Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

"Γράμμα στο Γλέντι" by Alejandro


Χρόνια Πολλά Γλέντι μας. Έγινες 3 χρονών. Φέτος σε γιορτάζουμε περισσότερο μελαγχολικά. Ξέρεις, κάτι το κλίμα των ημερών, κάτι η εθνική κατάθλιψη της χώρας το τελευταίο διάστημα. Μα, τι λέω; Εσύ με ξέρεις καλά. Δεν μπορώ να σου πω ψέματα. Οι ενοχές μου είναι αυτές που με κάνουν να νιώθω μελαγχολία. Ο εμπνευστής σου άκουσα ότι σε έφτιαξε ως χώρο δημιουργίας, ελευθερίας, σκέψης και χιούμορ. Χώρος συμμετοχικότητας, χώρος φιλίας. "Friends" θα μπορούσε να είναι εναλλακτικά το όνομά σου. Όσο μεγάλωνες, πόσοι  φίλοι πέρασαν από κοντά σου. Και η αγάπη δεν χάθηκε ποτέ. Σ' αυτό δεν μπορείς να μου κρατάς παράπονο.

Μα τότε ενοχές γιατί; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια μέρα είμαι έναν χρόνο μεγαλύτερος και λίγο πιο μακριά από σένα. Μπορεί να σε πληγώσει αυτό που θα σου πω αλλά δεν είσαι ο αυτοσκοπός, εσύ είσαι η αφορμή. Ο σκοπός είναι όλα αυτά που αντιπροσωπεύεις. Όσο απομακρύνομαι από σένα, τόσο απομακρύνομαι και από τα δικά μου όνειρα.  Πάντα σκεφτόμουν ότι η γνώση είναι αυτό που θα με απελευθερώσει. Τελικά με σκλαβώνει - ίσως γιατί δεν την αναζητώ εκεί που πρέπει αλλά μου επιβάλλεται, ακόμη κι αν πιστεύω το αντίθετο.

Μπορεί,  λόγω της ηλικίας σου, να με βλέπεις σαν μεγάλο, όμως ακόμα και 'γω μικρός είμαι. Και 'γω έχω όνειρα ξέρεις, δεν έχεις την αποκλειστικότητα. Θέλω να ζήσω ελεύθερος. Όχι από ανασφάλειες. Αυτές είναι που με κρατάνε ζωντανό. Ελεύθερος από την "κοινή λογική". Ελεύθερος από όλα αυτά που με αποξενώνουν, πιο κοντά σε αυτά που εσύ αντιπροσωπεύεις. Ό,τι μας περιβάλλει είναι αυτό που μας αποξενώνει. Οπότε το όνειρο είναι κοινό.

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες νιώθω τύψεις και για κάποιον επιπλέον λόγο. Δεν είμαι εγώ αυτός που σε κρατάω στη ζωή. Εγώ είμαι ο φίλος σου που βλέπεις λίγο πιο σπάνια πια, αλλά κάθε φορά που συναντιέσαι μαζί του όλα είναι τόσο οικεία. Μπορώ να σε αποκαλέσω με πολλά ονόματα. Είσαι η Γρανάδα, είσαι ο Ιζάκ, είσαι ο Αλέκος. Αυτοί που σε κρατάνε στη ζωή αγαπητό μου Γλέντι δεν είναι όμως κάτι αόριστο. Είναι οι κολλητοί σου και έχουν συγκεκριμένα ονόματα. Δομήνικος και Λούης. Χάρη σε αυτούς σου λέω για τρίτη φορά Χρόνια Πολλά. Αυτούς να ευχαριστείς, όχι εμένα.

Τέλος, θέλω να σου πω ότι, ακόμα και αν σε πρόδωσα, εσύ δεν με πρόδωσες ποτέ! Όμως, θα ψάξω να σε ξαναβρώ.

Γλέντι, Όνειρο, Ιδέα, Γνώση, Ελευθερία. Χρόνια Πολλά!


by Alejandro

4 σχόλια:

  1. Γι' αυτό γράφω αυτά που γράφω σήμερα. Γιατί αυτήν τη στιγμή κρατάω με χίλια ζόρια το πνίξιμο στο λαιμό μου από το κείμενο σου. Και αξίζει τόσο πολύ αυτό που γράφεις. Και ό,τι γράφεις. Και ό,τι δημιουργείς. Το Γλέντι είναι ιδέα, είναι ελευθερία, είναι δημιουργικότητα, είναι ευτυχία. Το Γλέντι σαν έννοια μπορεί να είναι ό,τι πιο όμορφο έχουμε στη ζωή μας. Αν δεν ήσουν εσύ, δεν θα λέγαμε χρόνια πολλά. Όσο πιο πολύ έχουμε το Γλέντι σαν αφορμή για τόσα πολλά άλλα στη ζωή μας, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε. Αλλά θέλει προσπάθεια. Και επιμονή. Και παιδικότητα. Το αφεντικό μου, όμως, δεν το φοβάμαι καθόλου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή