Το στίγμα των Πράσινων

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΥ*

Μια από τις συνήθεις κριτικές που δέχονται οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ότι εκπέμπουν ένα θολό πολιτικό στίγμα.


Κάποιοι, αδιαφορώντας ότι πάμε για ευρωεκλογές και παρερμηνεύοντας τη δήλωση ότι έχουμε μια κουλτούρα συνεργασιών και περιμένουμε να αρχίσει επιτέλους μια προγραμματική συζήτηση, χωρίς να αποκλείουμε από θέση αρχής κανένα δημοκρατικό κόμμα, άφησαν τα κεντροαριστερά σενάρια στην άκρη και πιάσαν τα σενάρια της συνεργασίας μας με τη δεξιά. Είναι όμως έτσι;

Δηλωμένος πολιτικός στόχος μας είναι να συμβάλλουμε σε αναδιάταξη των κομματικών τειχών, με στόχο να αποκλειστούν οι μονοκομματικές κυβερνήσεις, που έδειξαν τα όριά τους, η παντοδυναμία των δύο κομμάτων εξουσίας και η κοινωνία των κολλητών.

Σε όλη την Ευρώπη, τα Πράσινα κόμματα αποτελούν έναν 4ο διακριτό πολιτικό πόλο, πέρα από τη Δεξιά, τη Σοσιαλδημοκρατία και την Αριστερά. Αναγνωρίζουμε την πολιτική μας καταγωγή από τον χώρο της πολιτικής αμφισβήτησης, που προέκυψε από τα κινήματα της νεολαίας κατά τη δεκαετία του 1960 και από την κριτική (και αυτοκριτική) αριστερά και μας ενώνει με αυτήν η επιθυμία για κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική αλλαγή. Είμαστε όμως άλλη πολιτική παράταξη, με διαφορετικές προτεραιότητες και στόχους.

Ταυτόχρονα, σε ζητήματα δικαιωμάτων και ελευθεριών συντασσόμαστε με φιλελεύθερους κοινωνικούς χώρους, που βρίσκονται πιο μπροστά από την Αριστερά.

Εκτιμούμε πως μια γραμμική διάκριση Αριστεράς-Δεξιάς δεν μπορεί να ερμηνεύει πλέον ικανοποιητικά τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και τα ζητήματα του 21ου αιώνα, του αιώνα της οικολογίας. Παρ' όλα αυτά:

* Δεν ανήκουμε στη συντήρηση. Οι αλλαγές που θεωρούμε απαραίτητες για να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα την πρωτοφανή οικολογική κρίση πρέπει να είναι εκτεταμένες και ριζοσπαστικές. Τα διογκωμένα περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν με παλιά εργαλεία και νοοτροπίες. Αυτό που θέλουμε να συντηρήσουμε είναι η πολιτιστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά, οι ποικίλες ταυτότητες και η μοναδική φύση αυτής της χώρας με τις ανθρώπινες κοινότητές της σε αρμονική συμβίωση.

* Δεν είμαστε νεοφιλελεύθεροι. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός έρχεται σε αντίθεση με άλλες πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες και γενικότερα με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Μια ασύδοτη «ελεύθερη» αγορά, με την αλληλένδετη ιδεολογία της αέναης οικονομικής μεγέθυνσης, οδηγεί, μέσω του άγριου ανταγωνισμού, στην ανάπτυξη ολιγοπωλίων, στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και στην ανάπτυξη «διαπλεκόμενων συμφερόντων», που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια ολιγαρχική τυραννία οργουελικών διαστάσεων. Εμείς είμαστε υπέρ της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

* Πιστεύουμε στην προοδευτική πολιτική. Στόχος μας η αποδυνάμωση των μεγάλων και πολυεθνικών επιχειρήσεων και η ενδυνάμωση, αυτοοργάνωση και δικτύωση των μικρών παραγωγών, σε μια οικονομία αποκεντρωμένη και τοπικής κλίμακας, που να σέβεται τα τοπικά φυσικά χαρακτηριστικά (γονιμότητα εδάφους, διαθεσιμότητα νερού και φυσικών πόρων, μη οικονομικές περιβαλλοντικές παροχές) και να ελέγχεται από τις δημοκρατικές διαδικασίες των υπεύθυνων τοπικών κοινωνιών. Ζητούμε περισσότερες αρμοδιότητες στο Ευρωκοινοβούλιο και ταυτόχρονα θέλουμε να συνεισφέρουμε στη διαμόρφωση πιο δημοκρατικών θεσμών διαβούλευσης.

* Υποστηρίζουμε την «από τα κάτω» κοινωνική δυναμική. Αναπτύσσουμε δεσμούς αλληλεγγύης και συνεργασίας στους αγώνες με άτομα και συνιστώσες του κοινωνικού κινήματος. Συμμετείχαμε και στο διεθνές κίνημα αμφισβήτησης, που ξεκίνησε το 1999 από το Σιάτλ, με πασιφανείς πράσινες συνιστώσες.

Διαφωνούμε, όμως, με τον παραγωγισμό και μια αριστερή λατρεία της ανάπτυξης, από μια διστακτική αντίδραση σε περιβαλλοντικά ζητήματα και από μια αδυναμία ανάδειξης του κεντρικού τους χαρακτήρα.

Η Οικολογία επεκτείνεται στην κριτική του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης και αντιπροτείνει ένα νέο μοντέλο κοινωνίας.

Επιδιώκουμε να διαμορφωθούν κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες σε μια σειρά από ζητήματα. Για να διευκολυνθούν όμως οι οικολογικές και οι κοινωνικές αλλαγές, πρέπει να ισχυροποιηθεί η πολιτική παρουσία των Οικολόγων Πράσινων, με την υπερψήφισή τους στις ευρωεκλογές.

* Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ είναι επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων

Πηγή: Ελευθεροτυπία