Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη - Δ. Σαββόπουλος

Το τραγούδι αυτό που κυκλοφόρησε το 1969 στο άλμπουμ ''Το περιβόλι του τρελλού'', γράφτηκε- κατά δήλωση του ίδιου του Σαββόπουλου- για τον Τσε Γκεβάρα, και ο τίτλος ήταν μόνο μια επικάλυψη για να λάβει την έγκριση για να κυκλοφορήσει στο φασιστικό καθεστώς της χούντας. Πολλοί το έχουν συνδέσει με τον Κωστα Γεωργακη, Κερκυραιο φοιτητη στην Ιταλια, ο οποιος αυτοπυρπολήθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς τη χούντα. Αυτό το γεγονός όμως έλαβε χώρα 1 χρόνο αργότερα, το 1970.

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλικάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς

Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης
μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού
γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ' ουρανού

Ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Πού πας παλικάρι πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό

Ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ