Ο όρος bullying (ελληνιστί τραμπουκισμός) είναι από τις χειρότερες μορφές πρόκλησης ψυχοσωματικών βλαβών. Υπάρχουν δύο είδη: ο λεκτικός και ο πρακτικός (φυσικά και ο συνδυασμός αυτών). Παλιότερα, είχα την εντύπωση ότι λάμβανε αποδοχής μόνο μεταξύ των μικρών ηλικιών, βλέποντας, όμως, αυτό το video αναθεώρησα . Στο βιντεάκι παρακολουθούμε μια διαδρομή ενός σχολικού λεωφορείου κατά τη διάρκεια της οποίας η συνοδός δέχεται βροχή τους χλευασμούς και τις βρισιές των παιδιών που βρίσκονται στο σχολικό. Μάλιστα, τη στιγμή που συνειδητοποιούν πως η ηλικιωμένη γυναίκα κλαίει, την κοροϊδεύουν ακόμα περισσότερο. Δυστυχώς, επειδή ανέκαθεν είχα θέμα μ' αυτήν τη νοοτροπία του τραμπουκισμού από κακομαθημένα (χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία), δεν θα επεκταθώ περαιτέρω και θα κλείσω με μια φράση που - δεν ξέρω ποιος την έχει πει - αλλά ν' αγιάσει το στόμα του: "μας απασχολεί τι κόσμο θα αφήσουμε στα παιδιά μας χωρίς να μας απασχολεί τι παιδιά θα αφήσουμε στον κόσμο".
Υ.Γ: Σύμφωνα με την περιγραφή που βρίσκεται κάτω από το video, το σχολείο επενέβη και η συνοδός αποκαταστάθηκε οικονομικά... Τα χρήματα όμως δεν είναι η λύση σε όλα...
πράγματι το bullying είναι αποτέλεσμα ελλειπούς παιδείας, αλλά είναι άσχημο να συνειδητοποιείς ότι - αν δεν πάρουμε παιδεία - η φύση μας σε μεγάλο βαθμό είναι αυτή που βλέπουμε στο βίντεο...
ΑπάντησηΔιαγραφή