"Εδώ ο κόσμος καίγεται..." by Schino

Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο Σαμα-νδρέου χτενίζεται. Αλλά κι εμείς τι κάνουμε;

Η κοινωνικοπολιτικοοικονομική κατάσταση στην Ελλάδα πάει από το κακό στο χειρότερο.

Δουλειές δεν υπάρχουν, όσοι έχουν δουλείες δεν πληρώνονται, πτυχιούχοι φεύγουν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό ή δουλεία, και μέσα σ' όλο αυτό το χάος, τα τζιμάνια στη Βουλή τσακώνονται σαν τις κότες στο κοτέτσι. 4 μέρες για να συμφωνήσουν για πρωθυπουργό... Φανταστείτε στη φοιτητική εστία τους νεότερους Γιωργάκη και Αντωνάκη να προσπαθούν να αποφασίσουν πίτσα ή σουβλάκι! Μια βδομάδα νηστικοί μέχρι να συμφωνήσουν σε πίτσα με γύρο!

Πέραν από την πλάκα όμως, στη γειτονική Ιταλία, ο - μεταξύ μας, ασόβαρος - Μπερλουσκόνι, μέσα σε μια μέρα αποφάσισε να παραιτηθεί, πρότεινε αμέσως πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, τον Μόντι, και μέσα στο σουκού θα αποφασιστεί η νέα κυβέρνηση! Μήπως εκεί βρίσκεται η διάφορα ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ελλαδίτσα;

Εδώ, η πολιτική μας ηγεσία - κυβέρνηση και αντιπολίτευση - σπαταλάει απίστευτο χρόνο, τον οποίο η χώρα δεν διαθέτει, για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Το θέμα όμως είναι ένα. ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΑΣ! Μόνο κάτι πρόβατα βουλευτές που δίνουν standing ovation ό,τι παπαριά κι αν τους πει ο αρχηγός του κόμματος τους. Εγώ πάντως νόμιζα ότι τους
βουλευτές τους ψηφίζουμε για να μας εκπροσωπούν με ελεύθερη βούληση και όχι για να διαγράφονται όποτε διαφωνήσουν με τη γραμμή της παράταξης. Τέλος πάντων.

Αντί να συσπειρωθούν όλοι μαζί, να ξεχάσουν μικροκομματικές διαφωνίες και να πάψουν να κυνηγούν ένα κομμάτι απ' την πίτα που λέγεται Ελλάδα, πρέπει να προσπαθήσουν να σβήσουν το φούρνο για να μην καεί η ρημαδιασμένη η πίτα!

Όμως, όσο ο καθένας θα κοιτάει πως θα βολευτεί και πως θα κάνει τη λαμογιά του, ενώ παράλληλα θα γλυτώνει την ψειρού - βλέπε Τσοχατζοπουλάρας, Αγαπούλας κλπ -, όσο πολιτικοί κατεβαίνουν υποψήφιοι βουλευτές μόνο και μόνο για τη μισθάρα, τη συνταξάρα και τη βουλευτική ασυλία, και όχι για να εκπροσωπήσουν τους ψηφοφόρους τους, όσο ο κόσμος ψηφίζει για να του κάνουν το ρουσφετάκι, όσο κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι (είπα ΚΑΠΟΙΟΙ, μην πέσετε να με φάτε) περιμένουν να πληρώνονται για να ξύνονται, όσο υπάρχει ατιμωρησία, όσο υπάρχει αδιαφάνεια, όσο υπάρχει τεμπελιά και ωχαδερφισμός, λυπάμαι που το λέω, αλλά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε και προσπαθήσουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, τόσο το καλύτερο...

by Schino