Μα που πήγαν αυτοί οι διανοούμενοι ;

Θυμάμαι από το σχολείο ακόμα, εξετάζαμε τούτο το θέμα... Και τότε τολμώ να πω δεν με άγγιζε και πολύ... Τι με έννοιαζαν εμένα οι διανοούμενοι σ' εκείνη την ηλικία; Σάμπως θα με βοηθούσαν να χτυπήσω κανένα γκομενάκι; Ή μήπως παίζουν μπάλα μπας και βοηθήσουν να πάρει η Αεκάρα μας καμιά κούπα και επιτέλους δούμε άσπρη μέρα, εμείς οι πιστοί της... Μεγαλώνοντας άρχισα να έχω βαθύτερους προβληματισμούς ....

"Μα που είναι αυτοί οι διανοούμενοι", αναφώνησα ένα κρύο πρωινό Τρίτης... Και μετά, κουρασμένος από την κραυγή, έπεσα πάλι για ύπνο.

Ξύπνησα στις 2 και, με μια θολούρα ακόμα στα μάτια, άνοιξα να δω τηλεόραση... Μια εικόνα ξεπρόβαλε... Ήταν ο Ερρίκος ο Πετιλόν. Αμέσως, ως δια μαγείας, επανήλθε στο νου μου εκείνη η πρωινή σκέψη...

- Μα που πήγαν αυτοί οι διανοούμενοι;

Αν σφηνωθεί κάτι στο μυαλό μου, ομολογώ ότι δύσκολα βγαίνει... Αποφάσισα να βρω έναν διανοούμενο! Επειδή όμως είμαι και λίγο τεμπέλης αποφάσισα να ψάξω πρώτα με τον εύκολο τρόπο, την τηλεόραση! Δεν θα την κλείσω, είπα από μέσα μου, αν δεν βρω έναν από δαύτους, να γαληνέψει η ψυχή μου...

Ένα δράμα! 2 μερόνυχτα ατέρμονης προσπάθειας πήγαν στα σκουπίδια. Κανέναν δεν βρήκα που να ταιριάζει στις προϋποθέσεις μου! Ο πλησιέστερος που βρήκα ήταν ένας πορνοστάρ στο EXTRA 3, ο οποίος πρότεινε μια ''κομμουνιστική κοινωνία'' όπου όλες οι γυναίκες και οι άντρες θα ήταν διαθέσιμες για καυτό έρωτα δίχως περαιτέρω περιορισμούς. Μάλιστα κέρδισε πόντους στην εκτίμηση μου, γιατί αυτός αντίθετα με τους άλλους θεωρητικούς του κομμουνισμού κατάφερε να εφαρμόσει την θεωρία του σε πράξη (για όσο κρατούσε η ταινία τουλάχιστον). Όμως αυτουνού του έλλειπε κάτι βασικό... Το υφος του διανοούμενου... Είχε μωρέ ο Μαρξ 6-pack;

Είχαμε φτάσει πια σούρουπο Πέμπτης... Εγώ όμως δεν το έβαλα κάτω! Αν δεν μπορώ να τον βρω στην τηλεόραση, είπα, τότε θα βγω έξω με τον φακό και θα τον ψάξω! Σηκώθηκα δε με τόση αποφασιστικότητα πάνω, που με φοβήθηκε το μάτι μου...

Πήρα το κέντρο σβάρνα, ώσπου ανακάλυψα ένα αρκετά ψαγμένο καφέ...

- Ουφ, επιτέλους τους ανακάλυψα! Εδώ βρίσκονται!

Καμιά δεκαριά τύποι, όλοι συγκεντρωμένοι γύρω από ένα τραπέζι και κάτω από ένα σύννεφο καπνού, συζητούσαν με πάθος τις ιδέες τους! Τα εξωτερικά πρότυπα που είχα θέσει ήταν και αυτά παρόντα! Μάλιστα, για να βεβαιωθώ απόλυτα, πλησίασα αρκετά, για να μπορέσω να ακούσω τι λένε... Δεν καταλάβαινα τίποτα από όσα λέγανε! Τώρα πια ήμουν σίγουρος ότι τους είχα βρει... Γύρισα σπίτι και κοιμήθηκα ευτυχισμένος!

Ένα όνειρο με στοιχειώνει από τότε. Ονειρεύτηκα διανοούμενους όχι μόνο κατ' όνομα άλλα και στην ουσία... Ονειρεύτηκα διανοούμενους που υπερασπίζονται με πάθος το καλό της κοινωνίας και όχι της υστεροφημίας τους. Διανοούμενους που δεν περιορίζονται σε στείρα κριτική αλλά και σε γόνιμες προτάσεις. Προτάσεις εφαρμόσιμες, απλές, κατανοητές και προσιτές στον απλό κόσμο. Διανοούμενους που συνεργάζονται μεταξύ τους αρμονικά για έναν απώτερο σκοπό και δεν ανταγωνίζονται για το ποιος θα σχηματίσει την πιο μακροσκελή, δίχως ανάσα πρόταση, με τις πιο πολλές αρλούμπες μέσα σ΄αυτήν. Ονειρεύτηκα διανοούμενους στεγνούς από αλαζονεία και εκκολαπτόμενους διανοούμενους απελευθερωμένους από την παγίδα του δήθεν...

Ονειρεύτηκα, και μετά ξύπνησα. Καινούργια μέρα ξεκινά;

by Alejandro