Σε είδα και άνοιξα τα μάτια μου όσο πιο πολύ μπορούσα για να γεμίσω ακόμα μια φορά την καρδιά μου με την εικόνα σου. Οι λέξεις προσπάθησαν με φόρα να μπουν σε σειρά στο μυαλό μου, το στόμα μου γέμισε σάλιο και αφού το κατάπια άφησα κάποιες μετρημένες λέξεις να φύγουν από το στόμα μου. Σου είπα κάτι άσχετο το οποίο επανέλαβα πολλές φορές αργότερα όταν έμεινα μόνη, με την ίδια πάντα ερώτηση να το ακολουθεί: "γιατί το είπα αυτό;".
-------------------------------
Σε άκουσα να μιλάς δυνατά, όπως πάντα, προτού μπω στο δωμάτιο. Έφτιαξα βιαστικά τα μαλλιά μου και ίσιωσα τη φούστα. Έκανα ένα βήμα μπροστά, σταμάτησα, πήρα μια βαθιά αναπνοή και μετά μπήκα με αέρα στο δωμάτιο. Καθόσουν απέναντι και γύρισες σχεδόν νωχελικά προς το μέρος μου και με είδες στα μάτια. Κατάπια αμέσως το σάλιο μου και προσπάθησα να χαμογελάσω. Με ρώτησες κάτι έξυπνο αλλά εγώ δεν είχα μυαλό να απαντήσω και απλά σου χαμογέλασα ξανά. Πόσες φορές ρώτησα τον εαυτό μου: "Γιατί δεν της είπα τίποτα;".
Δύο ιστορίες για την ίδια σκηνή.
4 μάτια για την ίδια ιστορία.
2 καρδιές.
Κάτι δεν πάει καλά σε αυτήν την ιστορία.
Ποιο είναι το αγόρι;
Σε μια ιστορία αγάπης πρέπει πάντα να υπάρχει ένα;
Ένα πράγμα που δεν μπορώ να ανεχθώ σαν άνθρωπος είναι ο ρατσισμός, οποιασδήποτε μορφής. Και είναι πολλές οι μορφές. Και θα τις κυνηγήσω όλες. Κι από όλες τις λέξεις για να τον χαρακτηρίσω επιλέγω το "άσχημη". Ε, λοιπόν, υπόσχομαι πως η "Άσχημη Στήλη" θα γίνεται πιο άσχημη κάθε φορά.
*** Η φωτογραφία που δανείζεται η στήλη είναι από τη συλλογή "Failed Memories" του Ούγγρου καλλιτέχνη David Szauder.
by Louis
Ένα υγιές μυαλό μας παρουσιάζει με καθαρότητα τις ασχήμιες των στερεοτύπων. Τα στερεότυπα δημιουργούν άρρωστες αντιλήψεις. Για να αλλάξουν, χρειάζονται άνθρωποι όπως ο, συντάκτης αυτής της στήλης, Λούης. Άψογος και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω γιατί πρωτη φορά βλέπω αυτη τη στήλη?? Μπράβο Λούη μου. δεν είσαι το αναίσθητο που νόμιζα οτι ήσουν ;) Θα διαβάσω και τα προηγούμενα και θα περιμένω τα επόμενα με ανυπομονησία!
ΑπάντησηΔιαγραφήXAXAXAXA! Αυτό είναι το κλασικό που στα Αγγλικά παίρνει την απάντηση: Thank you, I guess?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑ! Αυτή είναι η Μαρία. Τίποτα λιγότερο. Μου θυμίζει αυτή ακριβώς τη σκηνή https://www.youtube.com/watch?v=gmkIOSNoEBY
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ωραίο να θέλουμε να πρωτοτυπήσουμε και να εντυπωσιάσουμε, αλλά όταν το κάνουμε πίσω από τον μανδύα του αντιρατσισμού είναι η μεγαλύτερη προπαγάνδα με έντονη τη γεύση του δογματισμού, η ιστορία είναι πολύ καλή και μακάρι να γράφονται πολλά ωραία κείμενα, αφήστε όμως να πάρει ο καθένας μας το μήνυμα, δεν ειμαστε πρόβατα που θέλουμε μασημένη τροφή, θέλουμε να σκεφτόμαστε, να προβληματιζόμαστε, να δημιουργούμε, περιμένω να δω στο μέλλον κάτι αληθινά ελεύθερο και διδακτικό, το πνεύμα του ανθρώπου είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από το κάθε άλλο ον σε αυτόν τον πλανήτη, μην το περιορίζουμε και το ταμπελοποιούμε άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε/φίλη ανώνυμε/η σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου όμως δυσκολεύομαι ή μάλλον φοβάμε να σε ακολουθήσω. Το κείμενο έχει κάτι συγκεκριμένο - πολύ συγκεκριμένο - να πει. Δεν κρύβεται πίσω από κανένα μανδύα, και ούτε έχει την ανάγκη να εντυπωσιάσει. Ποια είναι η πρώτη εικόνα που μας έρχεται (τις πλείστες φορές) στο μυαλό όταν ακούμε τη φράση "ιστορία αγάπης"; Για ΟΛΟΥΣ εκείνους τυς λόγους που μας έρχεται ΜΟΝΟ ένας άνδρας και μια γυναίκα, για εκείνους ακριβώς μιλάει το κείμενο. Θα προχωρήσω ακόμα ένα βήμα παραπέρα και να πω ότι με ανησυχουν απόψεις σαν τις δικές σου, που προσπερνούν τα μηνύματα μόνο και μόνο γιατί δεν τα θεωρούν αρκετά δημιουργικά. Ο ρατσισμός με τα 1000 του πρόσωπα είναι γεγονός. Βρίσκεται δίπλα μας, μέσα μας. Κρίμα να έχουμε τα μάτια κλειστά. Τέλος να σου πω πως με απόψεις σαν και αυτές πρώτος/η εσύ ταμπελοποιάς και μας αναγκάζεις να σε ταμπελοποιήσουμε και εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ είμαι ο παραπάνω ανώνυμος(Jogi, o),
ΑπάντησηΔιαγραφήέχουμε διαφορετικές απόψεις και το βρίσκω θετικό αρκεί να υπάρχει σεβασμός στην άποψη του άλλου και να παραθέτουμε επιχειρήματα και όχι βαρύγδουπα ρητά που το μόνο που υποδηλώνουν είναι έλλειψη τεκμηρίωσης και πειστικότητας λόγου,
το να έχεις κενά σε μία σκέψη και σε ένα γραπτό κείμενο δεν είναι απαραίτητα κακό, ειδικά όταν γίνεται σε μικρή έκταση όπου δεν μπορούν να αναλυθούν όλα αυτά που θέλουμε να δηλώσουμε, εκτός και αν διεκδικείς την τελειότητα στην έκφραση, τη γνώση και το αλάθητο του πάπα(έχει αποδειχθεί πλέον πως έκανε και ο πάπας λάθος), οπότε πάω πάσο,
δίνεις με το κείμενο σου την αφορμή για συζήτηση για την αγάπη μεταξύ δύο γυναικών που είναι "απαγορευμένος καρπός", μιλάς σίγουρα για κοινωνίες όπως το ιράκ, μεταξύ τζιχαντιστών κλπ, όπου η γυναίκα δεν τολμάει να δει άντρα, όχι να έχει την πολυτέλεια να την πέσει σε μία γυναίκα, για την περίπτωση όμως που δεν αναφέρεσαι σε κράτη όπου ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει και που όλοι οι δυτικοί και προηγμένοι κλείνουν τα μάτια για τις αγριότητες που γίνονται εκεί εις βάρος των γυναικών, σε βάρος βασικών δικαιωμάτων τους, ακόμα όμως και σε κομμάτια πληθυσμού που απλώς διαφωνούν μαζί τους, αν δεν μιλάς για τέτοιες κοινωνίες αλλά για τη δική μας την οποσθοδρομική που δεν έχει λύσει σχεδόν κανένα βασικό θέμα που την απασχολεί τα τελευταία 200 χρόνια και δυσκολεύει τη ζωή ελεύθερων ανθρώπων, τότε
θα αναλύσουμε μία αγάπη που όμως είναι μονόπλευρη στην ιστορία που περιγράφεις διότι η μία κοπέλα θέλει και πολύ μάλιστα ενώ η άλλη δεν έχει την ίδια έγνοια, (μάλλον ψάχνει άντρα κατά πάσα πιθανότητα, λέω εγώ αυθαίρετα), οπότε το πιο λογικό από τα γραφόμενα ειναι:
Δύο ιστορίες για την ίδια σκηνή.
4 μάτια για διαφορετική ιστορία.
1 καρδιά για την αδιάφορη και 1 για κάποιον άλλον(δυστυχώς).
Κάτι δεν πάει καλά σε αυτήν την ιστορία.
Ποιο είναι (και πού) το (τυχερό) αγόρι που θα αγαπήσει η άλλη;
Όλα αυτά τα γράφω με κάποια διάθεση χιούμορ φυσικά και διαφωνώ πως σε μία ιστορία αγάπης μας έρχεται ΜΟΝΟ ένας άνδρας και μία γυναίκα, εμένα μου έρχεται στα εγκεφαλικά μου κύτταρα η αγάπη ΓΟΝΕΑ και ΠΑΙΔΙΟΫ, η αγάπη ΦΙΛΟΥ με ΦΙΛΟ, η αγάπη του ΑΝΘΡΩΠΟΥ προς τον ΑΝΘΡΩΠΟ (που την έχουμε τόσο παραμελήσει) και πολλές άλλες, παραδέχομαι πως δεν πάει το μυαλό μου στην ερωτική σχέση μεταξύ γυναικών διότι και δεν συμπεραίνεται από το παραπάνω κείμενο αλλά και γιατί δεν είναι ισότιμη όταν μόνο η μία αγαπά...
Φιλικά και με έντονη τη διάθεση χιούμορ, διαλόγου και παράθεσης σκέψεων και επιχειρημάτων. Να είσαι καλά και μου αρέσει πολύ που γράφεις, συνέχισε και ράπισε κάθε μορφή ρατσισμού, όχι μόνο τα τετριμμένα!