Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Τα Oscars με το μάτι του ΜΗ ειδικού, by Alejandro



Μετά από μια τρίμηνη πρακτική και μετά το πέρας μιας έντονης εξεταστικής, που ευελπιστώ να είναι και η τελευταία της φοιτητικής μου καριέρας, έμεινα ξαφνικά χωρίς σκοπό σε τούτη την ζωή, τουλάχιστον μέχρι την έναρξη της στρατιωτικής μου θητείας (που ο σκοπός θα 'ναι να τελειώσει η θητεία και να μείνω ξανά χωρίς σκοπό). Αποφάσισα, λοιπόν, ενόψει της φετινής βραδιάς των Όσκαρ, να κάτσω να παρακολουθήσω και τις 9 ταινίες οι οποίες είναι υποψήφιες για καλύτερη ταινία και που καλύπτουν και πολλές άλλες υποψηφιότητες. Σ' αυτό το κείμενο, θα προσπαθήσω να σχολιάσω σύντομα κάθε μία από αυτές, προσπαθώντας παράλληλα να μην προδίδω πολλά από το περιεχόμενο τους, ενώ - στο κείμενο που ακολουθεί - θα προσπαθήσω παράτολμα να κάνω και μερικές προβλέψεις, έτσι για να βάλω λίγη ίντριγκα στο πράγμα...

Ας αρχίσουμε λοιπόν:



Η ταινία περιγράφει την δύσκολη μετάβαση ενός κινηματογραφικού αστέρα από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο. Πρόκειται για μια ταινία που, παρότι δεν περιέχει ομιλίες, ένα συστατικό απαραίτητο για τον κινηματογράφο όπως έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε, σου κρατάει σε όλη την διάρκεια το ενδιαφέρον (η εξαιρετική χρήση του ήχου, συν τοις άλλοις, συμβάλλει πολύ σ' αυτό). Αυτή η διαφορετικότητα τελικά κάνει την ταινία μοναδική, και κατά την γνώμη μου απόλυτο φαβορί για τα φετινά Όσκαρ. Στα plus η εξαιρετική ερμηνεία του Jean Dujardin.




Περιγράφει την προσπάθεια ενός πατέρα να χειριστεί τις σχέσεις με τις κόρες του και τις καταστάσεις που προκύπτουν μετά τον τραυματισμό της γυναίκας του, ο οποίος την οδήγεί σε κώμα. Η ταινία αυτή συνδυάζει πολύ όμορφα στιγμές συγκίνησης και χιούμορ, ενώ πολύ καλός στον ρόλο του ήταν και ο George Clooney. Θεωρείται και αυτή φαβορί, καθώς ανταποκρίνεται περισσότερο στον αμερικάνικό τρόπο σκέψης, προσωπικά θεωρώ όμως ότι δεν θα τα καταφέρει.





Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού παιδιού, που μετά τον θάνατο του πατέρα του την 11η Σεπτεμβρίου, προσπαθεί να βρει τα στοιχεία εκείνα που θα τον οδηγήσουν να καταλάβει το μήνυμα που θεωρούσε ότι του είχε αφήσει. Μια δυνατή ιστορία με δυνατές ερμηνείες από τον μικρό Thomas Horn και τον Max von Sydow που προβλέπω ότι θα κερδίσει το Όσκαρ για το Β' ανδρικό ρόλο. Με τον κύριο, που οι περισσότεροι ίσως να μην γνωρίζετε, έχω προσωπικές ιστορίες από το 1957 και από την ταινία του Bergman "Η έβδομη Πύλη" που έτυχε να δω πριν λίγο καιρό, όταν πάλι δεν είχα σκοπό στην ζωή μου...




Η ιστορία μιας νεαρής δημοσιογράφου που αποφασίζει να δημοσιοποιήσει τις ανισότητες στις οποίες υπόκεινται οι έγχρωμες καμαριέρες την δεκαετία του '60 από την καλή κοινωνία. Πολύ καλές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα η κοινωνική απόχρωση της ταινίας. Μυρίζει Όσκαρ γυναικείου ρόλου αυτή η ταινία από την Viola Davis, αν και για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να υπερκεράσει την κυρία Θάτσερ... Ενδεικτικό πάντως των καλών ερμηνειών είναι ότι η ταινία έχει 2 υποψηφιότητες για καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο!


5) Hugo


Η ταινία του Scorsese είναι υποψήφια για 11 Όσκαρ. Μια εκπληκτική ιστορία ενός μικρού ορφανού, του Hugo, η οποία αποκαλύπτει την μαγευτική ιστορία του Ζορζ Μελιές, ενός από τους πρώτους δημιουργούς του κινηματογράφου. Εξαιρετική παραγωγή, θεωρώ ότι στις τεχνικές κατηγορίες η συγκεκριμένη ταινία θα σαρώσει. Εξαιρετικός για άλλη μια φορά ο Ben Kingsley που, είτε κάνει τον Γκάντι είτε τον Μελιές, είναι ολόιδιος. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και ο αγαπημένος μας Μπόρατ, Sacha Baron Cohen.




Η προσωπική αγαπημένη μου ταινία από τις υποψήφιες για το 2012. Μια ταινία που περιγράφει τις εμπειρίες ενός Αμερικάνου συγγραφέα στο ταξίδι του στο Παρίσι. Η αφίσα της ταινίας τα λέει όλα νομίζω, για το σουρεάλ της υπόθεσης. Η δομή είναι κλασσική Woody Allen. Ένα ζευγάρι με προβλήματα κι ένας νευρικός, διανοούμενος πρωταγωνιστής, ο Owen Wilson, ο οποίος ενσαρκώνει, θα μπορούσαμε να πούμε, σε απόλυτο βαθμό τον σκηνοθέτη του. Κι όμως, ο Woody Allen στήνει και δίνει μαγεία μέσα από το περιεχόμενο των διαλόγων του έργου και τα υπερβατικά ταξίδια στον χρόνο, και δημιουργεί μια εξαιρετική και πολύ γοητευτική ταινία. Την συστήνω ανεπιφύλακτα, αν το μυαλό σας δεν κυριαρχείται πρωτίστως από την λογική των αριθμών και σας αρέσουν περισσότερο αφηρημένες σκέψεις, σαν κι εμένα.




Εδώ, για να μη νομίζετε ότι είμαι ρατσιστής μαζί σας, η λογική των αριθμών παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στην προσπάθεια του προπονητή την ομάδας Μπέιζμπολ του Όκλαντ για να κατακτήσει την κούπα. Η ιστορία έχει να κάνει κυρίως με την προσπάθεια του να στήσει την ομάδα του με λίγα λεφτά και με την ανάδειξη παικτών, κυρίως μέσω μαθηματικών τύπων, που δεν θεωρούνται πρωταγωνιστές στην ομάδα τους. Μια ταινία που βλέπεται πολύ εύκολα αν είσαι φαν γενικότερα του αθλητισμού, καλοστημένη ταινία, αλλά λιγότερo δυνατή από τις υπόλοιπες 8 συνηποψήφιες.




Μια ταινία δύσκολη στην κατανόηση της, που απαιτεί υπομονή και έναν ξεκούραστο θεατή. Φανταστείτε ότι η ταινία περιλαμβάνει από δεινόσαυρους μέχρι ουρανοξύστες. Ο σκηνοθέτης Terrence Malick, μετά την απώλεια του γιού μιας οικογένειας, κάνει, σύμφωνα με την δική μου αντίληψη, μια ολιστική επισκόπηση της ζωής, του νοήματος της σε αλληλεπίδραση με την αιωνιότητα της φύσης και του "Θεού". Πολύ καλή ταινία, διαφορετική από τις άλλες.




Και φτάσαμε στην τελευταία υποψήφια για καλύτερη ταινία. Την ταινία του Spielberg. Αναφέρει την ιστορία ενός αλόγου, από την γέννηση του μέχρι και το τέλος του Α' Παγκοσμίου. Μια όμορφη ιστορία που παράλληλα μεταδίδει την αγριότητα του πολέμου. Θεωρώ ότι θα κονταροχτυπηθεί στα τεχνικά κομμάτια με το Hugo, αλλά στην κατηγορία καλύτερης ταινίας θα χάσει χωρίς πολύ κόπο... Η μουσική και η φωτογραφία είναι στα μεγάλα ατού της ταινίας.


Δείτε την επόμενη ανάρτηση με τις προβλέψεις για τους νικητές των Όσκαρ.


by Alejandro

2 σχόλια:

  1. πάρα πολύ ωραίο αφιέρωμα alejo! είδα ήδη τις δύο ταινίες που κέρδισαν τα περισσότερα βραβεία και μου έχεις ανοίξει την όρεξη να δω και τις υπόλοιπες (σίγουρα τον Woody Allen, και στη συνέχεια τους Απόγονους και το Moneyball και μετά βλέπουμε!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή