Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Post-it note - "Introduction", by Dominic


Εισαγωγή

Ok, να πως έχουν τα πράγματα. Όταν έχεις να πεις κάτι με 140 χαρακτήρες, τότε - αν θες να το δημοσιεύσεις - κάνεις tweet. Όταν έχεις να πεις κάτι με 160 χαρακτήρες, τότε κάνεις πάλι tweet (προσπαθώντας πολύ να επιλέξεις τους 20 χαρακτήρες που θα κοπούν). Όταν έχεις μία σκέψη 2-3 σειρών, τότε κάνεις status στο facebook. Όταν, όμως, έχεις λίγα παραπάνω πράγματα να βγάλεις από μέσα σου, τότε τι κάνεις; Κάνεις μία καινούρια στήλη στο Γλέντι και την ονομάζεις Post-it note!



Post-it note No1

Λοιπόν, πριν από λίγο καιρό περνούσα έξω από το παλιό Village Center στο Μαρούσι. Τώρα εκεί είναι κάτι γραφεία αν κατάλαβα καλά. Δεν ξέρω ποια γενιά αντιπροσωπεύει ο καθένας από τους αναγνώστες αυτού του κειμένου, αλλά η δική μου γενιά το είχε τιμήσει δεόντως το συγκεκριμένο μέρος. Κι αυτό γιατί ήταν το πρώτο multiplex, γιατί είχε το Metropolis με τα μεγάλα ηχεία που μπορούσες να ακούσεις δωρεάν μουσική και είχε και... συντριβάνι!  Η σκέψη μου, λοιπόν, όταν περνούσα από εκεί ήταν ότι αν άνοιγε ξανά θα ήμουν εκεί την πρώτη μέρα. Ο ενθουσιασμός μου θα κρατούσε 1-2 μέρες.

Συνέχισα να περπατάω και στο μυαλό μου μου ήρθε ο Νάρκισσος. Η ταβέρνα που βρισκόταν δίπλα στο σπίτι μου και στην οποία πήγαινα συνέχεια με τους κολλητούς μου. Γιατί; Γιατί είχε ψαρονέφρι με ντοματούλα και πιτούλες, είχε τον Κύριο Θωμά, τον Κύριο Κώστα και πατάτες πατατένιες! Αν άνοιγε πάλι ο Νάρκισσος, θα ήμουν εκεί την πρώτη μέρα. Αν άνοιγε την ίδια μέρα ο Νάρκισσος και το Village Center, εγώ θα επέλεγα τον Νάρκισσο. Και θα ήμουν εκεί κάθε τρεις και λίγο για πάρα πολλά χρόνια. Και θα είχα - έστω έναν μικρό - ενθουσιασμό κάθε φορά που θα πήγαινα.

Η σκέψη αυτή με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος να μετράμε τη συναισθηματική αξία που έχουν για μας τα πράγματα. Και μπορεί να ισχύσει για πράγματα που έχουμε χάσει αλλά και για πράγματα που έχουμε ακόμα. "Αν ξαναείχα αυτό...", "αν έχανα αυτό...". Για μέρη, για σχέσεις, για φιλίες, για αντικείμενα...


Post-it note No2

Όταν γύρισα από τη συναυλία των Red Hot Chili Peppers στο σπίτι και άνοιξα τον υπολογιστή μου, περίμενα να δω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανθρώπους να λένε πόσο ωραία περάσανε, να ανεβάζουν φωτογραφίες και βίντεο, να μοιράζονται τη χαρά τους που ένα από τα πιο διάσημα συγκροτήματα στον κόσμο έπαιξε μπροστά στα μάτια τους. Περίμενα να δω και posts από ανθρώπους που δεν ενθουσιάστηκαν για τους δικούς τους λόγους και το θεωρώ λογικό.

Έχει επικρατήσει, όμως, για κάποιο λόγο ότι αυτό είναι τελείως αντι-μούρικο! Αν πας σε μία συναυλία που θα έχει 20 άτομα, θα γράψεις γι' αυτήν, θα ανεβάσεις τραγούδια του καλλιτέχνη κτλ. Αν πας κάπου που πάνε 75 χιλιάδες άνθρωποι, τότε είσαι ένα θύμα του μάρκετινγκ και ένα πρόβατο που κάνει ό,τι κάνουν και οι όλοι. Η κλίμακα πάει ως εξής: Πήγες στη συναυλία; Είσαι φλώρος. Πήγες και σου άρεσε; Είσαι πολύ φλώρος. Πήγες, σου άρεσε και το μοιράστηκες με οποιονδήποτε τρόπο σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης; Ε, τότε είναι που είσαι σκατόφλωρος! Η κλίμακα ισχύει και αντίστροφα: ο πιο μάγκας απ' όλους θα γράψει ότι "δεν είμαι εκεί που είστε εσείς, είμαι σ' εκείνο το μέρος και περνάω γαμάτα, πολύ καλύτερα από εσάς".

Αυτό είναι ένα φαινόμενο που ισχύει γενικά. Από αυτούς που θα πουν "τώρα τον θυμήθηκες τον Μητροπάνο που πέθανε;" μέχρι εκείνους που θα πουν "για πες μου αν ξέρεις πάνω από 20 τραγούδια των Red Hot Chili Peppers!". Λογικό είναι να θυμηθείς κάποιον με αφορμή τον θάνατο του και επιτρέπεται να ευχαριστηθείς πάρα πολύ μία συναυλία στην οποία δεν έχεις διδακτορικό στην ιστορία του συγκροτήματος που παίζει...


Post-it note No3

Επειδή κοιτάζω από πάνω τα γράμματα που προηγούνται των συγκεκριμένων γραμμάτων, δεν φαντάζομαι - συνήθως - να είναι τόσο μεγάλα τα Post-it notes! Γιατί τότε θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο μπλοκ με χαρτάκια η κάθε ανάρτηση! Κλείνουμε, λοιπόν, με τον έναν και μοναδικό Freddie Mercury! Χθες είχε τα γενέθλια του και - αν ζούσε σήμερα - θα γινόταν 66 χρονών. Χθες, λοιπόν, ήταν μία από τις πολλές αφορμές που βρίσκω για να ακούσω πάλι τραγούδια του και να βάλω να παίζει - ενώ δουλεύω - η συναυλία των Queen στο Wembley. Με αφορμή τη χθεσινή μέρα (Freddie For A Day) δημιουργήθηκε και η εικόνα που συνοδεύει το συγκεκριμένο κείμενο! Στο Post-it note No1 η ερώτηση πολλές φορές θα μπορούσε να είναι και "πόσα θα έδινες...". Αν υπήρχε μία συναυλία που θα έκανα το παν για να πάω αυτή θα ήταν των Queen όσο ο Freddie ζούσε.


Επίλογος

Το 8ο κεφάλαιο του Creativity θα έρθει μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Οι dudezz επιτέλους το παίρνουν απόφαση να στρωθούν και πάλι. Όλη η παρέα είναι εδώ και έτοιμη για νεανικό Γλέντι και το αφεντικό μας εποπτεύει από ακριτικές τοποθεσίες για λίγο καιρό ακόμα. Για να δούμε! Don't stop us now!




6 σχόλια:

  1. καταρχάς πρέπει να χαμογελάσω (τουλάχιστον) με τον πολύ δημιουργικό τρόπο που δημιούργησες την εικόνα που συνοδεύει αυτό το μοναδικό για πολλούς λόγους κείμενο.

    θα ήθελα να μιλήσω για κάθε ένα από τα post-it notes σου.

    Post-it note No1: Αυτός είναι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ τρόπος να μετράμε τη συναισθηματική αξία που έχουν για μας τα πράγματα.

    Post-it note No2: Είναι καθαρά θέμα κουλτούρας και ισχύει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και στην Κύπρο. Υποθέτω η λογική είναι πως ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί το πόσο μέρος της ζωής μας είναι τα κοινωνικά δίκτυα και πόσο πιο δυνατή είναι η φωνή μας εκεί μέσα. Άρα ότι μας επηρεάζει μοιράζεται άμεσα με πολύ περισσότερο κόσμο, απλά λόγω δυναμικής του δικτύου και όχι κατά ανάγκη επειδή είμαστε ψώνια. Επιπλέον αγαπητοί (επι)κριτές έχετε πάντα την επιλογή να μην μετέχετε σε αυτά τα δίκτυα.

    Post-it note No3: Για εμένα στη λίστα είναι πρώτος ο MJ και μετά ο Freddie, με πολύ μικρή διαφορά όμως.


    Τέλος αγαπητέ Dominic προτείνω η στήλη σου να συνεχιστεί αλλά να γίνει αυτό που πραγματικά είναι... "Post-it note" και όχι "Notebook-it note" :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για την παρατήρηση σου για το Post-it No3, ακριβώς το ίδιο αντίστροφα (μάλλον)! Και συμφωνώ και με το τελευταίο comment! χαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ισχυουν αυτα που λες ντομ παιδι μ ! αλλα κατευχαριστηθηκα το πρωτο κομματι ! ΒΙΛΛΑΤΖ ΦΟΡ ΕΒΕΡ ! πρωτοι ερωτες και πρωτες εξοδοι το σκ και αισθανομασταν τοσο ''yo'' xαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1.Όλοι γκρίνιες ρε!

    2.Λούη όταν μου λες για MJ το μόνο που σκέφτομαι είναι ο Michael Jordan γιατί μόνο αυτός υπάρχει.χαχαχα

    3.Οι po-oly lopus μήπως να επιστρέψουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. megales stigmes sto village centre...mikroi kai megaloi...mas leipei odws. kai to kalitero, sto sidrivani pou terhame san ta doparismena gia na mi msa prolavei to nero...
    polu ebnefsmeni i idea tou post-it note alla o louis ehei ena dikio..keep it post-it length...:)
    episis... monkeyfeet for the win!...hahahahahaha
    p.s. anipomonw gia to epomeno post-ti note!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Danai: Είμασταν πράγματι τόσο "yo" !!! χαχαχαχα!
    @MonkeyFeet: για το (2): χαχαχαχα και για το (3): δες το inbox σου!
    @Kat: I promise :) 1 post-it τη φορά αρκεί! χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή