Χαλαρώνω στο κρεβάτι και νιώθω ελαφριές μυϊκές συσπάσεις.
Μάλλον παραχαλάρωσα.
Σηκώνομαι να ξεπιαστώ λίγο.
Χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ένας φίλος μου που μου λέει "σε 10' έρχομαι".
"Πω, βαριέμαι" λέω από μέσα μου αλλά απαντάω με ένα "έγινε, ρε, μιλάμε".
Μετά από λίγο χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγω, μπαίνει μέσα, χαιρετιόμαστε και μου λέει "πω, είμαι πτώμα από το πρωί και δεν έχω πιει κιόλας". Οπότε στρίβει ένα τσιγάρο και λέει "αυτά είναι, τώρα είμαστε κομπλέ".
Ένας άνθρωπος 2 μέτρα και 100+ κιλά έγινε ορεξάτος και ευδιάθετος επειδή έκανε μια τζούρα. Ένα ζωντανό παράδειγμα μπροστά μου πως το μυαλό κατευθύνει τα πάντα. Από τα ασήμαντα μέχρι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας. Ας μη ξεφύγω από το θέμα, όμως.
Αρχίζουμε να μιλάμε και με ρωτάει αν άκουσα το καινούριο τραγούδι του δασκάλου. Του λέω όχι και μου το βάζει να το ακούσω ενώ παράλληλα διάβαζα τους στίχους ενθουσιασμένος.
"Τι λες ρε φίλε", λέω έκπληκτος. Ο άνθρωπος που με καθόρισε ιδεολογικά, μουσικά, κοινωνικά και μου έδωσε άπειρες φορές τροφή για αναζήτηση και μόρφωση, πάσχει με κάτι παρόμοιο με μένα.
Μέσα στο τραγούδι μας αναφέρει πως έχει πρόβλημα με την αλλαγή από όπου κι αν προέρχεται, δυσκολεύεται να συμφιλιωθεί και να νιώσει άνετα σε ένα νέο περιβάλλον. Αρρωσταίνει όταν φεύγει από τη γειτονιά του.
Έχει έρθει σε επαφή με γιατρούς και του λένε πως όλα είναι μες στο κεφάλι του, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει τις επιδράσεις εκείνη την ώρα. Πάσχει - με μια αργκό που χρησιμοποιούν στις φυλακές οι τρόφιμοι - από "ιδρυματισμό". Όταν κάποιος συνηθίσει σε μια κατάσταση και σε ένα μέρος για χρόνια, το να αλλάξει κάτι από αυτά τον τρομάζει περισσότερο από το οτιδήποτε.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες με άτομα που βγήκαν από τη φυλακή και αυτοκτόνησαν ή έκαναν κάτι για να γυρίσουν πίσω. Δεν άντεξαν την αλλαγή. Τα αποτελέσματα της κατάστασης αυτής είναι διαφορετικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε άλλους πιο ανώδυνα και σε άλλους πιο επώδυνα. Το κύριο χαρακτηριστικό, όμως, είναι το άγχος, το τρέμουλο και οι ταχυκαρδίες.
Πίσω στο κομμάτι, όμως.
Μας αναφέρει, επίσης, πως δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει το τι περνάει αν δεν ζήσει κάτι παρόμοιο. Όπως και τρόπους που σκέφτεται για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του, ακραίους και μη.
Τέλος, θα ήθελα να δώσω σεβασμό, αγάπη και κουράγιο σε αυτόν τον άνθρωπο που μου δίδαξε τον κώδικα. Μια συγκεκριμένη κουλτούρα και ιδεολογία.
by ZR
Συνεχίζουμε στο δεύτερο κείμενο του ZR να έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε σκέψεις με συναρπαστική ευθύτητα. Το πρώτο πράγμα που έκανα μετά το κείμενο είναι να μπω να διαβάσω 2-3 φορές τους στίχους του κομματιού. Ένα τραγούδι που ταιριάζει και στο πρώτο κείμενο που έγραψες. Το silver lining για μένα στις σκέψεις τις δικές σου αλλά και της επιρροής σου είναι η συνειδητοποίηση ότι ο "βασιλιάς" είναι το μυαλό. Αλλά πως "οδηγείς" το μυαλό σου εκεί που θες; Ίσως, πολλές φορές η απάντηση να είναι η μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφή