Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Ιστιοπλοΐα στα άστρα, με τον Ηλιο για άνεμο:


Ιστία θα συλλέξουν το φως και θα ταξιδέψουν στο Σύμπαν

Του Dennis Overbye από The New York Times

Ενα χρόνο από σήμερα, εφόσον όλα πάνε καλά, ένα κουτί σε μέγεθος φραντζόλας ψωμιού θα εκτοξευθεί από πύραυλο σε υψόμετρο 650 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Το κουτί θα ξεδιπλώσει τότε τέσσερα γυαλιστερά τετράγωνα ιστία, που θα συλλέξουν το ηλιακό φως και θα προωθήσουν το παράξενο αντικείμενο προς το Σύμπαν.

Το LightSail-1, όπως ονομάσθηκε το φιλόδοξο πρόγραμμα, αναμένεται να ταξιδέψει για μερικές ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα γράψει ιστορία, ανοίγοντας τον δρόμο για διαστημόπλοια που θα εξερευνήσουν τους γαλαξίες, με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός. «Η κίνηση με ηλιακό φως είναι η μόνη τεχνολογία ικανή να μας οδηγήσει κάποια ημέρα στα άστρα», λέει ο Λούις Φρίντμαν, διευθυντής της Planetary Society, του παγκόσμιου ομίλου ερασιτεχνών αστρονόμων.

Τη στιγμή που η NASA συνεχίζει να αναζητάει τις μελλοντικές της κατευθύνσεις, ο Φρίντμαν ανακοίνωνε τη Δευτέρα ότι με τη βοήθεια ανώνυμου χορηγού, η Πλανητική Εταιρεία θα εγκαινίαζε την πειραματική αυτή μέθοδο κίνησης στο Διάστημα. Μέσα στα ερχόμενα τρία χρόνια, η εταιρεία σχεδιάζει να κατασκευάσει και να πραγματοποιήσει δοκιμές σε σειρά πειραματικών διαστημοπλοίων, αρχικά σε τροχιά γύρω από τη Γη και αργότερα στο Διάστημα. Η ιδέα δεν είναι, όμως, καινούργια. Προήλθε από τη φαντασία των Σοβιετικών πρωτοπόρων της πυραυλικής τεχνολογίας Κονσταντίν Τσιολκόφσκι και Φρίντριχ Τσάντερ, αλλά και εκείνη του συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Αρθουρ Κλαρκ, που ενέκρινε με ενθουσιασμό το σχέδιο της Πλανητικής Εταιρείας.

Το «ηλιακό ιστίο» εξασφαλίζει την κινητική του δύναμη από το γεγονός ότι το φως εκτός από ενέργεια διαθέτει και αδράνεια, όπως αποδεικνύεται και από τη συμπεριφορά της ουράς κάθε κομήτη, αποτελούμενου από σκόνη που αποσπάστηκε από τον πυρήνα του κομήτη, χάρη στο ηλιακό φως. Αν και η ισχύς που ασκείται πάνω στο ηλιακό ιστίο είναι απειροελάχιστη, παραμένει σταθερή, αντίθετα με εκείνη των προωθητήρων, που διακόπτουν τη λειτουργία τους κάθε λίγα δευτερόλεπτα. Η έλλειψη τριβών στο Διάστημα, όμως, θα επέτρεπε σε ηλιακό ιστίο μεγάλων διαστάσεων, να δώσει ταχύτητες της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων χλμ. την ώρα στο σκάφος, που θα επέτρεπε στο διαστημόπλοιο να διασχίσει το Ηλιακό Σύστημα σε 5 χρόνια και να φθάσει σε γειτονικό σύστημα –με τη βοήθεια λέιζερ– σε 100 χρόνια.

Ενα τέτοιο διαστημόπλοιο, όμως, θα έπρεπε να είναι πολύ ελαφρύ, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο ρομπότ θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν δια-γαλαξιακά ταξίδια με το σύστημα αυτό. Το πειραματικό διαστημόπλοιο θα ζυγίζει 5 κιλά και θα εκτοξευθεί με συμβατικό εμπορικό πύραυλο.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου