Σήμερα δεν είναι χθες. Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Κάποια κατάφεραν να επιβιώσουν και άλλα χάθηκαν στο ποτάμι του χρόνου. Σήμερα σίγουρα τα πράγματα δεν είναι όπως χθες. Και πρέπει να μάθω να το θυμάμαι αυτό καλά.
Η στήλη αυτή είναι μια προσωπική παραλλαγή της ιδέας του "σαν σήμερα". Σαν σήμερα πριν κάποια χρόνια (πολλά ή λίγα) είχε γίνει κάτι που άλλαξε άρδην τη ροή της ζωής κάποιων ανθρώπων. Η ιδέα του "σαν σήμερα" είναι ένα είδος ανάμνησης ενός γεγονότος, κάποια λεπτά (ίσως ούτε τόσο) αφιερωμένα στη θύμηση αυτού του γεγονότος.
Η στήλη, όμως, δεν θέλει να μείνει μόνο μέχρι εκεί. Θέλει να προσθέσει κάτι που λείπει από το "σαν σήμερα". Θέλει να προσθέσει όσα δεν έχει το σήμερα. Θέλει να προσθέσει όλα εκείνα τα συναισθήματα που ξεχάσαμε. Θέλει να προσθέσει πως ζούμε το κάθε "σαν σήμερα". Θέλει να προσθέσει το χθες.
Ήθελα να ξυπνήσω νωρίς εκείνη τη μέρα γιατί είχα ένα σημαντικό ραντεβού στην καινούρια μου δουλειά. Όπως και κάθε μέρα - έτσι και εκείνη τη μέρα - απέτυχα και έτρεχα σαν τρελός να προλάβω. Ντύθηκα πολύ γρήγορα και έτρεξα προς τη πόρτα.
Η έκρηξη ήταν τεράστια. Η μεγαλύτερη συμβατική έκρηξη που καταγράφτηκε ποτέ παγκόσμια, είπαν αργότερα. Ο θάνατος και των 13 ήταν ακαριαίος.
Πριν βγω από την πόρτα είδα στο σαλόνι τη μαμά μου να βλέπει τα μαντάτα χωρίς να το πιστεύει. Ακόμα και σήμερα ποιος νους μπορεί εύκολα να το χωρέσει; Ανθρώπινη αμέλεια. Εγκληματική ανθρώπινη αμέλεια. Λάθη επί λαθών, ανικανότητα και όλα αυτά παντρεμένα στο βωμό των πολιτικών συμφερόντων.
Η έκρηξη δεν άφησε τίποτα. Τα κορμιά και των 13 διαλύθηκαν και σκορπίστηκαν στο λόφο. Οι πυροσβέστες / αστυνομικοί που κλήθηκαν να μαζέψουν τους συναδέλφους τους μιλούν για την πιο αποκρουστική ανάμνηση της ζωής τους.
Εκείνη τη μέρα στη δουλειά όλοι μιλούσαν για το γεγονός. Κάποιοι ήταν πιο ειδήμονες από άλλους αλλά οι περισσότεροι ήταν φανερό πως ένιωθαν το ίδιο τρομακτικό συναίσθημα, φόβο.
Οι οικογένειες των θυμάτων, 2 χρόνια μετά, ψάχνουν ακόμα το δίκιο τους. Η δικαστική απόφαση της 9ης Ιουλίου 2013 ήταν τουλάχιστο αστεία. Η ουσία όμως είναι πως τίποτα δεν αναστρέφει το γεγονός. Οι οικογένειες αυτές, 2 χρόνια μετά, ζουν καθημερινά την έκρηξη.
Οι επόμενες μέρες στη δουλεία ήταν οι ίδιες. Λόγω της έκρηξης υπήρχε ηλεκτρισμός μόνο συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα. Ώσπου το θέμα με τον ηλεκτρισμό διορθώθηκε. Εκεί κάπου ξεχάστηκαν όλα.
Ο φόβος έγινε λύπη, μετά θυμός, μετά απογοήτευση, μετά πάλι θυμός, και "μαγικά" κατέληξε στην απαξίωση και αναπόφευκτα στη λησμονιά. Δεν είναι πως ξεχάστηκαν τα παιδιά που χάθηκαν. Εκείνα δεν μπορούν να ξεχαστούν. Είναι πως ξεχάσαμε τον φόβο και προχωρήσαμε κρύβοντας τον καλά. Απαξιώσαμε τους πολιτικούς - προσωρινά - αλλά φροντίσαμε να συσπειρωθούμε γύρω από τα κόμματα μας γερά όταν ήρθαν οι εκλογές.
Σήμερα άργησα πάλι να πάω στη δουλειά. Δεν θα αλλάξω ποτέ.
11.07.2011
Μαρί, Επαρχία Λάρνακας, Κύπρος.
by Louis
Πάρα πολύ ωραίο το πρώτο κείμενο της νέας στήλης του Λούη! Αν αυτή η στήλη καταφέρει να έχει διάρκεια, θα είναι άλλη μία στήλη για την οποία θα νιώθω περηφάνια που τη διαβάζουμε εδώ στο Γλέντι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ σημαντικές σκέψεις με αφορμή τη σημερινή άσχημη επέτειο. Πολύ σημαντικά αυτά που γράφεις για τον φόβο. Όπως στην Ελλάδα ξεχνάνε τον φόβο που μπορεί να προκαλέσει η πραγματικότητα του φασισμού, γι' αυτό και δεν φοβούνται να ψηφίσουν Χ.Α.
Όπως οι διαφημίσεις για την οδήγηση με το αλκοόλ. Προσπαθούν να είναι όσο πιο αποτροπιαστικές γίνεται, όχι για να σου δώσουν μόνο τη γνώση του τι μπορεί να συμβεί, αλλά να σου μεταδώσουν και το συναίσθημα. Όσο νιώθεις (όχι μόνο θυμάσαι) πως ένιωσες χθες, τόσο αυξάνεις τις πιθανότητες να φερθείς πιο σωστά στο μέλλον (και να μην τρέχεις π.χ. πίσω από τους ίδιους πολιτικούς στις εκλογές).
Μπράβο Λούη για την καινούργια σου στήλη. Κάθε φορά το ίδιο . Πόσα θέματα 'σκάνε'' όμως σπάνια μας αλλάζουν. Μας απασχολούν για λίγο, όμως αργότερα ξεχνιούνται και εμείς γυρνάμε πίσω στον παλιό μας εαυτό. Και αυτό δύσκολα αλλάζει ή μάλλον για να είμαστε πιο αισιόδοξοι, ίσως η διαδικασία αλλαγής είναι αργή αλλά όχι τελείως στάσιμη. Καλή αρχή και δεν είναι τυχαίο ότι ένα τόσο ωραίο άρθρο το έγραψες μια ημέρα μετά την υπερμέρα Τετάρτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή