"Όταν μιλάει η μαϊμού..." by MonkeyFeet

Στο Γλέντι γράφω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Στο διάστημα αυτό δε νομίζω ότι έχω γράψει κείμενο ποτέ, ίσως γιατί συνήθως οι μαϊμούδες δε μιλάνε, ίσως γιατί θεωρούσα ότι έχω αναλάβει άλλο "ρόλο", ίσως γιατί συνήθως όταν αρχίζω να μιλάω δεν σταματάω! Θα προσπαθήσω να μη σας κουράσω, αλλά να ξέρετε ότι αυτά που θέλω να τα πω, θα τα πω.

Δεν είμαι καλός με τις σημαντικές μέρες, στις ονομαστικές γιορτές δε λέω πλέον "χρόνια πολλά", τα τυπικά και τα πολλά τα βαριέμαι, οπότε μη νομίζετε ότι τα 3 χρόνια μου λένε κάτι. Μάλιστα, δε σας κρύβω ότι σήμερα, διαβάζοντας τα κείμενα των υπολοίπων, η πρώτη μου σκέψη ήταν να τους / σας trollάρω, τουλάχιστον όσους ξέρω καλά και λίγο τον Λούη γιατί - ακόμα και αν δεν τον έχω δει ποτέ στη ζωή μου live - είναι σαν να τον ξέρω λίγο. Ίσως, όμως, μετά από τους δημιουργούς και τους συνεχιστές, έχει έρθει η ώρα να πάρει το βήμα και ένας καινούριος.

Στο Γλέντι γράφω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Για να είμαι ειλικρινής, ο Δομήνικος μου είχε πει και πιο παλιά να γράψω αλλά ευγενικά το είχα αποφύγει.

Είπαμε, δε γράφω συχνά και θα πούμε αλήθειες σήμερα.

Δεν έχω συνηθίσει να συμβιβάζομαι. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι ποτέ δεν ήμουν καλός σε αυτό, θέλω τα πράγματα να γίνονται πάντα στους δικούς μου όρους και ίσως να στρέφονται και λίγο γύρω μου. Εκτός του Γλεντιού, έγραφα ήδη σε 2 άλλα blogs (το Run N' Gun και το Hidden Playground) τα οποία είχα εμπνευστεί εγώ (με την απαραίτητη βοήθεια πάντα). Ομολογώ ότι η ιδέα ότι θα έγραφα σε ένα blog, όπου πολλά πράγματα όπως το στυλ του (τα λέω καιρό για το φόντο) ή κάποιες αναρτήσεις του με βρίσκανε αδιάφορο ή ακόμα χειρότερα επικριτικό, δεν με τρέλαινε. Βλέπετε, η διαφορετικότητα μου άρεσε, όχι όμως αυτή που δεν επέλεγα εγώ.

Με το πέρασμα του χρόνου, γνωρίστηκα καλύτερα με τα παιδιά, με κέρδισαν και η προσθήκη μου στο Γλέντι ήρθε αβίαστα πλην όμως κάπως τραμπούκικα, όταν ο Dom μου έστειλε το invite χωρίς καν να με ξαναρωτήσει. Από τότε μπήκα και εγώ σε μια καθημερινή παρέα, στην οποία προσπαθώ να προσφέρω ό,τι μπορώ, είτε αυτό είναι μια εικόνα, είτε μια ιδέα στους dudezz, είτε μια εκπομπή κλπ. Η διαφορετικότητα δε με ενοχλεί τόσο πια, ακόμα και αν σιχαίνομαι ας πούμε οτιδήποτε κουτσομπολίστικο.

Και τελικά νομίζω ότι αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύει το Γλέντι, ένα μέρος όπου πολλοί άνθρωποι διαφορετικών εμπειριών, ερεθισμάτων και αντιλήψεων συναντώνται. Και όταν γίνεται αυτό, θα υπάρχουν και πράγματα που δεν θα σου αρέσουν, ίσως σε εκνευρίσουν, αλλά και μπορεί να σε πωρώσουν, να σε εμπνεύσουν, έστω για μια μέρα, για μια βδομάδα. Δεν έχει σημασία.

Στο Γλέντι γράφω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Bloggάρω, ωστόσο, ενεργά τουλάχιστον τα τελευταία 3,5 χρόνια. Είναι πολύ εύκολο να φτιάξεις ένα blog, να βρεις την ιδέα, να γουστάρεις, να κάνεις posts και να λες ότι γαμάς. Σε κάποια φάση, όμως, αφού περάσεις το στάδιο της "έκστασης", καταλαβαίνεις ότι ένα blog είναι σαν ένας ζωντανός οργανισμός. Δεν έχει νόημα απλά να τον κρατάς ζωντανό, πρέπει να διαβιώνει. Πρέπει να έχεις συνεχώς έμπνευση, πρέπει να είναι σχεδόν σε καθημερινή βάση, πρέπει να έχει ενδιαφέρον για τους αναγνώστες και το κυριότερο; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΡΟΥΤΙΝΑ! Πρέπει να μην το βαρεθείς, να μην το κάνεις απλά για να το κάνεις, γιατί αλλιώς δε θα το κάνεις καλά. Και εκεί είναι όλο το μυστικό.

Ναι, ίσως το Γλέντι δεν είναι κάθε μέρα ενεργό με τον τρόπο που εννοώ, ναι, ίσως μερικά πράγματα ρουτινιάζουν και για μας και κάνουμε ένα post απλά για να το κάνουμε. Δε νομίζω, ωστόσο, ότι μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι το Γλέντι έχει νέους ανθρώπους που δημιουργούν, έστω και βαριεστημένα πολλές φορές. Ξέρεις ότι εκεί θα μπεις να δεις τη μαλακία σου και να χαμογελάσεις, κάτι τρομερά σημαντικό στις μέρες μας.

Στο Γλέντι γράφω εδώ και ένα χρόνο περίπου. Και όμως 1η φορά σήμερα σας μιλάω λιγότερα μαϊμουδίσια από ποτέ. Ή ίσως και περισσότερο, δεν ξέρω. Θέλω να πω, λοιπόν, ένα ευχαριστώ σε όλους τους συντάκτες, τους αναγνώστες, τους haters (ούτε καν) και κυρίως τους ιδρυτές. Όσον αφορά στα 3 χρόνια, αυτά είναι απλά μια αφορμή για μένα, γιατί και αύριο και μεθαύριο το Γλέντι θα είναι εξίσου σημαντικό, ασήμαντο, όμορφο, άσχημο και ό,τι επίθετο θέλει να του προσδώσει ο καθένας. Γιατί το Γλέντι είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα μας και ίσως εν τέλει αυτή είναι όλη η ουσία.

by MonkeyFeet