Η έρευνα -τα αποτελέσματα της οποίας δεν έχουν επισήμως δημοσιευτεί ακόμα- είναι η τελευταία σε μια σειρά μελετών που προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι δυνατό να αποκαλυφθεί σε έναν υπολογιστή τι σκέφτεται κάποιος, κάτι για τον οποίο αρκετοί επιστήμονες παραμένουν από επιφυλακτικοί μέχρι αρνητικοί ότι είναι δυνατό να επιτευχθεί ποτέ.
Το πρωτοποριακό πείραμα πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζακ Γκάλαντ. Οι ερευνητές "καλωδίωσαν" τους εγκεφάλους δύο εθελοντών που παρακολουθούσαν βίντεο και, στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν τις καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητάς τους (που έγιναν με τη βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας λειτουργικού συντονισμού) για να αναδημιουργήσουν τις εικόνες που οι εθελοντές παρακολουθούσαν. Οι εγκεφαλικές καταγραφές τροφοδοτούνταν σε έναν υπολογιστή, ο οποίος αναζητούσε συσχετίσεις ανάμεσα στα πρότυπα εγκεφαλικής δραστηριότητας και στα χρώματα, τα σχήματα ή τις κινήσεις στην οθόνη όπου παιζόταν το βίντεο. Έτσι το πρόγραμμα του κομπιούτερ, σε επόμενο στάδιο, όταν οι εθελοντές παρακολούθησαν ένα άλλο βίντεο, ήταν σε θέση να "προβλέψει" ή μάλλον να "διαβάσει" σε ένα βαθμό τι έβλεπαν και τι σκέφτονταν και να το αναπαράγει σε μια οθόνη.
Αν και το αποτέλεσμα δεν ήταν καθαρό, παρόλα αυτά η καινοτομική τεχνική επέτρεψε σε χονδρικές γραμμές την αναπαραγωγή στην οθόνη ενός άνδρα που φορούσε ένα άσπρο πουκάμισο (ήταν ο κωμικός ηθοποιός Στιβ Μάρτιν), αλλά δεν μπόρεσε να αναπαράγει τις λεπτομέρειες του προσώπου του. Μπόρεσε επίσης να αναπαράγει τη γραμμή του ορίζοντα σε μια πόλη, αλλά όχι το αεροπλάνο που περνούσε στο βάθος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου