Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Η Άσχημη Στήλη (2/7)


Ένας λευκός άνδρας οδηγά ένα αυτοκίνητο...
Παλιό αυτοκίνητο...
Με χαλασμένα φώτα...
Δεν ανάβει τίποτα...
Και μπαίνει σε μια στροφή με ταχύτητα...
Τα φώτα του δρόμου είναι εντελώς σβηστά...
Ούτε μια διαφημιστική πινακίδα δεν είναι αναμμένη...
Εκεί βρίσκεται μια διάβαση που δεν φωτίζεται καθόλου...
Και πάνω στη διάβαση ένας μαύρος άνδρας προσπαθεί να διασταυρώσει...
Φοράει μαύρα ρούχα...
Όλα τα φώτα είναι σβηστά...
Μαύρα παπούτσια...
Όλα τα φώτα είναι σβηστά...
Μαύρο σκουφάκι...
Όλα τα φώτα είναι σβηστά...
Και μαύρα γάντια...
Το αυτοκίνητο μπαίνει με φόρα στη στροφή...
Όλα τα φώτα είναι σβηστά...
ΌΛΑ...
Ο μαύρος άνδρας ακούει τα λάστιχα του αυτοκινήτου που έρχεται...
Το αυτοκίνητο πλησιάζει όλο και περισσότερο...
Και...
Ο οδηγός πατά απότομα φρένα και προλαβαίνει να σταματήσει πριν τη διάβαση !!!
Πως τα κατάφερε;


Μαύρος άνδρας;
Ρατσιστικό δεν είναι;
Μαύρος όπως το χρώμα;
Μαύρος;
Κι όμως...
"Μαύρος" και "άσπρος" και "λευκός" είναι μια χαρά λέξεις να περιγράψεις κάποιον...
Γιατί κάποιος που έχει μαύρο δέρμα είναι μαύρος...
Και κάποιος που έχει άσπρο, άσπρος...
Εκτός όταν λέμε τη λέξη "μαύρος" νιώθουμε ταυτόχρονα λύπηση...
Ή ανωτερότητα...
Ή λύπη...
Άρα μας ακούγονται περίεργα...
Άρα μας "φωνάζουν" ρατσισμό...

*****

Ο οδηγός τα κατάφερε να σταματήσει γιατί ήταν... μέρα.
Δεν είχε σημασία το χρώμα του δέρματος του πεζού...
Ούτε των ρούχων του...
Ούτε τα φώτα του αυτοκινήτου που ήταν σβηστά...
Γιατί ήταν μέρα και υπήρχε φως...
Καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δώσουμε σημασία στην ουσία...
Και η ουσία δεν είναι να σταματήσουμε να λέμε λέξεις που θυμίζουν ρατσισμό...
Αλλά να σταματήσουμε τον ρατσισμό ακόμα και στις λέξεις...


Ένα πράγμα που δεν μπορώ να ανεχθώ σαν άνθρωπος είναι ο ρατσισμός, οποιασδήποτε μορφής. Και είναι πολλές οι μορφές. Και θα τις κυνηγήσω όλες. Κι από όλες τις λέξεις για να τον χαρακτηρίσω επιλέγω το "άσχημη". Ε, λοιπόν, υπόσχομαι πως η "Άσχημη Στήλη" θα γίνεται πιο άσχημη κάθε φορά.


***Η φωτογραφία που δανείζεται η στήλη είναι από τη συλλογή "Failed Memories" του Ούγγρου καλλιτέχνη David Szauder.
*** Η άσχημη φωτογραφία που τα ξεκίνησε όλα είναι από την επετειακή διαφήμιση του Ερυθρού Σταυρού στη Φιλανδία για τη "Μέρα Αντιρατσισμού" στις 21 Μαρτίου 2003.





by Louis

2 σχόλια:

  1. Είναι αξιοσημείωτο το πώς έχουμε ενοχοποιήσει τις λέξεις. Πράγματι, το θέμα δεν είναι να σταματήσουμε να λέμε τις λέξεις, αλλά τον ρατσισμό στις λέξεις όπως λές. Περιμένω και πάλι με ανυπομονησία το επόμενο post σου για την Άσχημη Στήλη. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άψογη η δεύτερη Άσχημη Στήλη! Λέξεις και σύμβολα διαστρεβλώνονται όταν χρησιμοποιούνται από λάθος ανθρώπους. Όταν διάβασα το κείμενο, εγώ σκέφτηκα (πρέπει να το έχω γράψει ξανά) πόσο άσχημη εντύπωση μου κάνει αν δω κάπου την Ελληνική σημαία πλέον. Πολύ άσχημο αλλά αληθινό. Αν ας πούμε πήγαινα σε έναν αγώνα της Εθνικής και φορούσα στην πλάτη μου μία σημαία και περνούσα πρώτα από το σπίτι της γιαγιάς μου στην Κυψέλη όπου μένουν πολλοί μαύροι, θα ντρεπόμουν να με δουν έτσι.

    Τα σύμβολα και οι λέξεις είναι εργαλεία που εμείς μόνοι μας τα δημιουργούμε. Κι εμείς μόνοι μας δίνουμε σημασία σε αυτά. Η οποία σημασία δεν είναι σταθερή, αλλάζει.

    Οι λέξεις πρέπει να είναι όπλα στους ανθρώπους που δεν είναι ρατσιστές και να δίνουν με έμφαση την υγιή τους ερμηνεία. Μπράβο Λούη και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή