότερο "τρόμαζε" τους άλλους παρά εμένα.

Λ.Κ: Η αλήθεια είναι ότι τα έβλεπα και πριν γι' αυτό και όταν βρεθήκαμε με τον Αντώνη, αντί να μου
πει για την ταινία, αρχίσαμε να μιλάμε για μια πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από αυτό που φαίνεται και που είναι τόσο δυνατή, όσο παράλογη κι αν ακούγεται. Πολλές φορές το παράλογο είναι και πιο κοντά στην αλήθεια. Πρέπει να ξεπεράσουμε την λογική  για να γίνουμε ικανοί να σπάσουμε τα όριά μας. Πρόσεξε πως αυτό δεν σημαίνει να γίνουμε τρελοί, απλά να γίνουμε πιο ανοιχτοί σε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε εύκολα με την πρώτη ματιά.

Το θέμα των Ελλήνων Indigo είχε δημιουργήσει πανικό στην κοινή γνώμη, σε σημείο να φτάσει ως τη Βουλή. Αυτό σας δημιουργεί επιπρόσθετο άγχος για το πώς θα διαχειριστείτε τους χαρακτήρες σας και στο τι αντίκτυπο θα έχει στο κοινό; 

Κ.Τ: Εμένα προσωπικά όχι γιατί από τότε μέχρι τώρα είμαστε κάπως πιο ανοιχτοί σε τέτοιου είδους θέματα. Πιθανά αν η ταινία έβγαινε 10 ή 20 χρόνια πριν θα μας έπαιρναν με τις πέτρες.

Ε.Δ: Όχι, καμία αγωνία δεν δημιουργεί από την στιγμή που έτσι και αλλιώς τα αρμόδια Υπουργεία δεν έχουν απαντήσει ευθέως για το πού πήγαν όλα αυτά τα ερωτηματολόγια που συμπληρώσαμε. Ίσα - ίσα! Ας μας έδιναν μια απάντηση και από εκεί και πέρα θα σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να ανησυχήσω.

Λ.Κ: Κανένα άγχος δεν δημιουργεί. Ο κόσμος είναι έτοιμος πια να δεχτεί το διαφορετικό αφού το ίδιο που ζει όλα αυτά τα χρόνια είδε πως δεν τον βοήθησε. Αυτό που θέλουμε να πούμε άλλωστε είναι απλό: όλοι είμαστε χαρισματικοί. Ας φτιάξουμε μόνοι μας το μέλλον μας και ας μην περιμένουμε από κανέναν πολιτικό ή μη να μας χαρίσει το όνειρό μας. Προτρέπουμε για ελευθερία που σημαίνει να πάμε επιτέλους προς τα εκεί που αγαπάμε.

Πιστεύετε ότι η ταινία μπορεί να κινητοποιήσει εκ νέου τον κόσμο, να ζητήσει απαντήσεις και περισσότερα στοιχεία από τους υπεύθυνους; 

Κ.Τ: Μακάρι!

Ε.Δ: Ναι, ξέρεις κάτι, δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο δεν λένε τι συνέβη. Γιατί τέλος πάντων δεν υπάρχει ένα κοινό ανακοινωθέν γι' αυτή την ιστορία. Οπότε ελπίζω να ταρακουνήσει κάποιους.

Αν είχατε μια μεταφυσική δύναμη, σαν πραγματικοί Ιndigo, ποια θα θέλατε να είναι και γιατί;

Ε.Δ: Ξέρεις κάτι; Δεν νομίζω ότι είναι τύπου: "τώρα μπορώ να πετάω". Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι αυτό το πράγμα, τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Είναι κάτι που ίσως μπορείς να το κάνεις αλλά θα έχει συνέπειες, αν όχι στους γύρω σου, σε σένα. Ας μην είμαστε τόσο σίγουροι πως το να έχεις ένα χάρισμα έχει πάντα θετικές προεκτάσεις.

Κ.Τ: Δεν ξέρω... Τα θέλω όλα! Πάντως, όντως όλα αυτά έχουν δυο όψεις. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους χαρίσματα βρίσκονται μέσα μας. Για παράδειγμα, έχουμε έναν τέλειο εγκέφαλο από τον οποίο, ενώ θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μεγάλο ποσοστό, χρησιμοποιούμε ελάχιστο.

Λ.Κ: Θα ήθελα αυτό που έχω στην ταινία, να βγαίνω από το σώμα μου, κατά μια έννοια να πετάω. Ίσως και αυτό που έχει ο Αποστόλης ο Τότσικας, να μπορώ με γρήγορους μαθητικούς υπολογισμούς .να συλλαμβάνω το άπειρο, μιας και η λογική των μαθηματικών είναι αδυναμία μου.

Θέλω να μου συμπληρώσετε την φράση: Αξίζει να συνεισφέρετε στο project Indigo γιατί...

Ε.Δ: Γιατί αξίζει να επιλέγω την ταινία που θέλω να δω στο cinema.

Κ.Τ: Γιατί θα δει μια ταινία που δεν έχει ξαναδεί.

Λ.Κ: Γιατί αξίζει να επενδύουμε σε ό,τι μας ενώνει.

Της Δανάης Κουτρέτση

πηγή vice.com