Coffee with the..."bosses" !!

Παρασκευή απόγευμα, γύρω στις 6, γυρίζοντας από τη δουλεία, νεύρα, κίνηση, έχω αργήσει, είμαι ντυμένη σαν καρναβάλι, τα δίμετρα πόδια μου πονάνε πάνω στους κοθόρνους που έχω στηθεί από το πρωί (θέλω τα starakia μου!) - Δανάη αν διαβάζεις μπορείς να λιποθυμήσεις: ναι, ναι, έχω και' γω starakia! Χριστέ μου μόλις έχασα μια φίλη !!! Που θα παρκάρω πάλι ;; Στο Μαρούσι δεν βρίσκω ποτέ, όχι γιατί δεν υπάρχει χώρος - γεγονός που ισχύει - αλλά γιατί χρειάζομαι αλάνα ή γήπεδο, καμιά θέση δεν με χωράει !! Το παρατάω κάπου και πηγαίνω να συναντήσω την Στεφανία. Επιτέλους θα γνωρίσω τα τρία αγόρια - ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΕΣ - ΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ αυτού του blog, την αγία τριάδα των αυριανών media - ναι ντε, τα ΑΦΕΝΤΙΚΟΥΛΙΑ !!! Όχι, δεν μας πληρώνουν ακόμα για τη συμμετοχή μας αλλά μετά την γνωριμία μας εγώ ανταμείφθηκα πλήρως... Και ναι απευθύνομαι σε σένα "αναγνώστη" που ψοφάς να μάθεις περί τίνων πρόκειται... Και σε σένα φίλη "αναγνώστρια" που έχεις ακούσει τέρατα για τους bloggers!

Ήταν καρμικό... Ούτε πάγος υπήρξε για να σπάσει, ούτε κρύα ατμόσφαιρα για να ζεστάνουμε... Αυτοσυστήθηκε ο καθένας με αυτοσαρκασμό και μετά ξεκίνησα να ανακαλύπτω γιατί μας επέτρεψαν να γράφουμε! Είναι πολλά τα κοινά Άρηηηη !!!!!!!! Αγαπάμε το κάψιμο στην TV (ο Νίκος, η Στεφανία και' γω βλέπουμε φανατικά Patty...), οι άλλοι δυο, Δομήνικος και Αλέξανδρος, παριστάνουν ότι δεν ξέρουν - και καλά - περί τίνος πρόκειται! (Έλα σε παρακαλώ που τολμάς και σκέφτεσαι "απαπαπα, εγώ δεν βλέπω Trash" και με ποιες νομίζεις κάνει τηλεθέαση το τούρκικο, με κάποιες σαν και σένα !! Σε σένα φίλη αναγνώστρια απευθύνομαι που ξινίστηκες βλέπω!)

Αρεσκόμαστε όλοι σε χάχανα, βαθυστόχαστες συζητήσεις και φιλοσοφικούς στοχασμούς για φετίχ - βίτσια - σχέσεις - εργασία - σπουδές - και πιο σοβαρά, πολιτική, θρησκεία, κοινωνικοί θεσμοί, τα οποία δεν προλάβαμε να τα θίξουμε σε λίγο χαρμάνι καφέ και τα αφήσαμε για την άλλη φορά που θα έχει και αλκοόλ!

Τι εντύπωση έκανα ;;;;

Την χειρότερη. Η Στεφανία είχε προηγηθεί με ξέφρενο ξενύχτι στο νησί των ανέμων. Ε, εγώ βολεύτηκα και με ένα απόγευμα στο Μαρούσι! Δημιουργήσαμε stadar τις λάθος εντυπώσεις... αφού υπήρχαν στιγμές που ο τρόμος και η απορία ζωγραφίζονταν στα πρόσωπά τους για το αν γενικά το γυναικείο φύλο είναι για τα σίδερα ή έτυχε να πέσουν στην ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!

Εν κατακλείδι, είχα καιρό να το glent-ίσω έτσι εγώ, μια αυστηρή φιλόλογος (χάχα εσωτερικό το αστείο!), άσε που επιτέλους βρήκα ακόμη έναν που το υπόλειμμα του καφέ το ανακατεύει με ζάχαρη και μπισκότο και κάνει cheescake στο ποτήρι... Αλέξηηη τ' ακούς; Γίναμε τρεις πες στην Τερίνα!

Ήταν πολλά τα κοινά ΑΡΗΗΗΗΗ και τα παιδιά ήταν όλα τα λεφτά... Στο τέλος μας βάλανε χέρι...

Να γράφουμε πιο συχνά (η εξουσία των αφεντικών βλέπεις!)

Και μας βάλανε... και ιδέες.... (αμάν αυτό το μυαλό σας που πάει, τι νομίσατε ότι θα έλεγα)

Να γράψουμε για τα ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ, ΤΟΝ ΦΕΤΙΧΙΣΜΟ, άρθρα που θα αφιερωθούν σε αυτούς ως φόρος τιμής... (coming soon... the next days... watch out!)

Όπως φαίνεται αυτή εδώ η στήλη κάνει βουτιά στα βαθιά, στα άδυτα, στα μύχια προβλήματα των ανθρώπων... Και σε λίγο οι διανοούμενοι θα μας φθονούν! Φτύστε μας μην μας ματιάσουνε...

Πριν παραδώσω τα σκήπτρα της περιγραφής στην Stef ένα θα πω δημόσια: επειδή οι εξελίξεις στο ΣΗΡΙΑΛ είναι ραγδαίες με την Patty που ντύθηκε "Μυσιρλού μαγική ξωτική ομορφιά" για να κλέψει τον Matias από την Antonella και έχω ταραχτεί, κανονίστε να πάμε άμεσα για ποτό (αλκοολούχο)!

Kαι μην ξεχνάτε... ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!

Παρασκευή απόγευμα, γύρω στις 6, φεύγοντας από το σπίτι, και ναι είχε κίνηση, οπότε κι εγώ είχα αργήσει - όλοι μας βασικά όπως αποδείχτηκε! Jeanάκι, μπλουζάκι, allstarάκια, και την άνεση να κινηθώ ως συνήθως! Ζαλισμένη από το διάβασμα - ποίος είπε ότι το Πανεπιστήμιο δεν θέλει κόπο; - 6:20, επιτέλους συναντάω τη Sissy, που αγωνιά να γνωρίσει τα 3 αυτά άτομα που ήταν αρκετά παράτολμα για να μας δώσουν χώρο να εκφράσουμε και δημοσίως την τρέλα και τα βίτσια μας, αγνοώντας όμως το γεγονός ότι μας ξεπερνούν σε αυτόν τον τομέα! Χαστουκάκι κανείς; Έτσι για να νιώσουμε ζωντανοί (τα φετίχ που λέγαμε!;) Δε χρειάζεται να γίνουν ιδιαίτερες συστάσεις μεταξύ μας, απλώς κάποιος να αρχίσει να μιλάει! Αυτό ήταν! Το γλυκό έδεσε! Τι κι αν η Sissy ήταν πτώμα, τι κι αν the bosses με γνώρισαν να ξεσαλώνω; Δεν είχε σημασία!

Το θέμα που μας ένωσε όλους: Patty, η πιο όμορφη ιστορία. Οι «αθώες» περιστέρες, που δεν ξέρετε - δεν ξέρετε, αλλά το ότι ο Ονούρ έχει κόρη - όπως πληροφορήθηκα από φίλη φανατική με το 1000+1 νύχτες - το γνωρίζετε! Όσο χαζό κι αν φαίνεται, έχετε παρατηρήσει πόσο εθιστικές είναι αυτές οι σαπουνόπερες; Τις ξεκινάς εντελώς αθώα, και κολλάς, φτιάχνοντας το ημερήσιο πρόγραμμα, υπολογίζοντας την ώρα που πρέπει να στηθείς μπροστά από την TV! Ναι! Βλέπω Patty! Κι αναρωτιέμαι, ποιος αθεόφοβος σκέφτηκε να βγάλει τη mini version της Μαρίας της άσχημης; Αυτό που πάντα το αντικείμενο του πόθου είναι ένα κουκλί ζωγραφιστό ανεξαρτήτου ηλικίας τυχαίο ;; Δε νομίζω !!

Και επειδή μας αρέσουν τα εναλλακτικά, πίνουμε νερό με όζον, φοράμε μεγάλα γυαλιά μυωπίας, κοθόρνους στα ήδη 2μετρα πόδια μας, βάζουμε 25€ βενζίνη έτσι για αλλαγή, μπλέκουμε με το ίδιο όνομα αλλά όχι με το ίδιο πρόσωπο, και όπως πάντα το glentάμε με το δικό μας μοναδικό στυλ! Αγνοώντας αυτούς που μας κατακρίνουν για το χιούμορ μας, τις απόψεις μας, ακόμη και τα βιώματά μας! Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει κάτι άλλο να ειπωθεί, προτείνω σε σένα φίλε αναγνώστη, που έπεσες σήμερα στην περίπτωση, να δημιουργήσεις το δικό σου σχετικά ανορθόδοξο παρεάκι, και να θυμάσαι πως η 1η εντύπωση δεν είναι απαραίτητα αυτή που τα κρίνει όλα!

Y.Γ: Εγώ το μπάνιο στη θάλασσα το έκανα, για μερικούς, μερικούς, ονόματα δεν λέμε... Γκουχ - γκουχ (Δομήνικε!)