Έφυγες και το παιχνίδι σου άφησες στη μέση...
Έφυγες χωρίς να πάρεις απαντήσεις σε όλα σου τα ερωτήματα...
Χωρίς να σε φωτίσει αρκετά ο ήλιος,
χωρίς να δεις περήφανα χνούδι στο πρόσωπό σου,
χωρίς να έχεις χαρεί καν να έχεις κλάψει αρκετά...
Τα όνειρά σου δεν πρόλαβες να κυνηγήσεις,
τον έρωτα δεν μπόρεσες να τον γνωρίσεις...
Τον κόσμο που θα άλλαζες,
δεν πρόλαβες ούτε να τον χαρείς...
Ρυτίδες από το γέλιο, το κλάμα, τη ζωή
ποτέ σου δεν πρόλαβες να κάνεις.
Οι γονείς σου έχασαν έναν γιο,
οι φίλοι σου έναν σύντροφο,
η Ελλάδα ένα παιδί...
Όμως κερδίσαμε ένα σύμβολο.
Δεν σε ξεχνάμε.
Γύρνα σε εμάς και βοήθα μας
στον αγώνα που εσύ δεν πρόλαβες να κάνεις.
by Angie
Μου θυμίζει πολύ το φοβερό κείμενο του Alejandro...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αν ζούσε ο Αλέξης σήμερα θα ήταν 21 χρονών, θα είχε τελειώσει το σχολείο, μπορεί να είχε μπει στο πανεπιστήμιο, θα είχε γνωρίσει νέες παρέες, κοπέλες, καινούργιες εμπειρίες. Αν ζούσε ο Αλέξης θα είχε δει το φως του ήλιου 1.826 φορές ακόμα. Θα μεθούσε με τους φίλους του, θα προσπαθούσε να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. Θα, θα, θα... 6/12/08: μία σφαίρα ενός αστυνομικού θα σταματήσει την καρδιά του Αλέξη. Για πάντα."
Όσοι αγώνες και να γίνουν στο όνομα ενός παιδιού, όσα πράγματα κι αν αλλάξουν στον τόπο μας, μόνο μία αδικία δεν διορθώνεται...