Αποφάσισα να γράψω...
Στο μυαλό μου ακούγεται το ίδιο με το "αποφάσισα να αλλάξω".
Σήμερα διάβασα κάπου πως δεν φτάνει να είσαι έξυπνος.
Ναι, δεν φτάνει.
Ούτε να έχεις γνώσεις.
Ναι, ούτε αυτό δεν φτάνει.
Πάνω από όλα πρέπει να κατανοείς.
Να καταλαβαίνεις αυτό που βλέπουν τα μάτια σου, κι αυτό που ακούν τα αυτιά σου.
Δεν φτάνει απλά να διαβάζεις τις λέξεις.
Πρέπει να "βλέπεις" όλα αυτά που βρίσκονται κρυμμένα πίσω από τις λέξεις.
Όλα εκείνα τα "ψιλά" γράμματα.
Συναισθήματα...
Συμφέροντα...
Ένα προς ένα.
Δύσκολο;
Κουραστικό;
Άβολο;
Σίγουρα ΝΑΙ.
Αν δεν το κάνεις όμως, δεν κατάλαβες τίποτα.
Αυτός ο "κόπος" είναι ακριβώς η διαδικασία κατανόησης.
Σου λέω: "Σ' αγαπώ".
Πόσες λέξεις άκουσες;
Μόνο 2;
Λάθος...
Σου λέω: "Μου λείπεις".
Πόσες λέξεις άκουσες;
Μόνο 2;
Πάλι λάθος...
Σου λέω: "Είμαι καλά".
Πόσες λέξεις άκουσες;
Μόνο 2;
Λάθος...
Αν σου πω: "Χρυσή Αυγή".
Πόσες λέξεις άκουσες;
"Η κατανόηση είναι ένας βαθμός πάνω από την εξυπνάδα και τη γνώση. Είναι μία ευαισθησία βαθύτερη, η οποία έχει να κάνει με το κατά πόσο βγαίνουμε από τον εαυτό μας".
Απόσπασμα από το, βιβλίο του Στέλιου Ράμφου, "Η λογική της παράνοιας" (εκδόσεις Αρμός).
Υστερόγραφο: "Αποφάσισα να γράψω" σημαίνει ΠΑΝΤΑ ότι έχω την ανάγκη να γράψω.
by Louis
Πολύ ωραία σκέψη Λούη και πολύ ωραίος ο τρόπος που την παρουσιάζεις! Το πρόβλημα μ' αυτές τις δύο λέξεις είναι ότι είναι τόσα πολλά αυτά που δεν ξέρουμε. Και απαραίτητο στοιχείο στην κατανόηση είναι να υπάρχει & η γνώση. Μπορεί να μη ξέρουμε τα πάντα για το ποιοι βοήθησαν και ποιοι επωφελήθηκαν από την άνοδο της Χ.Α. στην Ελλάδα. Τουλάχιστον, ελπίζω τώρα 500 χιλιάδες Έλληνες να κατάλαβαν τι ψήφισαν & να μην το κάνουν ξανά. Αυτό είναι το μίνιμουμ κατανόησης.
ΑπάντησηΔιαγραφή