"Έρως ανίκατε μάχαν", έρωτα ανίκητε στη μάχη... Με την αγάπη τι γίνεται; Τι γίνεται όταν φεύγει αυτό το τρελό κι αλλοπαρμένο πάθος, το "δε μπορώ χωρίς αυτόν/ην!", όταν βγαίνουν τα γυαλιά που σε κάνουν να βλέπεις πόοοοσο τέλειος είναι ο άλλος και πόσο υπέροχα και χαρούμενα είναι όλα γύρω σου; Τη στιγμή που σβήνει η δυνατή με αυξομειώσεις φλόγα,αλλά μένει η χαμηλή σταθερή φωτιά;
Θα σας πω εγώ τι γίνεται. Καλώς ήρθατε στην αγάπη. Το σημείο που φοράτε τα γυαλιά της πραγματικότητας, που ξέρετε σχεδόν τα πάντα για τον άλλον (εννοείται πως πια δεν είναι τόσο τέλειος), που η ανάγκη να είστε συνέχεια με τον άλλον δεν είναι έντονη, αλλά νιώθετε αυτήν τη ζεστασιά και θέρμη, την αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλά και πως όλα θα ήταν διαφορετικά χωρίς αυτόν - πιθανότατα πιο άσχημα.
Ίσως κάποια στιγμή έρχεται κι ο χωρισμός. Ο απλός, ήρεμος χωρισμός, όχι από εκείνους που πετάς βάζα για να σπάσεις το κεφάλι του συντρόφου σου. Από εκείνους που συνεχίζεις να αγαπάς και να εκτιμάς το άτομο με το οποίο ήσουν, άλλα που δεν έχεις το fun κομμάτι της σχέσης - όπως το σεξ - ή τη δυνατότητα να στείλεις εκείνο το χαζό πραγματάκι που είδες ή άκουσες, που ξέρεις πως σίγουρα θα του αρέσει. Ίσως αυτό να αρχίζει σιγά - σιγά να σε σκοτώνει. Και μετά... Και μετά σκέφτεστε τι περάσατε, τι σχεδιάζατε να περάσετε, τι θα θέλατε να κάνετε... Και το βάρος στο στήθος μεγαλώνει... Αρχίζετε να σκέφτεστε "μήπως δεν τελειώσανε όλα; Να ξαναπροσπαθήσω;"
ΠΡΟΣΟΧΗ! Προχωρήστε στην παρακάτω κίνηση μόνο αν είστε βέβαιοι ότι όλη αυτή η νοσταλγία δεν είναι από συνήθεια, αλλά επειδή όντως νιώθετε έτσι! Και να ξέρετε: οι μισοί φίλοι σας θα σας αποτρέψουν, οι άλλοι μισοί θα σας πούνε να το κάνετε. Άποψη μου; A leap of faith... Ναι, ναι, σαν κι αυτό που κάνουν στα Assassin's Creed. Γιατί μετά θα σας τρώει το Αν - δεν την ονόμασε τυχαία την ταινία του έτσι ο Παπακαλιάτης. Προσπαθήστε, πείτε αυτό που νιώθετε κι - αν φάτε το κεφάλι σας - μη σας παίρνει από κάτω. Η ζωή είναι σαν ένα συνεχές to be continued... Η μόνη σας υποχρέωση είναι να είστε εκεί στην ώρα σας για να τη ζήσετε!
YOLO - κι ας την αντιπαθώ αυτήν τη φράση!
by SiSters
Κάτι μου λέει ότι η μία από τις δύο SiSters ετοιμάζεται να κάνει το leap of faith! Go for it!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε συνέχεια του πολύ ευστοχου σχολίου του Dom να προσθέσω πως δεν είναι καιρός για μελαγχολίες τώρα και ότι όμορφα ή άσχημα μισοανοικτά κεφάλαια που έχουμε στη ζωή είναι καιρός να τα κλείσουμε ή να (ξανα)ανοίξουμε διάπλατα... Go for it (δις)
ΑπάντησηΔιαγραφή