Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

13ο Αφρικανικό Φεστιβάλ - Βουτιά στην Αφρικανική κουλτούρα (+photos)


Περισσότερα από 8.500 άτομα στήριξαν το φεστιβάλ, δηλώνοντας έμμεσα και την εναντίωση τους στον ρατσισμό.

Ο κήπος της Νοτιοαφρικανικής πρεσβείας άνοιξε και φέτος τις πόρτες του για να φιλοξενήσει για 13η συνεχή χρονιά το αφρικανικό φεστιβάλ. Το φεστιβάλ ξεκίνησε με την προοπτική να ενημερωθεί ο κόσμος γύρω από την αφρικανική κουλτούρα και γαστρονομία αλλά - κυρίως - για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Αφρικής.

Στις 25 Μαΐου 1963, 30 από τους 32 ηγέτες των τότε ανεξάρτητων αφρικανικών χωρών, υπέγραψαν τον ιδρυτικό χάρτη της ένωσης της αφρικανικής ηπείρου, δημιουργώντας ουσιαστικά τη σημερινή Αφρικανική Ένωση. Με αυτόν τον τρόπο, έκαναν την αρχή για την ανεξαρτησία της.

Ο Πρέσβης της Νοτίου Αφρικής είχε βάλει στόχο να γνωρίσουν οι επισκέπτες την "αφρικανική ψυχή" μέσα από το συγκεκριμένο φεστιβάλ και έτσι και εγώ περίμενα να δω χρώματα, γλέντι, χορό, κέφι και φυσικά να δοκιμάσω την φοβερή κουζίνα.

12 φωτογραφίες από το 13ο Αφρικανικό Φεστιβάλ


Το, πάλαι ποτέ φιλικό προς παρκάρισμα, Π. Ψυχικό εκείνο το Σάββατο με έκανε να νιώσω πως οδηγώ τριαξονική νταλίκα αντί για το μικρό, βολικό στο παρκάρισμα φιατάκι μου, λόγω της μεγάλης προσέλευσης κόσμου στο φεστιβάλ. Ήδη από το προηγούμενο τετράγωνο της πρεσβείας, μπορούσα να ξεχωρίσω τους ήχους από τα μπόγκο και τις μαράκες που χτυπιόντουσαν ανελέητα, σε γρήγορους κοφτούς ρυθμούς. Ο κόσμος, που περίμενε να πληρώσει - για φιλανθρωπικό σκοπό - τα 2 ευρώ είσοδο, φαινόταν να εγκλιματίζεται ήδη από την αρχή σε αυτούς τους - πρωτόγνωρους για τα ελληνικά δεδομένα - συνδυασμούς ήχων, κουνώντας ρυθμικά το κορμί του.

Όλος ο κήπος είχε διαμορφωθεί σε ένα τεράστιο παζάρι όπου χώρες της μαύρης ηπείρου (54 στο σύνολο αν σας πέσει στο trivial) είχαν το δικό τους περίπτερο. Τα περισσότερα απ' αυτά πούλαγαν μπιχλιμπίδια, είδη διακόσμησης και χαρακτηριστικά αφρικάνικα κοσμήματα από κόκκαλο. Απ' ό,τι παρατήρησα, την τιμητική του είχε ο πάγκος της Μαδαγασκάρης. Εκεί, πέραν από τα διάφορα μπιζού, είχε και μια μεγάλη συλλογή από ψάθινα καπέλα, κυρίως τύπου Βουγιουκλάκη, τα οποία έγιναν πραγματικά ανάρπαστα.

Χαμός γινόταν και στα περίπτερα με τα φαγητά όπου οι μυρωδιές από τα μπαχάρια κυριαρχούσαν στον χώρο. Η Νοτιοαφρικανική κουζίνα έχει χαρακτηριστεί ως "κουζίνα ουράνιο τόξο" λόγω των πολλών επιρροών που έχει από την Ευρώπη και την Ασία. Η διαδικασία απλή: διάλεγες από μια πολύ μεγάλη ποικιλία γεύσεων, που είχε βάση το κρέας, και μετά έπαιζες με συνοδευτικά και σάλτσες καυτερές ή μη. Must eat ήταν το pap, ένα παραδοσιακό φαγητό των Αφρικανών που φτιάχνεται από καλαμπόκι. Με το πιάτο σου μετά - που συνήθως είχε ένα βουνό από φαγητό - μπορούσες να καθίσεις στα μεγάλα στρογγυλά τραπέζια που είχαν στηθεί για αυτόν τον σκοπό. Και αυτό φυσικά εάν έβρισκες θέση, με τόσο κόσμο. Κανέναν όμως δεν έδειχνε να τον χαλάει στο παραμικρό όλος αυτός ο συνωστισμός.

Τόσο τα φαγητά όσο και τα αντικείμενα τα έβρισκες σε πολύ χαμηλές τιμές, με πωλητές που - με το κέφι και τη ζωντάνια τους - σε έκαναν να αγοράσεις κάτι, ακόμα και αν στην πραγματικότητα δεν το ήθελες και πολύ. Χαρακτηριστική περίπτωση η δική μου, που βρέθηκα να αγοράζω κοσμήματα που σπάνια φοράω.

Γενικά, οι εικόνες που έβλεπε κανείς στον χώρο του φεστιβάλ κάποιες φορές ήταν αρκετά ετερόκλητες. Ένα κλασικό παράδειγμα ήταν, από τη μια, οι κυρίες με τα φανταχτερά παραδοσιακά φορέματα και τα βραχιόλια στα πόδια και, από την άλλη, κυρίες με ευρωπαϊκό στυλ.

Όσο για τους παραδοσιακούς χορούς που πρόλαβα να παρακολουθήσω, μου θύμισαν aerobic γυμναστική με ethnic στοιχεία. Σχεδόν όλοι οι χορευτές ήταν σε ντουέτα και φορούσαν κάποιο χρωματιστό χαϊμαλί.

Πέρα όμως από το φαγοπότι και τη γενικότερη διασκέδαση, η σπουδαιότητα του φεστιβάλ έχει να κάνει και με την αντιρατσιστική του δύναμη. Την εποχή που η Χρυσή Αυγή έχει καταφέρει να μπει στη Βουλή και ο Κασιδιάρης παίρνει 16,12% στις Δημοτικές εκλογές, τέτοια events μας θυμίζουν πως υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν πέρα από το χρώμα και τη θρησκεία, πέρα από το κοινωνικό και οικονομικό στάτους. Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν και σέβονται προσπάθειες αλληλεπίδρασης κουλτούρας μεταξύ των λαών. Και είναι πολλοί. Τελικά μέσα από τέτοιου είδους διοργανώσεις, αντιλαμβάνεσαι πως αυτά που μας χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα, από αυτά που μας ενώνουν.



by Danai

2 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη ενέργεια και πολύ ενδιαφέροντα αντικείμενα. Όχι στο ρατσισμό με ΚΑΘΕ τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάρα πολύ ωραία εκδήλωση και μπράβο Δανάη που πήγες εκεί! Η Αφρικανική κουλτούρα διαφόρων χωρών της Αφρικής έχει στοιχεία που εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ και πιστεύω ταιριάζουν και με την Ελληνική κουλτούρα. Γιατί είναι πολιτισμοί με ζωντάνια και ρυθμό. Μπράβο στους διοργανωτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή