Έχει καγκουρό απόψε

Τελικά, αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή του Δομήνικου και να αφήσω τα άρθρα περί μετoικήσεως και εξάλειψης του ανθρωπίνου είδους. Οι απειλές του Στεφάνου (Steven Hawking) δεν "πιάνουν".

Έτσι, λοιπόν, θα ασχοληθώ με αμιγώς γήινα θέματα. Αμήν.

Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν, τί έχει σήμερα το μενού;

"Μη φάς, έχει καγκουρό απόψε", μια φωνή μού λέει.

Για φαντάσου, κι εγω νόμιζα ότι το ορθό ήταν "Μη φας, έχει γλάρο απόψε". Koύνια που με κούναγε. Here is Australia, no glaros, yes kangaroo, wagboy, tzatziki! Όου γιές. Γιου γκότ ιτ ράιτ! Αουστρέιλια μπέιμπι!

Kαι ευλόγως θα σάς έχει δημιουργηθεί η απορία, "τί εννοεί ο ποιητής;"

O "ποιητής" δεν εννοεί τίποτα. Μάλλον παρατηρεί. Και έχει αρχίσει να ανησυχεί ομολογουμένως. Ανησυχεί διότι παρατηρεί μια μαζική απαισιοδοξία -δε θα πω αδικαιολόγητη -. Μια απαισιοδοξία στην οποία πατάνε κάποιοι και μάς πλασάρουν από - δε θα πω πολιτικές, αυτές άλλωστε δεν περίμεναν την απαισιοδοξία για να προσγειωθούν στο τραπέζι εδω και 189 χρόνια - απόψεις μέχρι συμβουλές. Η πιο πρόσφατη εμπειρία μου; Μία διαφήμιση για μετανάστευση. Στην Αυστραλία. Με τα καγκουρό. Μακριά από την Ελλάδα. Μακριά από τα "Memoranda". Προσπαθώντας να "ξορκίσει" το κακό; Όχι. Προσπαθώντας να προσελκύσει εργατικό δυναμικό (και όχι μόνο). Μα καλά, θα μού πείτε, σάματις είναι η πρώτη φορά που κάποια χώρα (εδω ιδιωτική εταιρία "ρυθμιστής επαγγελματικής σταδιοδρομίας") προσπαθεί να προβληθεί μέσω διαφημήσεων; Μήπως τα παραλές, βρε Ναυσικά;

Θα μπορούσα πράγματι να τα παραλέω, παρασυρμένη από την ανωτέρω απαισιοδοξία. Αλλά με προβληματίζει ιδιαιτέρως, το ότι τα "παρατραβηγμένα" διαλέγουν όλα τούτη την περίοδο. Με προβληματίζει να βλέπω τη χώρα μου να τη λιώνουν και να την υπονομεύουν, όλη την ώρα, συμπράξει των ιδίων των πολιτικών μας ηγεσιών. Λυπάμαι και αγανακτώ όταν συνειδητοποιώ ότι η προαναφερθείσα διαφήμιση θα βρει αντίκτυπο ενδεχομένως, όταν συνειδητοποιώ ότι δεν είναι λίγοι οι σκεπτόμενοι τη μετανάστευση. Πολλές φορές συλλογίζομαι, ότι η μεγαλύτερη κατάρα κάποιου Έλληνα σήμερα, είναι η αγάπη που αυτός τρέφει για την πατρίδα του. "Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή" δεν ήταν πρόσφατος (μελωδικός) σκοπός διαδηλώσεων; Αχ βρε Ελλάδα...

Αλλά δεν είναι μόνο η λύπη και η αγανάκτηση. Περισσότερο είναι η απάθεια και η ουδετερότητα των ιθυνόντων (και ημών πολλές φορές βεβαίως βεβαίως) αυτά που με αηδιάζουν. Και να βλέπω τώρα τη διαφήμιση για μετανάστευση και εύρεση εργασίας στην Αυστραλία, στην ιστοσελίδα του "ΣΚΑΪ" και της "Ναυτεμπορικής" !!! Και δεν μπορώ - ίσως θέλω στην προκειμένη - να πιστέψω πως οι διαφημίσεις μπαίνουν αβέρτα δίχως την έγκριση του καναλιού στον ιστότοπό τους. (Η συγκεκριμένη ανήκει σε ένα πλαίσιο με τίτλο "διαφημίσεις google". Α, θα έλεγε τώρα κάποιος, αυτό είναι εξωτερικός σύνδεσμος, τί μού λες; Ναι, αλλά δεν περνάει κανένα έλεγχο το περιεχόμενο των εξωτερικών συνδέσμων; Μπάστε σκύλοι αλέστε; Μακάρι να κάνω λάθος!)

Αν κάποτε λοιπόν λέγανε ότι "Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της", άρχισα να το αντιλαμβάνομαι. Και τώρα νοιώθω ακόμα χειρότερα. Νοιώθω σα ραγιάς και πρόσφυγας μαζί. Νοιώθω σα να με διώχνει η ίδια η πατρίδα μου, σα να μού λένε "φύγε, ο τόπος ετούτος δε σε θέλει". Και πλέον δεν ομιλούμε για κάτι πρόσκαιρο, όπως ενδεχομένως οι σπουδές στο εξωτερικό, αλλά για κάτι μεγάλης χρονικής διάρκειας. Η ειρωνία, στην αρχική σελίδα του "ΣΚΑΪ" να έχει παραπομπή σε σύνδεσμο με τίτλο "όλοι μαζί, η Ελλάδα μπορεί". Πράγματι, η Ελλάδα μπορεί. Οι Έλληνες όμως ;;;

by Nausika