Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Παιδεία, ω Δία !

Πρώτη ώρα Παρασκευής και η ημέρα μας υποδέχεται με Ιστορία Γ.Π. Εμάς υποδέχεται, το 2ο τμήμα Τεχνολογικής Παραγωγής της Γ'. Ναι, αυτό με τη Βιοχημεία και τις Ηλεκτρολογικές πολυλογίες. Και λέω μάς υποδέχεται η Ιστορία, διότι εμείς μάλλον φαινόμαστε να απαξιώνουμε την ύπαρξή της. Ο Μέττερνιχ φαντάζει αδιάφορος μπροστά στις μυριάδες των ασκήσεων με μιγαδικούς. Ποια "Ιερή Συμμαχία", εδώ εγώ έχω να λύσω την Ιερή Άσκηση. Αυτή, που ίσως με μπάσει στη σχολή προτίμησής μου. Άλλωστε, 19.000 μόρια είναι αυτά. Ούτε ένα παραπάνω, ούτε ένα παρακάτω. Η "αχρηστία" μου θα φανερωθεί στα 18.999. Δεν ήταν γραφτό μου φαίνεται. Blame your Karma και την ασχετοσύνη της Λίτσας Πατέρα που δεν έμαθε σωστά τη Μύριαμ και τον Τζόσουα να προβλέπουν το μέλλον. Κι αυτός ο καφές, αχ αυτό ο καφές! Η αστρολογία δε λειτουργεί σωστά με frappe, φαίνεται. Κατάλαβες τζιέρι μ' για να λες μετά τους αστρολόγους ρατσιστές;

O Μέττερνιχ που λέτε, έχει λυσσάξει ο καημένος, μήπως και, αλλά εμείς τίποτα. Ακάθεκτα συνεχίζουμε τις παραγωγίσεις συναρτήσεων, παραγωγίζουμε, παραγωγίζουμε... Παραγωγίζουμε τα πάντα μας δίχως να διαπιστώσουμε αν αυτά μπορούν να παραγωγιστούν. Βρίσκουμε πεδία ορισμών και σύνολα τιμών σε πράγματα που δεν επιδέχονται οριοθετήσεις. Όπως, οι γνώσεις μας. Αυτές τις γνώσεις στις οποίες έχουμε "σταμπάρει" την ετικέτα "γενικής παιδείας" μέχρι τη Β' Λυκείου (μέχρι τη Β;) και το προσωνύμιο "Γ.Π" από τη Β' και μετά. Γ.Π στην καλύτερη των περιπτώσεων. Άλλοτε τα μαθήματα αυτά μπορείς να τα ακούσεις και ως "γ.τ.π". Ακολουθούν κι αυτά βλέπεις τις μεταρρυθμίσεις (ορθότερα τις προρρυθμίσεις) του πρώην Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, νυν Υπουργείου Παιδείας δια Βίου Μαθήσεως και Θρησκευμάτων. Συνοπτικά, το Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. (είδατε πώς κολλάνε ;;). Το "ancient regime" καλά κρατεί. Παντού. Σχεδόν. Πάντα. Σχεδόν. Τι είπες; Δεν ακούγεσαι...

"Το όριο της f(x) όταν το x τείνει στο + άπειρο είναι μηδέν". Χιουνκιάρ Ισκελεσί και Σύμβαση των Στενών. Στενά. Στεγνά. Στενόμυαλα. Eat now.

Σήμερα έμαθα το προφανές. Προτάσεις, κατασκευές, αξιώσεις, βάσεις. ΒΑΣΕΙΣ. Βάσεις, βάσεις, βάσεις, παντού βάσεις. Κι η βάση που κυνηγάει τον Τίμο για το Πολυτεχνείο. Κι ο Τίμος τρέχει να προλάβει το φροντιστήριο. Καημένε Τίμο... Τι φταις κι εσύ;

Βάσεις... βάσεις α-βάσιμες. Βάσεις, με βάσεις σε περιβάλλον βασικό. Και όξινο. Χημεία κατεύθυνσης. Με διεύθυνση λανθασμένη. Προδομένη. Διεύθυνση χωρίς ταμπέλα αδιεξόδου. Και που λέτε η "ηρωική επανάστασις του 1821", και που λέτε "η μεταβολή της μαγνητική ροής" και που λέτε, και που λέτε, τι λέτε; Στις 8 έχει ειδήσεις. Ηδύσεις. Το αντίθετο, βασικά. Έχουμε πάλι τις πολύ ενδοια-φέρουσες ανακοινώσεις της κας Διαμαντοπούλου. Το όνομα. Ω θεοί του Ολύμπου, διαμάντι! Τι μας μαθαίνουν στη χημεία, τι; Η εξαγωνική δομή του διαμαντιού στο χώρο, η πιο γερή δομή. Η πιο γερή. Και δίπλα ο γραφίτης. Το μολύβι μου. Οι φωνές της μάνας μου. Πού πάω; Πώς πάω; ΓΙΑΤΙ πάω; Γιατί αντιδρώ; Ναι, αντιδρώ. Ίσως πιο πολύ κιόλας απ' αυτό που χρειάζεται. Αν χρειάζεται. Σοφή δεν είμαι. Κι αν ήμουν, δε θα είχα σοφία. Ένας καθηγητής μου επαναλαμβάνει, "σοφία στους σοφούς είναι η στάση!". Ποια στάση; Αν είναι του λεωφορείου, ίσως γίνω κι εγώ σοφή, κάποτε. Ειδεμή, we have sat her, αδέρφια!

Και δεν είναι ότι δεν αγαπώ το σχολείο. Το σχολείο το λατρεύω. Αλλά νοιώθω ότι φέτος είμαι σε μια φυλακή. Με αριθμό "ποινικού" μητρώου "99040". Το έγκλημά μου, θέλω να ΚΑΝΩ πράγματα. Θέλω να μιλάω, θέλω να συζητάω, θέλω να συνεργάζομαι, θέλω να μαθαίνω, θέλω να παίζω, θέλω να χαίρομαι, θέλω να ζω. Θέλω να διαβάζω, όχι γιατί μου το επιβάλλουν οι περιστάσεις, αλλά γιατί μου αρέσει να διαβάζω. Θέλω να διαμορφώνω κι εγω την κατάσταση. Θέλω να είμαι μέλος, ενεργό. Θέλω. "Θέλε!". ΘΕΛΩ! Ε, ναι, λοιπόν, θέλω. Τολμάω και θέλω. Σαν κάτι να ακούω όμως. "ΜΗ". Μη, μη, μη, μημημημημημηημμηημμη... ημμη, ημμυ, ΗΜΜΥ! ΣΚΑΣΕ! ΣΚΑΣΕ, ΣΚΑΣΕ, ΣΚΑΣΕ! Σκάσε σαν το μπαλόνι, με ένα εκκωφαντικό μπαμ! Σκάσε! Γαμώτο, κλαίω τώρα. Ξαναθυμήθηκα μία συζήτηση που είχα με έναν καθηγητή φυσικής μου 2 χρόνια πάνε τώρα, ξαναδιάβασα ένα άρθρο που μας είχαν δώσει στην έκθεση. Είναι ένα κείμενο της Ακρίτα, το "δεσμοί, δεσμά και δέσμες". "Μη μένεις δέσμιος της δέσμης σου, καρδιά μου...". Δε θα μείνω. Δεν μπορώ να επιτρέψω κάτι τέτοιο στον εαυτό μου. Καληνυχτίζω. Έχω διάβασμα ακόμη... Γιατί "ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ".

Α, κι αν δεν καταλαβαίνετε τι λέω, δεν πειράζει. Ούτε εγώ καταλαβαίνω ώρες - ώρες. Και σχωράτε με που γράφω συνειρμικά, μα έτσι βγήκε.


by Nausika

1 σχόλιο:

  1. μπράβο Ναυσικά για δύο λόγους. πρώτον, γιατί είσαι άξιο τέκνο του dAre! μεταμοντέρνα γραφή, που λειτουργεί συνειρμικά, και την οποία προσπαθείς για να την καταλάβεις, όχι να τη σκεφτείς, αλλά να τη νιώσεις. εγώ διαβάζοντας το κείμενο σου ένιωσα όλα τα έντονα συναισθήματα που σου δίνει η 3η λυκείου. και κυρίως τον ρυθμό τους. όλα τρέχουν.

    το δεύτερο μπράβο είναι γιατί έχεις τη ψυχραιμία να μην μείνεις δέσμια, έχεις την διαύγεια να θέλεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή