Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Jeux d' enfants - "La der des ders" (scene)



Επειδή μπορώ να γράψω πολλά γι' αυτήν την ταινία, θα τα κρατήσω για να τα γράψω εντός ολίγου καιρού σ' ένα ολόκληρο κείμενο. Γιατί λίγες λέξεις δεν αρκούν. Πρέπει να πω ένα ευχαριστώ στη συντάκτρια Kat που μου είπε να τη δω οπωσδήποτε και σκέφτομαι ότι ίσως ήταν καλύτερα για μένα που την είδα φέτος και όχι το 2003 (που βγήκε στους κινηματογράφους).

Ας παρουσιάσω, λοιπόν, το σημερινό Cinema Moment. Είναι από την ταινία Jeux d' enfants (Love Me If You Dare, Αγάπαμε αν τολμάς). Μία ταινία στην οποία πρωταγωνιστούν η Marion Cotillard και ο Guillaume Canet. Η σκηνή που θα δούμε είναι η τελευταία του έργου οπότε ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ, ΝΑ ΜΗ ΔΕΙ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΚΗΝΗ !!!

Υ.Γ: Η Cotillard και ο Canet είναι ζευγάρι και στην πραγματική ζωή και τον Μάιο του 2011 γεννήθηκε το πρώτο τους παιδάκι.



4 σχόλια:

  1. Du bonheur à l’état pur, brut, natif, volcanique, quel pied ! C’était mieux que tout, mieux que la drogue, mieux que l’héro, mieux que la dope, coke, crack, fitj, joint, shit, shoot, snif, pét’, ganja, marie-jeanne, cannabis, beuh, péyotl, buvard, acide, LSD, extasy. Mieux que le sexe, mieux que la fellation, soixante-neuf, partouze, masturbation, tantrisme, kama-sutra, brouette thaïlandaise. Mieux que le Nutella au beurre de cacahuète et le milk-shake banane. Mieux que toutes les trilogies de George Lucas, l’intégrale des muppets-show, la fin de 2001. Mieux que le déhanché d’Emma Peel, Marilyn, la schtroumpfette, Lara Croft, Naomi Campbell et le grain de beauté de Cindy Crawford. Mieux que la face B d’Abbey Road, les CD d’Hendrix, qu’le p’tit pas de Neil Armstrong sur la lune. Le Space-Mountain, la ronde du Père-Noël, la fortune de Bill Gates, les transes du Dalaï-Lama, les NDE, la résurrection de Lazare, toutes les piquouzes de testostérone de Schwarzy, le collagène dans les lèvres de Pamela Anderson. Mieux que Woodstock et les rave-party les plus orgasmiques. Mieux que la défonce de Sade, Rimbaud, Morisson et Castaneda. Mieux que la liberté. Mieux que la vie...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγώ που την είδα τον 2003 που βγήκε...και μετά την ξαναείδα..και την ξαναείδα...μου δημιούργησε ακριβώς την ίδια ένταση συναισθημάτων, όπως την 1η φορά που την είδα, ανεξάρτητα από το state of mind που βρισκόμουν την εκάστοτε φορά.ίσως το δεις και εσύ αυτό εν καιρώ ή όποιος άλλος την δει/έχει ήδη δει. αυτό δεν είναι μαγικό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν είναι απλώς μαγικό, είναι όλα όσα κάνω quote από τα λόγια του Julien πιο πάνω... σ' ευχαριστώ Kat ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τώρα περιμένω αντιπρόταση για 2ο κύμα συγκίνησης και φυσικά το κείμενό σου σχετικά με την ταινία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή