Άνθρωποι, περίεργα πλάσματα.

Δε σας καταλαβαίνω εσάς τους ανθρώπους. Εμείς, οι μαϊμούδες, στη ζούγκλα είμαστε πολύ απλοί και αληθινοί μεταξύ μας. Αν δε μου αρέσει ο μάγκας από το διπλανό δέντρο, παίρνω ένα κοτρόνι και του το κερνάω στο κεφάλι και μετά χοροπηδάω κιόλας, ξύνω τις μασχάλες μου και κανένας δε μου λέει τίποτα.

Μερικές φορές, όμως, εκεί που πάω στην άκρη της ζούγκλας, έχει κάτι resort από κάτω και πάω και πίνω καμιά μαργαρίτα που παραγγέλνουν οι κυρίες (μου αρέσει και το Cosmopolitan, αλλά μην το πείτε πουθενά!). Εκτός από αυτό, ωστόσο, κάθομαι και παρατηρώ τους ανθρώπους. Πάντα σας θαύμαζα γιατί πίστευα ότι έχετε πολιτισμό. Έλεγα ότι δεν είστε όπως εμείς οι μαϊμούδες που πετάμε πέτρες η μία στην άλλη. Έχω καταλάβει, πλέον, ότι αυτό δεν ισχύει. Πρόσφατα, είχα πάει πάλι σε αυτό το resort και άκουσα να λένε γι' αυτό το παιδάκι που σκότωσε άλλα 20 στην Αμερική. Δεν έχω πάει εκεί ποτέ και δεν ξέρω πώς είναι τα πράγματα.

Δε θα ήθελα να πάρω θέση για το ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ούτως ή άλλως, όπως σας είπα, δε σας καταλαβαίνω εσάς τους ανθρώπους. Με μπερδεύετε! Θα σας δείξω, όμως, τι βρήκα σε ένα σχολείο στο Bhutan. Είχα πάει εκδρομή βλέπετε με το μαϊμουδοσχολείο μου, έχει ωραίες ζούγκλες στην Άπω Ανατολή. Πολλή υγρασία, βέβαια, αλλά φοβερά μέρη και η φιλοσοφία των ανθρώπων είναι διαφορετική. Δείτε το. Δεν ξέρω πολύ καλά την ανθρώπινη γλώσσα, έχω πάρει μόνο το πρώτο δίπλωμα γιατί μετά γκομένιζα. Αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικά αυτά που λέει...

MonkeyFeet