Κριτική στο ''debate''

Απο τον Λεωνίδα Καραδήμο

Ο πάντα διορατικός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κιόλας πριν 20 χρόνια επισημαίνει πως δεν είναι καν άξιο σχολιασμού αυτό που σήμερα ονομάζουμε δημόσιο βίο. Πρωτοστατούντος του ανιψιού του, οι πολιτκοί μας αρχηγοί και πολλοί εκ των δημοσιογράφων έκαναν τα πάντα για να τον δικαιώσουν...Είχε ήδη χυθεί πολλή μελάνη κι είχαν ξοδευτεί ουκ ολίγες ώρες εμβριθούς πανελικής ανάλυσης γι'αυτόν τον ιδιότυπο, άνευρο τηλεοπτικό ''θεσμό'' διάρκειας επίσης ουκ ολίγων ωρών, με απαραίτητα εφόδια τα αναψυκτικά (ώστε να ξεϊδρώνουμε) και ένα ματσάκι σκόρδα από τη λαϊκή (ως γνωστόν, ρίχνουν την πίεση). Πολύ κακό για σχεδόν το τίποτε, αφού ήταν ελάχιστα τα βήματα προόδου αυτής της συλλογικής συνέντευξης τύπου που θύμιζε κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Συγκεκριμένα, οι ερωτήσεις που έθεταν ο ένας στον άλλο οι επικεφαλής των κομμάτων μας και η ανάληψη από έναν δημοσιογράφο μιας εκάστης των ενοτήτων καθ'ολοκληρίαν, καινοτομία που κατέδειξε και την ανεπάρκεια ορισμένων (λέγε με Σρόϊτερ..)Αμερόληπτα μπορώ να σας διαβεβαιώσω, μιας και ανέκαθεν μου ήταν αντιπαθής φύσει και θέσει, ομολογώ πως κατά την άποψή μου τις εντυπώσεις κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας, που υπήρξε ετοιμόλογος, σαφής και ουσιαστικός. Επί της ουσίας διαφώνησα πλήρως με το 90% των θέσεών του, αλλά και μόνο που κατόρθωσε στα ασφυκτικά πλαίσια της συζήτησης να φτάσει στην ουσία ήταν κατάκτηση...Αναμενόμενη, σταθερή και νηφάλια υπήρξε η παρουσία της Αλέκας Παπαρήγα την οποία προκάλεσαν δις να υπερασπιστεί τα συντρίμμια του σταλινισμού για να γίνει αντιπαθής. Είτε ευφυώς και βάσει οικονομικών στοιχείων (Τσίμας) ή με μια επίφαση λαϊκότητας (Ευαγγελάτος). Δεν τους έκανε τη χάρη πάντως, έχοντας προφανώς συναίσθηση πως ''δεν κρίνεται ο σοσιαλισμός'' (δηλαδή δε θα δει την εξουσία ούτε στις 4 Οκτωβρίου).Αλαζονικός, αντίθετα, και με μπόλικες δόσεις ξανθοπουλισμού εμφανίστηκε ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Όντως γέννησε κι έχτισε ένα κόμμα (αν κι εγώ θα προτιμούσα τα αποσιωπητικά...) κι ένα κανάλι από το τίποτα, όπου και θα έπρεπε να παραμείνει εάν δεν υπήρχαν οι παθογένειες που κατά τ'άλλα καταγγέλλει.Θετική υπήρξε, κατά την άποψή μου, η παρουσία του εκπροσώπου των Οικολόγων Πρασίνων κ. Χρυσόγελου μολονότι ήταν αρκετά φανερή η απουσία πρότασης διακυβέρνησης του κόμματός του, με μόνη απάντηση επί παντός του επιστητού την οικολογική μέριμνα. Δέχθηκε πάντως κι εκείνος τα βέλη των συνηθων υπόπτων (Λιάτσος, Σρόιτερ) που εστίασαν σε μια εκδήλωση όπου παρευρέθηκε συνάδελφός του... Και ενώ εν πολλοίς είχε απόλυτο δίκιο, προσμετράται στα συν του το γεγονός πως δεν μπήκε στο παιχνίδι τους.Χωρίς εκπλήξεις ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, που ούτε λίγο ούτε πολύ αναμάσησε το περιεχόμενο της χθεσινής του συνέντευξης στον Παπαχελά. Ο λόγος του ήταν πιο ξεκάθαρος και δομημένος παρά ποτέ (αν και δεν απέφυγε τα σαρδάμ), τα επιχειρήματά του όμως τα βρήκα εξόχως αναξιόπιστα (βλ. και το προηγούμενο σημείωμα ''Η δόμηση της εικόνας και η καρδάρα''). δεν την έχυσε πάντως την καρδάρα, οπότε ες αύριον (και αν) τα σπουδαία για όσους αγαπούν να τον μισούν.Επανάληψις μήτηρ μαθήσεως και για τον πρωθυπουργό, ο οποίος εφ'όσον δεν είχε κάτι καινούργιο να πει θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει περιηγηθεί τον Μπαμπινιώτη για συνώνυμα... Αναρωτιέμαι αν συσπείρωσε κανέναν απόψε ή παραμένουμε ελάχιστα τα θύματα... Ρητορικής δεινότητος αγώνας άγονος...Στους δημοσιογράφους τώρα, φαίνεται πως όλοι έπαιζαν με τα νεύρα της Μαρίας Χούκλη που δεν ήξερε ποιον να πρωτομαζέψει για υπέρβαση χρόνου ή/και άσχετες με τη θεματική ενότητα ερωτήσεις. Προσωπικά μου άρεσε το περιεχόμενο των ερωτήσεων του Πα'υλου Τσίμα, με δεύτερη τη Σία Κοσιώνη που δεν απέφυγε την αναμενόμενη προσωπική επίθεση κατά του Σουφλιά (ε μην πάει και τόσο μελάνι της Καθημερινής χαμένο τώρα που υπήρξε πρόσβαση και σε ευρύ τηλεοπτικό ακροατήριο -γιατί αν περιμένουν από τον Σκαι...). Αναμενόμενος και με τις πιο εύκολες απαντήσεις από όλους (όπως πάντα) ήταν ο Αιμίλιος Λιάτσος. Ο Νίκος Ευαγγελάτος έμεινε πιστός στις αρχές του (σσ: να κάνουμε θόρυβο), αρκετά σοβαρότερος όμως απ'ότι συνήθως. Ο Κωνσταντάτος έθεσε ερωτήσεις με περιεχόμενο, σε αντίθεση με τον Σρόϊτερ που θα κέρδιζε άνετα το βραβείο λαϊκισμού, μαζί με εκείνο της απροσεξίας (δεν άκουσε την απάντηση Καρατζαφέρη και τον ξαναρώτησε ουσιαστικά το ίδιο, προσπαθώντας να επισημάνει τη ''συμπάθεια'' του Λάος προς την Εκκλησία την οποίαν ο Καρατζαφερης γκρέμισε πλειοδοτώντας σε γιακωβινισμό και ζητώντας τη δήμευση της περιουσίας της).Γενικώς, ήταν μια συζήτηση που δε θα σημαδέψει τις εκλογές, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο άλλωστε... Αν δεν την είδατε, δε χάσατε και τίποτε. Αν ναι, επαφίεμαι στο μαζοχισμό σας για να ελπίζω πως καθίσατε και διαβάσατε το παρόν κείμενο...