"Ο Καπιταλισμός της Λαϊκής" by Kostas

Η Ευρώπη σήμερα πάσχει από μία σειρά από ιδεοληψίες, γι' αυτό και η κρίση στην οποία έχουμε βυθιστεί είναι βαθιά. Η κυριότερη από αυτές τις ιδεοληψίες είναι ότι η ελεύθερη αγορά είναι λύση σε όλα τα προβλήματα. Εάν μειώσουμε τα εμπόδια τα οποία τίθενται από το κράτος, το "αόρατο χέρι" της οικονομίας θα τα κανονίσει όλα. Γι' αυτό και η τρόικα πιστεύει ότι έχουμε αποτύχει να βελτιώσουμε την κατάσταση με το μνημόνιο, επειδή δεν το εφαρμόζουμε σωστά. Δεν είναι σε θέση να παραδεχτεί ότι ο βασικός λόγος αποτυχίας του μνημονίου είναι ότι το μείγμα πολιτικής που προτείνει είναι λάθος και καταστρέφει τόσο την ανάπτυξη όσο και τον κοινωνικό ιστό. Πιστεύει ότι ο καπιταλισμός θα σωθεί και πάλι από μόνος του.

Ο καπιταλισμός δουλεύει καλά μόνο στην θεωρία. Όλοι γνωρίζουν ότι ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς βασίζεται σε κάποιες βασικές παραδοχές: πρέπει να υπάρχουν πολλοί πωλητές που πουλούν το ίδιο ή παρόμοιο προϊόν και οι αγοραστές έχουν πλήρη γνώση της ποιότητας των προϊόντων και της τιμής. Όπως είναι φανερό, αυτός ο καπιταλισμός μπορεί να εφαρμοστεί μόνο στη λαϊκή αγορά όπου όντως και πολλοί πωλητές υπάρχουν και οι αγοραστές έχουν πλήρη γνώση των τιμών των προϊόντων.

Στην κοινωνία όμως αυτό δεν γίνεται. Έχουμε είτε ολιγοπώλια, είτε μονοπώλια είτε καρτέλ. Εάν το κράτος αποκρατικοποιήσει μεγάλες επιχειρήσεις, ποιος θα τις πάρει; Πολλοί μικροί επιχειρηματίες ή ένας μεγάλος; Επίσης έχω διαπιστώσει ότι όσο πιο καπιταλιστική είναι μια οικονομία, τόσο πιο χάλια λειτουργεί ο καπιταλισμός, τόσο μεγαλύτερη τάση υπάρχει για συγκέντρωση και, εν τέλει, τόσο πιο πολύ μειώνεται ο ανταγωνισμός. Εάν πάει κάποιος στην Αγγλία δεν υπάρχει περίπτωση να μην παρατηρήσει ότι όλα τα σουπερμάρκετ είναι Tesco, όλα τα φαρμακεία είναι Boots και όλα τα βιβλιοπωλεία είναι Waterstones ή WS Smith. Στην Αμερική, η παντοδυναμία της Walmart είναι παγκοσμίως γνωστή.

Εάν δεν μπορούμε να έχουμε καπιταλισμό της λαϊκής, καλύτερα να μην έχουμε καπιταλισμό καθόλου. Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι ο καπιταλισμός δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα.