Πρωτοφανής για την Αριστερά ψηφοθηρία

Προ ολίγου παρακολούθησα λίγα λεπτά από τη συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε κληθεί να διατυπώσει τις θέσεις του ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών. Όταν άνοιξα την τηλεόραση, θέμα συζήτησης ήταν το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ο νέος πολιτικός υποστήριξε, ακριβώς όπως θα έκανε κάθε πολιτευτής ενός εκ των κομμάτων εξουσίας, πως και να διαφωνεί κανείς με τη θέση του (με την οποίαν εν προκειμένω δε διαφωνώ και ιδιαίτερα, παρεμπιπτόντως) θα αναγνωρίσει πως δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, όπως συνέβη κατά τον ίδιο και με τη στάση του κόμματός του κατά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, οπότε βρέθηκε όπως είπε ''κόντρα στο ρεύμα''. Μάλλον δεν κατάλαβα σωστά, γιατί απ'όσο θυμούμαι, τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ (αν και με καθυστέρηση είναι η αλήθεια) είχε καταδικάσει τα επισόδια. Σιγά τα αυγά, θα μου πεις. Κι όμως όχι, γιατί είναι πρωτοφανής για ένα μικρό, και υποτίθεται ιδεολογικό, κόμμα τέτοια διγλωσσία. Συν τοις άλλοις, έστω και καθυστερημένα, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως είναι άξια αναγνώρισης η συνέπεια στη μη καταδίκη της βίας -απ'όπου και αν προέρχεται.Η συζήτηση συνεχίστηκε με επόμενο, αναπόφευκτο ζήτημα που ετέθη, την οικονομία. Όπου η δημαγωγία χτύπησε, κατά την άποψή μου, ταβάνι. Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο σύμφωνο σταθερότητας, λέγοντας πως είναι εμφανής η αποτυχία του και πρέπει να εγκαταλειφθεί, καθώς οδήγησε την Ελλάδα στο αδιέξοδο. Ξέχασε να μας πει πως στην Ελλάδα το σύμφωνο ουδέποτε τηρήθηκε. Εάν είχε τηρηθεί, το χρέος δε θα είχε εκτιναχθεί, ούτε και το έλλειμα -άρα τώρα που το κράτος (όπως και ο ίδιος υποστηρίζει) πρέπει να δώσει χρήματα για την τόνωση της οικονομίας, θα υπήρχαν χρήματα. Ακόμη και αν οι στόχοι του δεν είχαν επιτευχθεί, θα υπήρχαν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια δανεισμού -θα μας εμπιστεύονταν περισσότερο, όπως είναι λογικό.Για να πείσει περί της θέσης του δεν αναφέρθηκε φυσικά σε πολιτικές ή οικονομικές θεωρίες, όπως θα ανέμενε κάποιος εκτός της ελληνικής πολιτικάντικης πραγματικότητας. Είπε μόνον πως η ΕΕ θα πρέπει να στραφεί κατά των ελίτ, που μένουν αλώβητες σε αντίθεση με το λαό όπως κάνει ο Ομπάμα. Δεν ξέρω αν αγνοεί ή παριστάνει πως αγνοεί (και μη με ρωτήσετε ποιο από τα δύο είναι χειρότερο) πως μέχρι στιγμής στη χώρα μας οι ελίτ έχουν περισσότερο από όλους πληγεί από την κρίση. Βεβαίως υπάρχουν μερικοί ασθενείς κοινωνικά συμπολίτες που έμειναν άνεργοι, εντούτοις η μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών είδε το πραγματικό της εισόδημα να αυξάνεται. Ο ίδιος μάλιστα παραδέχτηκε πως ο κίνδυνος είναι ο αποπληθωρισμός, η πτώση δηλαδή των τιμών. Κάτι πράγματι ορατό, κάτι το οποίο όμως προς το παρόν ευνοεί τον εργαζόμενο: φθηνότερα αυτοκίνητα, σπίτια, ρούχα, φθηνότερα τρόφιμα όσο η κρίση θα σαρώνει. Συμφωνώ μαζί του πως ο αποπληθωρισμός είναι τεράστιος κίνδυνος, απλώς με βάση την κοινή λογική διαπιστώνω πως πρώτα απ'όλους ο αποπληθωρισμός βλάπτει τις ελίτ. Πριν απολύσει εργαζομένους ο βιομήχανος που θα δει τα αυτοκίνητά του να χάνουν την αξία τους, θα έχει δει τα κέρδη του να μειώνονται τραγικά όπως ''ξέχασε'' να αναφέρει ο κ. Τσίπρας.Προς το παρόν η χώρα μας δεν έχει δει τίποτε σχεδόν από την κρίση, διότι δεν είναι παραγωγική και ανταγωνιστική οικονμία. Πόσο ένιωσε την κρίση ο δημόσιος υπάλληλος με τη δεδομένη αύξηση, πόσο ο αγρότης που και επιδότηση εισπράττει και το προϊόν του (ως τρόφιμο) θα είναι πάντοτε απαραίτητο και πολύ δύσκολα θα χάσει την αξία του; Αντίθετα, μέχρι στιγμής την κρίση τη νιώθει ο επιχειρηματίας, που πιθανότατα είχε επενδύσει μέρος του κεφαλαίου του σε τοξικά, ο πολιτικός μηχανικός που βλέπει το σπίτι απούλητο, ο ξενοδόχος που βαράει μύγες στο άδειο ξενοδοχείο. Δε λέω να λυπηθούμε όλοι μαζί την αστική τάξη για τα χαμένα προνόμια και να κάνουμε έρανο όλοι μαζί. Επισημαίνω απλώς πως τα λεγόμενα του κ. Τσίπρα δεν ισχύουν. Θα ισχύσουν όμως δυστυχώς, ιδίως μετά το καλοκαίρι, όταν θα δούμε κόσμο να απολύεται από τον περιοριζόμενο επιχειρηματία.Γι'αυτό ακριβώς είναι τραγικά τα λεγόμενα του κ. Τσίπρα: όχι επειδή είναι προεκλογικά ψέματα, αλλά επειδή στο όνομα μερικών ευρωψήφων στρέφονται κατά της κοινής λογικής, όσο και κατά μιας τάξης η οποία πράγματι ως τώρα ήταν ευνοημένη, αλλά που τώρα χρειάζεται στήριξη και όχι πόλεμο, γιατί αν ναυαγήσει θα ναυαγήσουμε όλοι μαζί... Θα μου πείτε, γιατί τα λέω μόνο για τον Τσίπρα, τα ίδια λέει και η Παπαρήγα. Η οποία όμως πάντοτε τα ίδια έλεγε, προτείνοντας την (αυταπόδεικτα αποτυχημένη) λύση να πάνε όλα στο κράτος. Τουλάχιστον έχει το θάρρος της γνώμης της, δε δημαγωγεί. Δεν προτείνω να συμμεριστείτε τις θέσεις της ψηφίζοντας ΚΚΕ, σε καμιά περίπτωση, άλλο τόσο όμως -για να μην πω περισσότερο- δεν προτείνω να ψηφίστετε ΣΥΡΙΖΑ. Και όποιον άλλο (βλέπε ΛΑΟΣ) υπόσχεται πολλά κεράσια, ειδικά σε καιρούς κρίσης. Είναι ζήτημα κοινής λογικής...