Οι Τουρκοκύπριοι αντιμέτωποι με τη μοίρα τους

Τα μάθατε τα νέα; Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι πολύ εκνευρισμένος με την Κύπρο. Οι τελευταίες δυναμικές κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων προβλημάτισαν έντονα τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας. Για μερικά εικοσιτετράωρα ο κ. Ερντογάν μπόρεσε να διατηρήσει την ψυχραιμία του, όμως δεν κατόρθωσε να σωπάσει διά παντός. Τελικά, πνιγμένος από την οργή που τον κατέτρωγε, προέβη σε βαριές δηλώσεις κατά των Τουρκοκυπρίων.

«Έκλεισε τα μάτια του και άνοιξε το στόμα του», συνηθίζουν να λένε οι κάτοικοι της Ανατολής όταν αναφέρονται σε ένα άτομο που υπό την επιρροή του θυμού του λέει βαριές κουβέντες. Κάπως έτσι ήταν η ψυχοσύνθεση του κ. Ερντογάν όταν αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή του την προηγούμενη Πέμπτη από το Κιργιστάν.

«Η χώρα μας τους θρέφει. Εμείς τους υποστηρίζουμε», τόνισε ο κ. Ερντογάν και αναρωτήθηκε: «Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα αντίκρισμα για αυτό;».

Αχάριστοι Τουρκοκύπριοι! Τολμάτε να αναρωτηθείτε γιατί οι εγγυήτριες δυνάμεις είναι παρούσες στη νήσο; «Ποιοι είναι οι Τουρκοκύπριοι που θα μας καλέσουν να αποχωρήσουμε από τη νήσο;», ρώτησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και πρόσθεσε: «Η Τουρκία βρίσκεται στη νήσο για τους ίδιους στρατηγικούς λόγους για τους οποίους βρίσκεται και η Ελλάδα στην Κύπρο. Στην Κύπρο αφήσαμε νεκρούς».

Αχάριστοι Τουρκοκύπριοι! Ζητάτε περισσότερα από αυτά που σας δίνουν; «Οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν κατά της Τουρκίας. Ο μισθός των χαμηλόβαθμων Τουρκοκυπρίων γραφειοκρατών αγγίζει τα 5.000 ευρώ, τη στιγμή που ο μισθός του συμβούλου μου είναι μόλις 2.500 ευρώ». Αχάριστοι Τουρκοκύπριοι που ζητούν περισσότερα…

Οι παραπάνω δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού βρήκαν αμέσως σύμφωνους τον «πρωθυπουργό» Ιρσέν Κιουτσούκ και τον πρώην ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς. Ο τελευταίος δεν παρέλειψε να ισχυριστεί ότι όσοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, στις οποίες έλαβαν μέρος 40.000 διαδηλωτές, αποτελούν μόλις το 1% της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Η τουρκοκυπριακή κοινωνία παρακολούθησε με έντονο προβληματισμό τις δηλώσεις του κ. Ερντογάν. Σε αντίθεση με τον κ. Κιουτσούκ και τον κ. Ντενκτάς, η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν βιάστηκε να «συγχαρεί» εμμέσως τον κ. Ερντογάν για τις τοποθετήσεις του. Τα λόγια του κ. Ερντογάν προκάλεσαν απογοήτευση, ακόμη και στους κόλπους της «εθνικιστικής» μερίδας της τουρκοκυπριακής κοινωνίας, στην οποία ανήκουν οι παραδοσιακοί «σύμμαχοι» της Άγκυρας.

«Τους τρέφουμε»… Για πολλούς Τουρκοκύπριους η συγκεκριμένη φράση αποτελεί τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Σηματοδοτεί το τέλος των παραδοσιακών σχέσεων της κοινότητάς τους με τη «μητέρα πατρίδα». Για την «εθνικιστική» μερίδα της κοινωνίας, η αναθεώρηση των σχέσεων με την Τουρκία άρχισε όταν, πριν μερικούς μήνες, οδήγησε στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (UBP), παρά την υποστήριξη της Άγκυρας στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και στους πολιτικούς του συμμάχους. Για πολλούς «εθνικιστές» Τουρκοκύπριους, η νίκη του συγκεκριμένου κόμματος σηματοδοτούσε την πρώτη ιστορική ήττα του τουρκικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στον έλεγχο της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Σήμερα, ενώ το UBP έχει αναπτύξει μια στρατηγική συμμαχία με το AKP, μεγάλη μερίδα της τουρκοκυπριακής κοινωνίας και της Αριστεράς συμφωνούν ότι το υφιστάμενο καθεστώς στις σχέσεις της κοινότητας με την Τουρκία δεν είναι πια βιώσιμο. Ο περιορισμός της «οικονομικής βοήθειας» της Τουρκίας στην τ/κ πλευρά λειτουργεί ενισχυτικά ως προς τη συγκεκριμένη τοποθέτηση.

Σε μια περίοδο λοιπόν που η πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων θέτει το αίτημα της αναθεώρησης των σχέσεων της νήσου με την Τουρκία, άνθρωποι που αγνοούν τις απειλές κατά της σωματικής τους ακεραιότητας και κατά της ασφάλειας των αγαπημένων τους προσώπων, εκφράζουν την απογοήτευσή τους για την απάθεια της ελληνοκυπριακής κοινωνίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν εγκαταλείψει την τουρκοκυπριακή κοινότητα στον αγώνα της κατά του τουρκικού ελέγχου στο νησί. Για τι είδους ειρηνική συμβίωση και επανένωση μιλάς, τη στιγμή που δεν δίνεις σημασία στους αγώνες –ταξικούς και πολιτικούς– του συνανθρώπου σου; Τι είδους Ένωση είσαι, τη στιγμή που έχεις βυθιστεί στο χάος της γραφειοκρατικής αναρχίας σου και δεν μπορείς να εστιάσεις την προσοχή σου στα προβλήματα των πολιτών σου;

Τα παράπονα των τουρκοκυπρίων, μεταξύ άλλων, φέρνουν στην επιφάνεια τη βασική αδυναμία της ελληνοκυπριακής Αριστεράς. Η απάθειά της για τη μοίρα των Τουρκοκυπρίων δείχνει ότι δυστυχώς είναι εγκλωβισμένη στα συνθήματα του χθες. Ο εγκλωβισμός της σε ελληνοκεντρικές αναγνώσεις του χθες και του σήμερα φαντάζει σαν μια ταφόπλακα, σημαδεμένη από τις φθορές που φέρνει ο χρόνος, στο νεκροταφείο των πολιτικών ιδεών της ανατολικής Μεσογείου.

Αν η φωνή συμπαράστασης για τους Τουρκοκύπριους ακτιβιστές υψώνεται από τα Εξάρχεια και όχι από τους Αγίους Ομολογητές… Αν ακτιβιστές και αριστεροί παράγοντες από την Αργυρούπολη του Πόντου είναι ενεργά παρόντες στους κοινούς αγώνες για ψωμί, για μια αξιοπρεπή ζωή σε αυτή τη γη, για το δικαίωμα στον μόχθο και την εργασία, για τα δικαιώματα της γυναίκας και για ισότητα, ενώ τα αριστερά κόμματα και συνδικάτα αυτού του τόπου περιορίζονται στο να φωνάζουν τα ίδια και τα ίδια συνθήματα… Αν ο άνθρωπος που έχει δεχθεί απειλές κατά της πεντάχρονης κόρης του, στρέφεται σε εσένα για να μοιραστεί τον πόνο του και να σου πει ότι «αν πάθει κάτι η μικρή, δεν θα λυπηθεί στην πραγματικότητα κανένας Ελληνοκύπριος»… Για ποια λύση και επανένωση μιλάμε κύριοι;

Ελληνοκυπριακή Δεξιά και φιλελεύθερη παράταξη… Ούτε που σκοπεύω να αγγίξω τα δικά σας λάθη… Ο φίλος Σάββας θα παραπονιέται και πάλι για τη μεγάλη έκταση του άρθρου… Άλλωστε, τα ανεξήγητα λάθη των λεγόμενων φιλελεύθερων είναι ικανά να γράψουν τη δική τους Οδύσσεια…

του ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ

πηγή: kathimerini.com.cy